Reklam tek bir kavrama karşılık geliyor gibi görünse de kendi arasında, mesajın ulaşması istenen hedef
kitlelere, içinde yayımlandığı araca göre farklı türlere sahiptir. Yeshin (2006) reklamları altı farklı şekilde
sınıflandırır:
• Hedef kitlesine göre reklamlar
• Amacına göre reklamlar
• Aracına göre reklamlar
• Coğrafik alana göre reklamlar
• Kaynak kullanımına göre reklamlar
• Açıkça yapılıp yapılmamasına göre reklamlar

Reklamları sınıflamanın dördüncü yolu, kullanılan medyaya göre sınıflama yapmaktır. Bu şekilde
sınıflamada her bir araç reklamcıya farklı fırsat sunmakla kalmaz, reklamı yapılan ürün ve hizmet
hakkında iletilen bilginin farklı anlamlarını da temsil eder. Pek çok pazarlamacı ve reklamcı için;
• Televizyon
• Radyo
• Gazete
• Poster ve diğer açık alan medyası
• Sinema
• İnternet
• Ambient birer reklam aracıdır.

Birçok ticari şirket veya kâr amacı gütmeyen kuruluş reklamcılığa inanır. Genel olarak reklamcılık
değerlidir çünkü beş tane önemli iletişim işlevini yerine getirdiği kabul edilir (Shimp, 2007). Bu işlevler;
• Bilgilendirme
• Etkileme
• Hatırlatma ve belirginliği arttırma
• Değer katma
• Diğer şirket çabalarını destekleme işlevleridir.

Reklamveren, iletişim sorununa çözüm bulmak amacıyla reklam/iletişim ajansları ile çalışan işletmelere
verilen addır. Reklam, ona ihtiyaç duyan bir reklamvereni gerektirir. Reklamveren reklamla ilgili
kararlarda son sözü söyleyen ve parayı ödeyendir. Örneğin, hedef kitlenin kim, reklamın yer alacağı kitle
iletişim aracının hangisi, reklam bütçesinin ve kampanyanın süresinin ne kadar olacağı gibi kararlarda son
söz reklamverenindir. Sonuç olarak, faturayı ödeyen reklamverendir. Reklamverenlere örnek olarak, Türk
Telekom, Garanti Bankası, Eti Gıda, Hayat Kimya, Koç Holding ve benzerleri gibi kuruluşlar verilebilir.
Bu tür kuruluşlar ya kendi şirketlerini ya da ürettikleri bir marka ya da hizmeti konu alan reklamlar
sipariş ederler.

Reklamcılığın ikinci tarafı reklam ajansıdır. Reklam ajansları için reklam ve pazarlamanın kaynaştığı
kuruluş demek hatalı olmayacaktır. Araştırmalar, reklamcılığın pazarlama iletişiminin en önemli aracı
olduğunu ifade etmektedir. Bu bakımdan reklam verenlerin reklamlarını kendilerinin mi yapacağı yoksa
dışarıdan bağımsız bir reklam ajansı ile mi çalışacağı son derece önemlidir. En iyi reklam ajansı müşterisi için değer yaratan ajanstır ve dolayısıyla ajans, müşterinin ne istediğini açık olarak yorumlar. Ürün hakkındaki bilgiyi anlamlı ve farklı bir şekilde iletir ve böylece tüketici o ürüne sadık kalarak, ürünü
ödüllendirir 

Reklamcılık sektörünün üçüncü tarafı, medya olarak da nitelendirilen kitle iletişim araçlarıdır. Medya
aracılığıyla reklamcının mesajı alıcılara taşınır. Eğer internet gibi bir kitle iletişim aracı kullanılıyorsa,
alıcının tepkilerini reklamcıya iletebilme şansı da doğar. Seçilen medyanın türüne göre, reklam için yer ve
süre satın alınır. Örneğin, reklam bir gazetede yayımlanacaksa gazetede yer, televizyonda yayımlanacaksa
süre satın alınır. Medya seçiminde en önemli karar reklam mesajı için en uygun aracın seçilmesidir.
Tekne cilası gibi bir ürünün reklamı için televizyonu kullanmak reklamverenin parasını çöpe atmak
demektir. Böyle bir ürün için en uygun kitle iletişim aracı, denizcilikle ilgili dergiler olacaktır. Bunun
yanı sıra, pazara yeni giren bir marka için genel bir farkındalık yaratılmak istendiğinde ve bu marka tüm
ülke pazarına yayılmış bir marka olduğunda, seçilecek en uygun araç, televizyon olacaktır. Medya seçim
kararı verirken, en uygun hedef kitleye, en etkili ve en ekonomik şekilde ulaşma stratejisi tercih edilir.

