Yanıt E.

Hukuk, toplumda yaşayan insanlar arasındaki ilişkiyi düzenleyen ve uyulması zorunlu kurallar bütünü olarak ifade edilmektedir.

Ücret ve istihdam politikaları, mesleki eğitim programları, doğrudan kamu istihdamı, kamunun danışmanlık hizmetleri aktif istihdam politikalarındandır. İşsizlik sigortası pasif politikalardandır.

Amartya Sen’in kapasite yaklaşımı, yoksulluğu temel insani kapasitelerden yoksunluk olarak ele almakta ve gelir dışındaki değişkenlere odaklanmaktadır.

Kapasite/yapabilirlik yaklaşımı Amartya Sen’e aittir. Temel kapasiteden yoksunluk, erken ölümlerde, yetersiz beslenmede, süreğen hastalıklarda, okur-yazarlık oranının düşüklüğünde ve diğer olumsuz yaşam standartlarında yansıma bulabilmektedir. Kuşkusuz bu tür yoksulluklar, en temel insan hakkı olan yaşam hakkını tehdit etmektedir.

1929 ekonomik buhranı talep yetersizliği nedeniyle görülebilir eksik istihdama örnektir.

Ekonomik ve siyasal hakların yanında sosyal hakları da inşa etmek suretiyle, birey ve toplum için iyilik halini hedef olarak gözeten devlet refah devletidir.

İş dağılımı yoksulluğun başlıca nedenleri arasında sayılmaz.

Yanıt A. ILO:  International Labour Organisation

Ülkeler arasında ortaya çıkan rekabet eşitsizliklerine çözüm üretebilmek amacı ile bir taraftan Batı toplumlarında ekonomik, sosyal ve teknolojik alanlardaki kaybedilen üstünlüğün sorumlusu olarak görülen emek yanlısı politikalar, refah politikaları ve sendikalar sorgulanmaktadır. Diğer taraftan da Çin ve Hindistan’ın başını çektiği üçüncü dünya ülkelerinde ortaya çıkan düşük ücretler ve çalışanların temel hakları gibi konularda, gelişmiş ülkeler aleyhine rekabeti bozan davranışların önüne geçilmesine ve çalışma standartları oluşturulmasına yönelik düşünceler hız kazanmıştır. Bu yöndeki çalışmalar, uluslararası sosyal politika araçlarının ortaya çıkışındaki en önemli nedeni oluşturmaktadır. Doğru cevap D'dir.

Yoksullukla mücadele konusu, ağırlıklı olarak 1990’lı yıllardan itibaren uluslararası alanda yoğun olarak tartışılmaktadır. Bu süreçte, şüphesiz 1980’li yıllardan itibaren Dünya Bankası ve IMF öncülüğünde az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde uygulanan yapısal uyum politikalarının gelir dağılımını eşitsizliği ve yoksulluk açısından yarattığı olumsuz gelişmeler etkili olmuştur.

Verilenlerin hapsi nedenlerdendir. Yanıt E.

Geniş Anlamda Sosyal Politika

• Sanayi Devrimi’nden çok eski tarihlerdeki sosyal sorunlardan, sanayi sonrası toplumun sosyal sorunlarına kadar geniş bir çerçeveye sahiptir
• Sosyal sorunlara ve çalışma yaşamındaki ilişkilere sınıf perspektifinden daha geniş bir perspektif ile yaklaşır.
• Sosyal hayatın bütün yönlerini inceleyerek sosyal sorunların tümünü konu alır. Çalışma ilişkilerindeki kapsamı işçiler değil, tüm bağımlı çalışanlardır
• İktisadi sistemi merkeze alarak incelemelerini yapmaz. Ekonomi politikalarının sadece liberal politikalardan ibaret olduğunu varsaymaz
• Siyasal düzenin önemli bir parçası haline gelecek aktörlerin oluşturulmasına katkıda bulunur.  Doğru cevap B'dir.

Türkiye’nin AB'ye müracaatı üzerine, kalkınma düzeyinin tam üyeliğin gereklerini yerine getirmeye yeterli olmadığı bildirilmiş ve tam üyelik koşulları gerçekleşinceye kadar geçerli olacak bir ortaklık anlaşması imzalanması önerilmiştir. Söz konusu anlaşma 12 Eylül 1963 tarihinde Ankara’da imzalanmıştır. Doğru cevap E'dir.

Yüksek ücretler bir toplumda işsizliği doğurabilmektedir (Talas, 1983: 15-16).

Türkiye, aralarında temel çalışma haklarına ilişkin 8 sözleşmenin de bulunduğu uluslararası çalışma sözleşmelerinden 59’unu onaylayarak ulusal mevzuatına katmıştır. Ancak burada sorulması gereken asıl soru, 189 Sözleşme’ye karşılık niçin hala 59 Sözleşme onaylamış olduğumuzdur. Üye olmak için müracaat ettiğimiz Avrupa Birliği’nin üyesi ülkeler, Türkiye’nin iki katından daha fazla sözleşme onaylamıştır. Doğru cevap C'dir.

Sosyal demokrat refah rejiminde evrensellik ve sosyal hakların metalaştırılmaması ilkelerinin hâkim olduğu görülmektedir. Sosyal demokrat refah rejiminde sosyal demokrasi açık bir biçimde sosyal reformların arkasındaki hâkim gücü oluşturmaktadır.

Genel olarak eğitim, sağlık, sosyal hizmet, konut destekleri gibi devlet harcamaları yoluyla, kişisel parasal gelire eklenen gelir olarak tanımlanır. Dolayısıyla sosyal ücret, iş ortamıyla sınırlı ücretleme bakışını aşıp ücretlendirmeyi bir ulusal-toplumsal bölüşüm sorunu olarak ele almayı sağlar