Doğru cevap E'dir. Eşleşme Hipotezi bu ilkelerden biri değildir.

Bağlılık gösterme: Pasif ve yapıcı bir tepkidir. Kişi pasif konumdadır ama iyimser bir şekilde işlerin ilerleyeceğine dair destekleyici bir tepkisi vardır

Doğru seçenek B şıkkında verilmiştir.

Sorunun doğru yanıtı D şıkkıdır. Alkol, saldırganlıkla ilgili durumsal belirleyicilerdendir. 

Bu kurama göre insanın başına gelenler onun denetimi dışındaysa, ona yardım etme olasılığı artmaktadır. Birey kendi ihmali, tembelliği vb. nedenlerle mağdur duruma düşmüşse, ona kızgınlık duyulmakta, yardımda isteksiz davranılmaktadır. “Kendi düşen ağlamaz” özdeyişi bu tutumu özetlemektedir.

İçerik

Sorunun doğru yanıtı B şıkkıdır. Bilişsel çelişki, kişilerin inançları, düşünceleri ve tutumlarıyla, gerçek hayatta karşılaştıkları durumlar ya da yaptıkları davranışlar arasında meydana gelen tutarsızlığın yarattığı rahatsızlık durumudur. 

Özgeci Saldırganlık; Toplumsal normlara uygun olarak görülen ve toplum tarafından onaylanan saldırganlıktır.

Özgecilik (altruism) kelimesi, “başkası için” anlamına gelen Latince kökenli bir kavramdır. Özgecilik, birisine yarar sağlama ya da onu zarardankötülükten koruma dışında herhangi beklentisi olmayan yardım davranışıdır. Özgeci davranışta, birey elinden geleni isteyerek yapar. İnsanlara iyilik yapmış olmanın verdiği doyumdan başka bir ödül ya da karşılığı yoktur. Buna göre bir davranışın özgeci olup olmadığının ölçüsü, yardım edenin niyetidir.

“Kendini Algılama Kuramı bilgi işleme süreciyle, davranışa ilişkin algıyla, Bilişsel Çelişki Kuramı ise tutarsızlığın yarattığı rahatsızlık hissinden kurtulma güdüsüyle ilgilidir.”

Engellenme-saldırganlık modelini ortaya atan araştırmacılar, ölüm içgüdüsünü ya da saldırganlığa ilişkin özgül, doğuştan gelen içgüdü kavramını reddetmişlerdir.

Onlara göre hiç kuşkusuz saldırganlığın en önemli nedeni engellenmedir (Engellenme, kişinin amaca yönelik davranışının dışsal olarak bloke edilmesi demektir). Bu konudaki en önemli kuramlaştırma 1930’lu yıllarda ortaya atılan engellenme-saldırganlık modelidir. Saldırganlığı içgüdü kuramlarından farklı bir biçimde açıklayan engellenme-saldırganlık modelinde, saldırganlık bir dürtü olarak görülmüştür. Bir içgüdünün tersine, dürtü her zaman var olan, sürekli artan bir enerji kaynağı değildir. Dürtü, organizmanın yaşamsal bir ihtiyacı tatmin edilmediğinde ortaya çıktığından, yoksunluğu sona erdirici bir güç olarak hizmet eder. 

Zaman baskısının yardım etme davranışı üzerindeki etkisi son derece güçlüdür. İnsanlar geç kalmamak, bir toplantıya, bir randevuya yetişmek gibi
zaman baskısı altında olduklarında yardım etme
davranışı azalmaktadır.

Bir kimseye yardım yapılıp yapılmaması, yardımın niçin istendiğine de bağlıdır. Örneğin büyük kentlerde sıkça karşılaşılan dilenciler genellikle “bir ekmek parası ya da açım”, “hastanede yatan bir yakının tedavisi”, “ilaç parası”, “memleketine dönmek için yol parası” gibi nedenlerle para istemektedirler. Bu gerekçelerle para isteyene yardımda bulunma olasılığı, herhalde “elbisem eskidi”, “sağlık kontrolünden geçeceğim”, “evimde buzdolabım yok”, “yıllardır hiç tatil yapamadım” diyenden kat kat yüksek olacaktır. 

Hiçbir kişi izole olmadığı gibi hiçbir ilişki de izole değildir, hepsi bir sosyal bağlam içerisinde yer alır. İçinde bulunduğumuz herhangi bir ilişkiyi düşündüğümüzde, bunun sadece iki kişi arasındaki bir bağımlılık, tamamlanma ve bağlılık içeren bir süreç olmadığını aynı zamanda başka ilişkilerin birleşiminden oluşan geniş bir ilişki ağının parçası olduğunu görürüz (Jackson-Dwyer, 2013). Kişilerarası ilişkilerin bütüncül bir niteliği vardır. Kişilerarası ilişkiler izole etkileşim anlarından fazlasıdır. Bu yüzden sadece tek başına bir ilişkiyle değil, ilişkiler ağıyla karşı karşıyayızdır. İlişkileri, ilişkiyi kuran kişiler belirlediği gibi ilişkinin içerisinde kurulduğu bağlam da etkiler. Bununla birlikte kişilerarası ilişkiler sadece olumlu ilişkiler değildir. Taraflara zarar verici, olumsuz, duygusal bütünlüğü zedeleyici ilişkiler de mevcuttur.

Yardımda bulunanın kafasında, şimdi ya da gelecekte sağlayabileceğini düşündüğü bir yarar varsa; yapılan iyilik özgeci olamaz.

Uzun süre şiddeti izleme sonucunda, bireyin acı çeken insanlara karşı duyarsızlaşması ve eskiye oranla daha az duygusal tepkiler vermesi durumuna duyarsızlaşma etkisi adı verilmektedir. Doğru yanıt C'dir. 

Toplumsallaşma (socialization) insanın doğduğu andan itibaren, aile, arkadaşlık, din, okul, devlet gibi kurumlarla toplumun bir parçası olmayı, toplum içerisinde bulunmayı öğrenme, toplumun norm ve değerlerini içselleştirme sürecidir.  İnsan yavrusu doğumundan itibaren bir toplumsallaşma süreci içerisindedir ve bu toplumsallaşma, karşılıklı ilişki üzerine kuruludur.

Saldırganlık, diğer kişiye fiziksel ve psikolojik olarak zarar vermeyi ya da incitmeyi amaçlayan davranıştır.  zarar verme ya da incitme davranışı, saldırganlığı tarif etmede açıkça yetersiz kalmaktadır.Araştırmacıların çoğu bu problemi, saldırganlık tanımına niyet öğesini ekleyerek çözmüştür. Yani, bütün zarar verme ya da incitme eylemleri değil, sadece zarar verme ya da incitme niyeti ile yapılanlar saldırganlık olarak görülmektedir. Soru kökünde verilen örnekte doktorun, hastaya zarar verme niyetinde olmaması, davranışı saldırganlık kapsamından çıkarmaktadır. Doğru yanıt A'dır. 

Yardım etme kararının verilmesi süreci, aşağıda kısaca açıklanan dört basamakta tamamlanır.

“Pasif saldırganlık, hiçbir faaliyet yapılmamasına rağmen, karşıdakine zarar vermeyi amaçlayan faaliyetsizlik” olarak tanımlanmaktadır.