Hedef kitle reklamcılık sektöründeki son taraftır. Bütün strateji hedef kitle ile başlar. Pazarlama
stratejisinde hedef pazar, ürünü satın alan müşteri anlamına gelir. Bunu bir örnekle açıklayalım ve
örneğimizdeki ürün mısır gevreği olsun. Çocuğun tüketeceği mısır gevreği, anne/banası tarafından alınır.
Onu tüketecek kişi çocuk olmakla beraber, satın alan kişi anne/babadır. Günümüzde çocuk, anne/babanın
satın alma kararına etkileyebilecek duruma gelmişlerdir. Kellogs mısır gevreği reklamının bir versiyonu,
çocuk hedef kitle için hazırlanırken, diğeri de anne-babalara yönelik hazırlanabilmektedir. Burada önemli
olan nokta, reklamcının hedef kitlesini tanıması ve onun hakkında mümkün olduğunca çok şey bilmesidir.
Hedef kitle kavramı reklam stratejisiyle, özellikle de yaratıcı strateji ve medya stratejisiyle doğrudan
ilgilidir. Hedef kitle hakkında bilgi sahibi olma işi çok zahmetli bir iştir ve bu bilgiyi elde etmek hem
zaman alıcı hem de pahalıdır. Neyse ki, veri toplama yöntemlerini kullanarak tüketici bilgisine ulaşmak
sadece zaman tasarrufu sağlamaz; bilginin kesinliği, doğruluğu da değerlendirilmiş olur. Bu bilgiler
alışveriş yaptığımız her an o ürünü satan şirketlere ulaşır ve garanti belgesi, kulüp üyeliği gibi
uygulamalarla güncellenir. Hedef kitleyi tanımak ve bilmek her geçen gün biraz daha önem
kazanmaktadır. Çünkü bireysel ihtiyaçlara seslenen reklamlar yaratma isteği böyle bir zorunluluğu
beraberinde getirir.

Reklam, hem sosyal yaşamda hem de iş yaşamında belli başlı rollere sahiptir. Bu rolleri, reklamın
pazarlama rolü, reklamın iletişim rolü, reklamın ekonomik rolü ve reklamın sosyal rolü olmak üzere, dört
başlık altında toplanabilir.

Pazarlamanın ilişki içinde olduğu örgütsel işlevlerin oluşturduğu tüm unsurlardan meydana gelen
pazarlama karması kavramı da önemli bir kavram olarak dikkat çeker. Pazarlama karması kavramı,
pazarlamanın 4P’si olarak adlandırılan dört ana unsur temelinde değerlendirilir. Bunlar; product (ürün),
price (fiyat), place (yer) ve promotion (satış artırıcı çabalar) şeklinde sıralanır. 4P günümüzde
genişletilerek, 7P şekline dönüşmüş, buna da ilaveler yapılarak 7C şeklinde ifade edilmeye başlanmıştır.
7P ve 7C ifadelerine karşılık gelen kavramları aşağıdaki gibi sırlayabiliriz:
7P ifadesini oluşturan kavramlar
Product (ürün)
Physical evidence (fiziksel belirtiler)
Price (fiyat)
Place (satış yeri)
People (hedef kitle)
Process (süreç)
Promotion (satış artırıcı çabalar)
7C ifadesini oluşturan kavramlar:
Customer value (müşteri değeri)
Confirmation (onaylama)
Cost (maliyet)
Convenience (kolaylık)
Consideration (dikkate almak)
Coordination (koordinasyon)
Communication (iletişim)

