Hız ve kesinlik isteyen farklı müşteriler için zengin bir algı yaratma, stratejik iletişimin doğrudan etkilendiği konulardan biridir.

Kurumun Poli­ti­kalarının Desteklenmes­i : Kamuoyu oluşturma, kurumsal marka değer­ ve marka algısı yaratma ­le ­ilgi­l­id­ir.

Tabii felaketler, belirtileri olmadan bir anda ortaya çıkmaktadır. Tabii felaketler olağan dışı durumlardır.

R­isk Toleransı: Çalışanların g­ir­işkenl­ik, yeniliklere açık olma ve risk alma açısından ne kadar teşvik ed­ild­iğ­idir.

Viral pazarlama, b­ireyler­in pazarlamacılar tarafından oluşturulmuş mesajları e-ma­il, sosyal ağlar, Web siteler­i ve bloglar aracılığıyla d­iğerler­ine ­iletmes­i ­iç­in teşv­ik ed­ildiğ­i internet er­işiml­i pazarlama ­ilet­iş­im­i stratejisidir.

Genel olarak kurumun dışında kalan kurumun yapı ve süreçlerini etkileyen her şey çevreyi oluşturur. Kurumun çevresi ise dinamik bir yapıya sahiptir ve sürekli değişim hâlindedir. Krize sebep olan dış çevre faktörleri, kurumun dışında kalan ve tam anlamıyla kontrol edemediği ve yönetemediği faktörler olarak belirleyebiliriz. Bu nedenler şunlardır; Ekonomik Belirsizlikler ve Dalgalanmalar, Teknolojik Gelişmeler ve Değişiklikler, Hukuki ve Politik Alanda Yapılan Düzenlemeler, Sosyo-Kültürel Faktörlerdeki Değişiklikler, Kurum Sayısındaki Artış ve Güçlü Rekabet, Tabii Felaketler.

Kolaylık, seçim, kişiselleştirme, iletişim, maliyet ve kontrol online alışverişi tüketiciler açısından diğer alışveriş türlerine göre daha cazip hale getiren başlıca unsurlardır.

Dış rekabetten olumsuz etkilenme kurumlardaki krizin bir özelliğidir.

Günümüzde yönetimlere göre pazarlamanın nihai amacı hissedar değeri yaratmasıdır. Bu kapsamda değere dayalı yönetim yaklaşımının bir şirkette başarılı olarak uygulanmasında en önemli hususlardan birisinin "değer yaratan" müşteri ve ürünlerin doğru belirlenmesi ve buna bağlı olarak "değer yaratan" pazarlama stratejilerinin oluşturulması olduğu kabul edilmektedir.

Belirsizliğin olduğu ortamlarda mutlaka risk vardır. Risk, aşağıdaki gerçeklerle karakterize edilir (Günbey, 2008): Genellikle tam ve net olarak bilinemez ya da öngörülemez (belirsizlik), zamanla değişir, yönetilebilir bir olgudur, sonuç üzerinde olumsuz etkileri vardır.

Kurum k­iml­iğ­in­i oluşturan dört temel unsur vardır. Kurum felsefesi­, kurumsal tasarım, kurumsal davranış ve kurumsal iletiş­im.  

Kavramsal çağın altı duyusundan ilki dizayndır.

Reklam, halkla ilişkiler ve duyurum, satış tutundurma ile kişisel satış, tutundurma karmasını oluşturur. Dolayısıyla tutundurma, pazarlama iletişiminin temel ögelerinden birisidir.

Kurumun imajı, iletişimi, davranışı, tasarımı kurumun başlıca unsurlarıdır. Kurumun maddi olanakları kurum kimliğinin başlıca unsurlarından birisi değildir.

Yeni medya araçlarının topluluk geliştirme özelliği ele alındığında belki de en önemli mecrası dijital oyunlardır. Bireysel oyuncular çoğunlukla çevrimiçi oyun platformlarında çeşitli topluluklara dahil olarak oyun oynamaya devam ederler. Bu topluluklara dahil olmak konusunda çeşitli motivasyonlar söz konusudur.

Kurumsal iletişim, sürdürülebilir kalkınma ilkeleri yaklaşımıyla kurumun performansının arttırılması ve toplum tarafından beğenilen ve takdir edilen bir kurum hâline gelmesine yönelik alanların bütününü kapsayan bir iletişim ve ilişki yönetimi disiplinidir.

Geri bildirim, sözlük anlamı ile bir göndericinin iletişimine alıcı tarafından gösterilen tepki demektir. Yeni medya ortamlarında iletişim sürecinin iki aktörü arasında etkileşim eşanlı (senkron) veya eşansız (asenkron) olmak üzere iki şekilde gerçekleşebilmektedir. Örneğin çevrimiçi bir haber sitesinde haber metnine ilişkin bir okur yorum yazabilmekte, hatta başka okurlar da bu okur yorumu üzerine kendi yorumlarını üretebilmektedirler.

İnternette kayda değer bir görünürlük geliştiren şirketler için, marka inşa etme sorunları bazı açılardan normal pazarlardakine şaşırtıcı ölçüde benzer. İlk sorun farkındalık sorunudur ve bunu yapmak her geçen gün biraz daha zorlaşmaktadır. İnternetin ilk günlerinde, “fareden fareye” iletişimle bir marka inşa etmek mümkündü. Daha sonraları, arama motorlarına ve sonradan portallara dönüşen yapılara verilen reklamlar işe yaramıştır ama maliyetlerde dramatik artışlara yol açmıştır.

1950’li yıllarda şirketin nihai amacı “Şirketin Net Bugünkü Değerinin (Piyasa Değerinin) Hissedarları Açısından Maksimum Kılınmasıdır” şeklinde tanımlanmaktadır. Dolayısıyla işletme karının en üst düzeye çıkarılması bir şirketin en büyük amacıdır.

Dil, kurumsal kültürün oluşmasındaki en temel araçtır. Dil aynı zamanda genel olarak da kültürün en önemli taşıyıcısıdır.