Yûsuf u Zelîhâ, Şeyyad Hamza'nın eseridir.

Dâstân-ı Sultân Mahmûd: Şeyyâd Hamza’nın küçük bir mesnevisidir. Fâilâtün fâilâtün fâilün vezninde yazılan ve 79 beyit olan eserde, Sultan Mahmûd ile yoksul bir derviş arasında geçen konuşma anlatılır.

Şeyyad Hamza'nın mesnevileri; Yûsuf u Zelîhâ, Dâstân-ı Sultân Mahmûd, Ahvâl-i Kıyâmet, Mi‘râc-nâme, Vefât-ı Hazret-i Muhammed aleyhisselâm'dır. 

Yûsuf-ı Meddâh, eserlerini devrinin şairlerine göre daha açık ve konuşma diline yakın bir Türkçe ile yazmıştır. Varka vü Gülşâh’ta, yabancı kelime ve tamlamaların az kullanıldığı ve Türkçenin önde olduğu görülür. Şairin kullandığı yabancı kelimeler ise, halkın bildiği ve benimsediği sözcüklerdir. Eserlerinde sürükleyici ve çekici bir dil kullanan şair, atasözlerine, deyimlere ve cinaslara yer vererek Türkçeye hâkim olduğunu gösterir. 

Yusuf- Meddah'ın eseri olan Varka vü Gülşâh, 1742 beyitten meydana gelen telif bir eserdir. Fâilâtün fâilâtün fâilün vezninde yazılan ve altı meclisten meydana gelen eserde, konu başlıkları Farsçadır, ancak meclisler belirtilirken “el-Meclisü’l-ûlâ” ve “elMeclisü’s-sâdis” şeklinde Arapça yazılmıştır. Varka vü Gülşâh’ta, Peygamber devrinde Mekke civarında yaşayan Zahir İbni Hay Beni Şeybe adlı bir kavmin reislerinden Hilâl’in kızı Gülşâh ile Hümâm’ın oğlu Varka arasında yaşanan aşk anlatılmıştır. 

Varka ve Gülşâh, Destân-ı İblîs, Hikâyet-i Kız ve Cühûd, Kadı ve Uğru Destânı'dır. 

Menâkıbü’l-kudsiyye, Elvân Çelebi'nin dir.

Süheyl ü Nevbahâr (Kenzü’l-bedâyi‘), Ferheng-nâme-i Sa‘dî'dir

Fahrî’nin tek eseri, Nizâmî’nin aynı adlı eserinden tercüme edip Işk-nâme adını da verdiği Hüsrev ü Şîrîn mesnevisidir

Hayatı hakkında fazla bilgi bulunmayan Hoca Dehhânî, XIV. yüzyılda yaşamıştır.

Şeyhoğlu Mustafâ’nın biri manzum üçü mensur olmak üzere dört eseri vardır. Bunlardan Hurşîd-nâme manzum, Marzubân-nâme ve Kâbus-nâme tercümeleri ile Kenzü’l-küberâ ve Mehekkü’l-‘ulemâ adlı eserleri mensurdur.

Şeyhoğlu, eserine önce Şebistân-ı Uşşâk adını koymuş, daha sonra bunun kabul görmemesi üzerine Hurşîd-nâme adını vermiştir. 7903 beyti bulan eser, mefâîlün mefâîlün feûlün vezniyle yazılmıştır. Mesnevîde, Siyavuş’un kızı Hurşîd ile Ferahşâd arasında geçen aşk hikâyesi anlatılmıştır.

Kenzü’l-küberâ ve Mehekkül-‘ulemâ: Şeyhoğlu Mustafâ’nın, ömrünün sonuna yaklaştığı bir dönemde, tecrübelerinden hareketle yazdığı siyaset ahlakı ile ilgili mensur bir eseridir.

Divan, İskender-nâme, Tervîhü’l-ervâh, Cemşîd ü Hurşîd, Bedâyi’u’s-sihr fî-Sanâyi’i’ş-şi’r, Mirkâtü’l-edeb'dir

Erzurumlu Mustafa Darîr'in bu eseri, Türkçede yazılmış ilk siyer kitabı olması bakımından önemlidir

Kıssa-i Yûsuf, Sîretü’n-nebî, Fütûhu’ş-şâm, Yüz Hadîs Tercümesi'dir. 

Şeyhoğlu Mustafâ'nın  Marzubân-nâme'si, Kelîle ve Dimne gibi didaktik hayvan hikâyelerinden oluşmaktadır. 

Hamzavî’nin (Ahmedî’nin kardeşi) Hz. Peygamber’in amcası Hz. Hamza’nın kahramanlıklarını anlattığı Hamza-nâme de, bu yüzyılda yazılan dinî-destani mahiyette mensur eserlerdendir.

Şeyhoğlu’nun Germiyan Beyi Süleyman Şah’ın isteği üzerine Farsçadan tercüme ettiği eser, ahlaki bir nasîhat-nâme olan Kâbus-nâme’dir

İbni Baytar’ın Kitâbü’l-câmi‘i fi’lEdviyeti’l-müfrede adlı eseri, bilinmeyen bir yazar tarafından Aydınoğlu Umur Bey (1340-1348) adına Müfredât-ı İbni Baytar Tercümesi adıyla tercüme edilmiştir. Bu tercüme, Anadolu’da yazıldığı bilinen en eski Türkçe tıp kitabıdır