Pazarlama iletişimi, kişisel satış, satış artırıcı çabalar, halkla ilişkiler ve reklamdan oluşur. Şimdi bu
kavramlara kısaca değinelim.
Kişisel satış: Kişisel iletişim, bir kişiyi ikna etmenin en etkili aracıdır. Bunun yanı sıra, kitlesel satışın
en pahalı ve en kullanışsız aracıdır. Kişisel satış, satış yaratan kitle iletişiminin devamı niteliğinde ya da
satışla sonuçlanacak uzun dönemli bir ilişki geliştirmek için kullanılır. Endüstriyel pazarlarda kişisel satış
elemanları için kapıları açmak anlamına gelirken, tüketici pazarında tüketicileri nihai satışın
gerçekleşeceği yere, bir başka ifade ile perakendecilere yönlendirir (Lane, King, Russel, 2005).
Satış artırıcı çabalar: Satış gücünü desteklemek, ürünün pazarlanmasında, aracı kuruluşların
kabullenmesinin ve desteklerinin sağlanması, ürünün tüketicilere satışının artırılması amacıyla yapılan
çabalardır. Satış artırıcı çabalara örnek olarak; türketiciye yönelik ürün örnekleri dağıtmak, piyasaya yeni
ürün sürüldüğünde aracıların ürünle çalışmasını sağlamak, hediye çeki dağıtmak gibi etkinlikler
sayılabilir.
Halkla ilişkiler: Pazarlama iletişimi oluşturan çabalardan biri de halkla ilişkilerdir. Halkla ilişkiler
kavramı, kuruluş ile sosyal paydaşları arasında, karşılıklı iletişim, anlayış ve işbirliği sağlayıp,
sürdürmeye yönelik bir yönetim fonksiyonudur. Bu sosyal paydaşlar, kuruluşun çalışanları, tedarikçiler,
medya mensupları gibi gruplardır. Halkla ilişkilerde iletişim, kuruluştan sosyal paydaşlara, sosyal
paydaşlardan da kuruluşa doğru çalışır.

Reklam bir kitle iletişimi biçimidir. Pazardaki satıcı ve alıcıların karşılamaları için farklı türlerde pazar
bilgisi iletir. Reklam bir imaj yaratarak, hem ürün hakkında bilgi verir hem de bu bilgiyi iletir. Genel
iletişim modelinde yer alan iletişim ögeleri, reklama uyarlandığında Şekil 1.1'deki (syf.12)tabloyla karşılaşılır. Görüldüğü gibi, iletişim sürecini oluşturan iletişim ögeleri reklama uyarlandığında, iletişimi başlatan kişi ya da kuruluş olan kaynak reklamveren ya da reklam ajans olarak karşımıza çıkar. Reklamveren ya
da reklam ajansı pazarlama hedeflerine uygun olarak hazırlanan iletişim hedefleri doğrultusunda reklam
mesajının hazırlanması ve önceden belirlenen ve belli özellikleri olan alıcıya bu mesajın iletilmesinden
sorumludurlar. İletişim sürecinde iletişimin amaçlanan etkisi yeni bir tutum oluşturmak, var olan tutumu
değiştirmek ya da var olan tutumu pekiştirmektir. Reklamda amaçlanan etki ise reklam hedefleriyle
belirlenen ve ileriki bölümde okuyacağınız gibi, bilgilendirme, etkileme, hatırlatma, dikkat çekme, değer
katma ve benzeri unsurlardan oluşur.

Reklam planlaması bir süreçtir ve sürecin ilk basamağı, pazarlama planına yönelik eksiksiz bilgidir.
Reklam hedefleri iletişim perspektifinden görülmelidir. Çok nadir olarak iletişimle ilgili olmayan
görevleri yerine getirir. Reklam hedeflerinin pazarlama planını tamamlaması gerekir. Tipik bir pazarlama
planındaki ögeler şunlardan oluşur:
1. Planın amacı: Genellikle pazarlama amaçları, yıl sonunda beklenen satış gelirleri, geçmiş
yıllardaki artışın oranı gibi finansal kavramlarla ifade edilirler.
2. Pazarlama hedefleri: Planda, pazarlama hedeflerini şöyle ifade edebiliriz: Rakiplere göre, pazar
payında önemli bir artışın hedeflenmesi.
3. Pazarlama srtatejisi: Strateji, amaçlar ve hedeflere ulaşmak için gerekli olan basamakların
iskeletini oluşturur. Strateji, pazarlama ile ilgili konuların sadece genel bir gözden geçirilmiş
halini sunar.
4. Durum analizi: Bu analiz, sektöre yönelik öngörüler, rekabetçi çevre, satış trendleriyle ilgili
uygun veriler ve ürün yararının ifadesidir.
5. Problem ve fırsatlar: Bu noktada, markanın karşı karşıya kaldığı temel sorunlar ve fırsatlar
ortaya konur.
6. Finansal plan: Olası kâr ve zararın ana hatlarıyla belirtilmesi
7. Araştırma: Tercihen, bir şirket soruları, mevcut verileri kullanarak yanıtlamak ister fakat bazen
pazarlama planı, birincil araştırmanın yapılması gerektiğini öne sürer. Bu gibi durumlarda, bir
araştırma planı ortaya konur. Plan, ölçülebilir sonuçlar temelinde nasıl değerlendirme
yapılacağını da kapsar.

