Sümerler; gezip görme, eğlenme, spor ve sağlık gibi nedenlerle seyahatlere çıkan ilk uygarlıktır.

Seyahati kolaylaştıran tekerlek, MÖ 4000’lerde bulunmuştur.

İnanç ve sağlık turizm türlerinde ilk çağlardan günümüz turizmine taşınan benzerlikler söz konusudur.

Söz konusu dönemlerde Mısır toplumunun sahip olduğu refah ve zenginlik ile Mısır piramitleri Eski Mısır'ın ilgi çekmesinin nedenleri arasında sayılabilir.

Olimpiyat oyunları, Antik Yunan’da oynanan ve ilk turizm faaliyetlerinden birisi olarak kabul edilen bir etkinliktir.

Heredot, ilk gezi/turizm yazarı aynı zamanda ilk tarih yazarı olarak kabul edilmektedir.

Günümüzde de önemli turizm destinasyonlarından olan Efes, Antik Çağda gereçekleştirdikleri etkinliklerle yılda yaklaşık 700.000 ziyaretçi tarafından ziyaret edilmekteydi.

Milattan sonraki dönemde konaklama tesisleri için yapılan sınıflandırmada sadece imparatorun çevresinde yer alan yüksek sınıftan kişilerin yararlanabileceği hanlara "Mansiones" denilmiştir.

Milattan sonraki dönemde Roma imparatorluğunun, yol güzergahlarında yer alan konaklama tesisleri üzerine olan yatırımları daha da artmış ve farklı kategorilere ayrılmıştır. Bu kategorilerden olan "stationes", yol polisinin kullandığı hanlardır.

Didyma Apollon Tapınağı, Anadolu'da bulunan kehanet merkezi ve kutsal yer olarak kabul edilmektedir.

Antik Çağ’da, kutsal yerlerin ziyaretleri, kutsal yerlerde düzenlenen festivaller yoluyla olmaktadır.

Her yıl düzenli olarak Didyma’ da düzenlenen ve adının Didymeia olduğu bilinen festival, Tanrı Apollon’un doğumunu kutlamak amacıyla, bahar ile kış arasında düzenlenmektedir.

Panioinion Festivali Ephesus'da (Efes)gerçekleştirilmektedir.

Artemisia festivali, Efes'te gereçekleştirilmekte ve ziyaret edenlerin değişik dileklerde bulundukları ek olarak bu dileklerinin yerine geldiğine inanılan önemli bir kültürel etkinliktir.

Orta Çağ'da turizm ve seyahat faaliyetlerinde belirgin bir azalmanın yaşanmasının temel nedeni, V. yüzyılda Roma İmparatorluğu'nun parçalanarak Doğu Roma ve Batı Roma olarak ikiye ayrılması ve bunun sonucunda, Batı Roma İmparatorluğu’nun tamamen yıkılmasıyla birlikte, Avrupa’da ortaya çıkmış olan otorite boşluğudur. Buna ek olarak Hristiyanlığın gündelik yaşamda baskısının artması diğer bir neden olarak belirtilebilir.

Orta Çağ'da Batı Roma İmparatorluğu’nun parçalanması sonucunda Feodalizm denilen toplumsal örgütlenme ve üretim biçimi ortaya çıkmıştır.

Orta Çağda Hristiyanlığın gündelik yaşamda etkisini arttırması, dinsel temelli seyahatlerde artış göstermesinde etkili olmuştur.

Aydınlanma döneminde özellikle deniz ulaşımında ortaya çıkan gelişmeler ve teknolojiler, deniz aşırı yolculukları oldukça kolaylaştırmıştır.

Bugünkü turizm faaliyetlerinde kullanılanlara benzeyen konaklama tesisleri olan hoteller ilk kez bu dönemde kurulmaya başlanmıştır.

Anadolu’nun, Avrupa ile Asya ve hatta Afrika’nın kesişim noktasında bulunması, İpek ve Baharat Yollarının kontrolünün Osmanlı İmparatorluğu'na geçmesi, han ve kervansaray gibi tesislerin giderek yaygınlaşmaya başlaması, Anadolu'da XV. yüzyılda turizmin gelişmesinde etkili olan unsurlardır.

XV. yüzyılda Evliya Çelebi'nin Seyahatanme adlı eseri ülkenin değişik yerlerindeki ilginç yerlere ziyaret etme yönünde bir eğilim ortaya çıkarmış, böylece turizme katkı sağlamıştır.

XX. yüzyılın başlarında, 8 saatlik iş günü, 5 günlük çalışma haftası ve ücretli yıllık izin haklarını elde etmeye başlamasıyla, ilk kez turizm kitlesel bir nitelik kazanmaya başlamıştır.

Geniş kitleler için, uzak yol seyahatlerinin ve tatillerin bir olasılık haline gelmesi ancak XIX. yüzyılın sonlarında söz konusu olabilmiştir.

Turizmin kitleselleşmesi açısından kırılma noktası olan tarihler; 1930’lu yıllar, 1950’li yıllar, 1980’li yıllar ve 1990'lı yıllardır.