Tüketimin Mutlak Gelir Hipotezi olarak da bilinen Keynesyen tüketim fonksiyonu, cari dönem tüketimi ile cari dönem harcanabilir gelirini ilişkilendirir.

Otonom tüketim, gelir düzeyinden bağımsız tüketimi gösterir.

İktisatçılar akılcı ve ileri görüşlü tüketicilerin zamanlararası tercihlerini nasıl oluşturduklarını incelerken ünlü iktisatçılardan Irving Fisher tarafından geliştirilen zamanlararası optimizasyon modelini kullanırlar.

Farksızlık eğrisi, tüketiciye aynı derecede fayda sağlayan birinci ve ikinci dönem tüketimlerinin bileşimlerini göstermektedir.

Sürekli gelir hipotezi, Nobel ödüllü iktisatçı M. Friedman tarafından geliştirilmiştir.

Sürekli gelir, şimdiki servet düzeyi ile şimdi kazanılan ve gelecekte kazanılması beklenen gelir veri iken bir kişinin hayatının kalan kısmında sürdürmeyi planladığı düzenli tüketim düzeyidir.

Sürekli gelir teorisinde beklentilerin ayarlanması kısa ve uzun dönem davranışını farklılaştırırken, nispi gelir teorisinde bu farklılaşma alışkanlıklar ve çevre etkisinden kaynaklanmaktadır. İki yaklaşımın bir diğer farkı da sürekli gelir modelinde tüketimde hem aşağıya hem de yukarıya doğru bir ayarlama gecikmesi olurken, nispi gelir modelinde tüketimin katılığı ya da yapışkanlığı yalnızca aşağıya doğrudur.

Gayrisafi yatırım, bir dönemde yapılan toplam yatırımları gösterirken; net yatırım gayrisafi yatırımdan amortismanların düşülmesiyle elde edilmektedir. Net yatırım bir dönemde sermaye stokunda ortaya çıkan artışı ölçen bir kavramdır. 

Sermaye talebi, üretim fonksiyonundan türetilir.

Arzulanan sermaye stoku, sermayenin marjinal verimliliği ile reel sermaye maliyetinin eşitlenmesi suretiyle belirlendikten sonra, yatırım kararı fiili sermaye düzeyi ile firmaların sahip olmayı arzuladıkları sermaye stoku arasındaki farka bağlı olarak belirlenir.

Konut yatırımları modeli, sabit sermaye yatırımları için kullanılan q teorisi ile oldukça büyük benzerlik göstermektedir.

Üç tür stok vardır: Ham maddeler, üretimi tamamlanmamış mallar (yarı mamuller) ve mamul (satışa hazır) mallar.

Finansman maliyetleri dışında stok tutmanın doğrudan yol açtığı depolama, boşaltma ve yükleme giderleri, sigorta giderleri, stoktaki malların bozulması ve fiyatlarının düşmesi gibi nedenlerden doğan zararlar ile çalınma veya doğal afetlere bağlı olarak uğranılan kayıplar gibi maliyetler söz konusudur.

Tüketicinin iki dönem tüketimi arasındaki tercihleri, farksızlık ya da eş fayda eğrileri yardımıyla ortaya konmaktadır.

Keynesyen tüketim fonksiyonu, bireylerin bir dönemdeki tüketim davranışının ilgili dönemdeki gelirine bağlı olduğunu varsayarken yaşam-boyu gelir hipotezi, bireylerin bütün yaşamları boyunca yaptıkları tüketimden en büyük toplam faydayı elde etmeye çalıştıklarını, bu nedenle de tüketim ve tasarruflarını mümkün oldukça uzun dönemler için planladıklarını varsayar.

Hızlandıran prensibi, net yatırım düzeyinin hasıladaki beklenen değişmelerle ilişkili olduğunu ifade etmektedir.

Sabit sermaye yatırımlarının Neoklasik modelinde, kâr maksimizasyonu sağlamaya çalışan firmaların sermaye stoklarını değiştirme kararını etkileyen unsurlar ortaya konmaktadır.

Tobin’in q teorisi, arzulanan sermaye düzeyi ile mevcut sermaye stokunun bu düzeye ayarlanma sürecini ayrı ayrı değerlendirmek yerine, ayarlama maliyetlerini doğrudan firmanın herhangi bir andaki yatırım oranını hesaplamada kullanır.

Marjinal tüketim eğilimi, gelirdeki bir birimlik artışın tüketime giden kısmını gösterir. Marjinal tüketim eğilimi pozitif ve birden küçüktür.

Bireylerin tüketim düzeylerinin büyük ölçüde yaşadıkları toplumsal çerçeveden etkilendiğini ileri süren hipotez, Nispi Gelir Hipotezi'dir.