Pazarlama planı ile taslak sağlanırken, marka ya da şirketin hedeflerine özel iletişim çalışmalarını
yerine getirmek için reklam planlamaya başlanır. Reklam planlamasında şu ögeler yer alır.
1. Olası müşterilerin tanımlanması: reklam planının temel prensibi, şirketin birincil derecedeki
olası müşterilerinin detaylı tanımlanmasıdır. Bu tanımlama, olası müşterilerin satın alma
davranışı ve bu davranışlarını etkileyen demografik, sosyal ve kültürel özelliklerin ortaya
çıkarılmasını gerektirir.
2. Tüketici motivasyonları: Müşteriler için doğru içgörüye ulaşmak başarı şansımızı artıracaktır.
Reklamın, genel ürün kategorileri ve bundan daha önemli olarak özel ürün ve hizmet
markalarının satın alınmasında, tüketici itiyaçları, istekleri ve arzularını belirleme rolü vardır.
3. Reklam uygulamaları: İlkönce, pazarlama programı bağlamında reklamın rolü tanımlanır.
Ardından, gelen basamak, markamızı, rakiplerinden ayrıştıracak mesajı belirlemektir.
4. Medya planlama: Reklam uygulamalarından bir sonraki adım medya planlamasıdır. Reklam
mesaj ve medya arasındaki sinerjiden yararlanır. Medya seçimi, potansiyel tüketicilere ulaşma
ve iletilecek mesaj için uygun iletişim kanalını bulma açısından etkili bir araç sağlar.
5. Reklam bütçesi: Reklam ucuz değildir. Uygulamak istediğimiz bütün işler için yeterli kaynak
olmayabilir. Bir çok şirket, geçmiş yılki performansı ve bütçesine göre, içinde bulunduğu yılın
bütçesi ayarlar. Bu bütçe, enflasyon, pazar payındaki değişiklikler, ürün geliştirme, rekabetçi
çevre ve ekonomik çevrenin genel durumuna dayalı faktörlerin hesaba katılması ile ayarlanır.

Değişen iletişim ortamından reklamcılık da etkilemektedir. Bu etki yöndeşme kavramı ile
açıklanabilir. Geçtiğimiz yıllarda, pazarlama akademisyenlerinin en önemli ilgi alanlarından biri,
tüketicilere en etkili yolla ulaşma süreci üzerinde iletişim alanında yöndeşmenin rolüydü. Birbirinden çok
farklı unsurun bir arada toplanması biçiminde ifade edilen yöndeşme kavramını iletişime şu şekilde
uyarlayabiliriz. Cep telefonundan video izleyebilme, bilgisayardan kitap okuma ve benzerleri. Kitle
iletişimiden yöndeşme kavramı 3 alt başlık altında incelenir. Bu başlıklar;
1. Teknolojik yöndeşme: Bilgisayardan radyo dinleme, TV izleme gibi.
2. Endüstriyel yöndeşme: Şirket birleşmeleri olarak da adlandırılabilecek endüstriyel yöndeşme
televizyon kanallarının gazetelerle birleşmesi, bilgisayar ve bilgi işlem endüstrileri,
telekomünikasyon şirketleri ve medya sektörü arasındaki anlaşmalar, birleşmeler ve
devralmalardan oluşur.
3. İçerik yöndeşmesi: Kullanıcının isteğiyle şekillenmiş hizmetler, örneğin belgesel programlar ve
online ansiklopedinin birbirine bağlanması ile izleyicinin program izlerken sesli ve metin tabanlı
içeriklerin bir araya gelmesi. Popüler diziler, filmlerin oyuncuları hakkında programın içinden
ulaşılabilecek metinler içerik örnekleridir.

Reklamın ekonomiyi nasıl etkilediği ile ilgili iki bakış açısı bulunmaktadır. İlk bakış açısına göre reklam,
oldukça ikna edicidir ve tüketicinin fiyat değişse de alternatif ürünlere dönme olasılığını zayıflatır. İkinci
bakış açısına göreyse reklam, tüketicilerin, fiyat, kalite, itibar, satış yeri gibi öğelerle ürüne değer
biçilmesine yardım eden bir araçtır. Bu bakış açısında fiyatın önemi ürünler arasında karşılaştırma
yaparken ayrıştırıcı olmaktan çok, objektif olarak fiyat/kalite bilgisi sağlama aracı olarak
görülmesindendir.
Reklamlara yönelik ekonomik tartışmaları şu başlıklar altında ele alabiliriz:
a. Ürünlerin değeri üzerindeki etkisi
b. Fiyatlar üzerindeki etkisi
c. Rekabet üzerindeki etkisi
d. Tüketici talepleri üzerindeki etkisi
e. Tüketici tercihleri üzerindeki etkisi

Reklamın sosyal yönü ile ilgili tartışma konuları; reklamın eğilimleri mi izlediği yoksa eğilimlere yol
mu açtığı, sosyal değerleri mi yarattığı yoksa bu değerleri yansıttığını mı soruları üzerinde odaklanır.
Reklamın insanları manipüle edip etmediği de yine çok tartışılan bir durumdur. Bazı eleştirilere göre,
reklam, insanlara nasıl davranacaklarını dikte etme gücüne sahiptir. Tek bir reklamın davranışlarımızı
kontrol edemeyeceği, ancak, durmaksızın yayınlanan TV, radyo, gazete ve outdoor reklamların kümülatif
etkisinin bunu başardığına inanılır.

Eğer bir ürün, reklamda vaadedilen yararı veremiyorsa, reklamı yapılan o ürüne yönelik tatminsizlik
başlar ve bu durum uzun dönemde hem satın alanlar hem de reklamveren kuruluş için zararlıdır.
Reklamın etkili olması için, tüketicilerin reklamdaki mesaja güvenmesi gerekir. Reklam mesajlarında
bazen anlamsız abartı (puffery) kullanılabilir buna bağlı olarak da aldatmaca meydana gelebilir. Abartı,
“en iyi”, “tek yolu” gibi doğruluğu ya da yanlışlığı kanıtlanmamış, abartılmış, öznel iddialara karşılık
gelir (Wells, Burnett, Moriarty, 2003). Bunu bir örnekle açıklarsak, “kategorisinde en iyi otomobil”,
“kredi borçlarından kurtulmanın en iyi yolu”, “daha iyisi yok” gibi iddialar doğruluğu ya da yanlışlığı
kanıtlanmamış, abartılı iddia örneklerindendir.

İnsanların görme ve duyma eşiklerinin altında reklam uyaranına maruz kalmaları şeklinde ifade edilen
bilinçaltı reklamcılık, 1950’li yıllarda efsaneleştirilerek, bir mit haline getirilmiştir. Biliçaltı reklamcılığa
yönelik eleştiriler, reklamın görme, duyma eşiğinin altında mesajlar vererek, tüketicileri satın almaya
sevkettiği yönündedir. Bazı basılı reklamlarında yer alan görsel ögelere çeşitli anlamlar yüklenmeye
çalışılmaktadır. Örneğin, alkollü içecek rekamlarında buzun ya da şişenin duruşunun, sigara paketlerinin
üzerinde Avrupa’da bir şehrin simgesi olan heykelciğin varolduğu gibi iddialar ortaya atılmıştır. Biliçaltı
reklamcılık örneği olduğu iddia edilen deneyler yapıldığı iddia edilse de bu tür deneylerin tekrarı
olmamıştır. İletişim etkilerinin gücünden korkan kitleler sonucu bir efsane haline getirilmiştir. Bilinçaltı
reklamcılık, iletişimin sınırlı etkileri olduğu bakış açısına uymayan, somut araştırma verilerine
dayanmayan ancak reklamcılıkta hep tartışılagelen bir efsanedir.

Reklamlarda kadının sunuluşu, yıllardır çok dikkat çeken konulardan biridir. Tarihsel olarak, reklamda
kadınlar toplumsal cinsiyetler ve kalıpyargılar içinde gösterilmiştir. Toplumsal cinsiyet kavramı, toplum
tarafından empoze edilen ve beklenilen, erkeklik ve kadınlıkla ilişkilendirilmiş sosyal ve kültürel
normları içermektedir ve kavramın toplumdaki yansıması kadına ve erkeğe atfedilen rollerden
oluşmaktadır. Toplumsal cinsiyet rollerinin sunumunda kitle iletişim araçları içinde televizyonun
yadsınamaz bir yeri vardır. Dolayısıyla, kadın ve erkeğe toplumsal cinsiyet rolleri açısından bakma
eğilimi televizyon reklamlarında da somut bir şekilde yer almaktadır (Yılmaz, 2007).
Eleştiriye konu olan, kadınların reklamlarda, güzellikleri, yaptıları ev işleri, annelikleriyle
gösterilmesidir. Reklamda yer alan kadın karakterler, çekingen, hayalperest, anlayışlı, manipüle edilebilir,
anaç, yumuşak, daha bağımlı ve aciz rollerdedir. Reklamını yaptıkları ürünler, hayatlarını daha az stresli
ve daha idare edilebilir kılmaktadır. Erkeklerse, güçlü, bağımsız ve başarı odaklıdırlar. Ancak, son
zamanlarda umut verici bir gelişme olarak, bu tür toplumsal cinsiyete dayalı kalıp yargıların reklamlarda
değişmeye başladığını söyleyebiliriz.

Genel olarak tüm ülkelerde kabul gören, reklam ve çocuk konusunda 12 yasal düzenleme alanı vardır. Bu
alanları aşağıdaki gibi sıralamak mümkündür:
1. Sosyal değerler: Çocuğun reklamlarda toplumun kültürel, ahlaki, yasal değerlerine aykırı
davranışlarda bulunmaması, saygısızlık içeren davranışlar göstermemesi, büyüklerine saygılı
olması beklenir.
2. Deneyimsizlik ve masumiyet: Çocuklara yönelik reklamlarda yanlış, onların anlamayacağı
mesajlar verilmesi ve çocukların istismar edilmesi tamamen yasaklanmıştır.
3. Çocuk üzerinde baskı: Reklamlarda dil itibariyle baskı yaratmak, "almazsan bitiyor" duygusu
yaratmak, çocuğu bir malı ve hizmeti almadığı zaman eksikli göstermek yasaklanmıştır.

4. Reklamda çocuğun korunması: Reklamda çocuğun kullanımı hiçbir ülkede yasak değildir.
Aksine büyüklerin çocuk rollerini oynamaları yasaklanmıştır. Ancak çocuğun reklamda nasıl
resmedildiği önemlidir. Çocuk hiçbir ürünü ve hizmeti doğrudan övemez, ürünün tanıklığını
yapamaz. Çocuk hiçbir şekilde reklamda çıplak gösterilemez. Reklamlarda çocuğun onuruyla
oynanamaz.
5. Güvenlik ve zarardan kaçınma: Çocuğun hayatını ve sağlığını tehdit edecek ürünler
reklamlarda yer alamaz. Yiyecek içecek reklamları çocuk sağlığını tehdit edemez.
6. Aile sorumluluğu: Çocuklara yönelik reklamlarda ailenin yerine hiçbir otorite konamaz.
Çocuğun davranışından aile sorumlu olarak gösterilir.
7. Program ve reklam ünlüleri: Çocuğa yönelik reklamlarda diğer programlarda ünlü olan
karakterler dikkatli olarak kullanılır. Reklamlarında kendinden ünlü olan karakterlerin çocukla
olan iletişiminde diğer maddeler geçerlidir.
8. Ürün yasakları: Çocuğa yönelik ilaç, sigara, finans, bağış, kumar, prezervatif reklamları
yapılamaz. Telefon şirketlerinin seks hatlarının, arkadaşlık hatlarının, fal hatlarının çocuğa
yönelik reklamı yapılamaz.
9. Fiyat, satın alma dönemi ve karşılaştırma: Reklamlarda çocuğun anlamayacağı fiyat, satın
alma süresi karşılaştırmaları yapılamaz.
10. Gerçek sunum: Çocuğa yönelik reklamlarda her şey gerçek olmalı ve çocuğun anlamayacağı
gerçeküstü unsurlarla anlatım yapılmamalıdır.
11. Reklam ve program ayrımı, zamanlama: Reklamlar kesinlikle programlardan ayrışmalı,
çocuğun reklamla programı ayırt edemeyeceği yayınlardan kaçınılmalı. Sadece çocuklara
yönelik TV kanallarında reklam kısıtlaması yapılabilir. Çocuğa yönelik reklamlarda zamanlama
ve frekans düzenlemelerine gidilebilir.
12. Bölünmüş ekran, interaktif ve sanal reklamlar: Reklamlarda çocuğun anlayamayacağı
teknolojik uygulamalardan kaçınılmalıdır.