Suça yakınlık, suçun potansiyel hedeflerinin yaşadığı yerler ile potansiyel saldırganların yoğun olarak bulunduğu alanlar arasındaki fiziksel mesafedir. Yüksek suç oranının olduğu bölgelerde yasayan ve zamanının büyük çoğunluğunu evlerinin etrafında geçiren insanlar, yasadıkları yerlere yakın hedefleri seçmeye eğilimli saldırganlarla sıkça karşılaşırlar.

1993 yılından beri “Problem Çözümünde Üstün Başarı Herman Goldstein Ödülleri” verilmektedir.

Problemin türü denildiğinde şunlar örnek verilebilir: Uyuşturucu, soygun, kadın cinayetleri, kap-kaç, drag (sokakta araba yarışı), trafikte makas, aşırı hız, dilencilik vs. fail bakımından, akıl hastaları, madde bağımlıları, itiyadı sarhoşlar, mükerrer suçlular veya mükerrer mağdurlar olabilir. 

Gençlerin mağduriyetine ilişkin risk faktörlerini araştıran araştırmacılar üç özelliğin mağduriyet potansiyelini artırdığını tespit etmişlerdir: 1. Hedef savunmasızlığı: Mağdurların fiziksel zayıflığı veya psikolojik bunalımları, suça karşı koyma ve suçluyu vazgeçirme konusunda onları yetersiz bırakmakta ve kolay hedef yapmaktadır. 2. Hedef cazipliği: Bazı mağdurların sahip olduğu malların değeri ya da saldırganın elde etmek, kullanmak ve değerlendirmek isteyeceği meziyetleri, yetenekleri, özellikleri bulunmaktadır. Hedefin ele geçirilmesinden duyulacak memnuniyet, haz, değerli bir şeye sahip olma isteği, bir kadına sahip olma arzusu gibi durumlar kişiyi şiddet mağduriyetine maruz bırakabilmektedir. 3. Hedef düşmanlığı: Kişilerin bazı özellikleri potansiyel saldırganlarda kızgınlık, kıskançlık veya zararlı dürtülerin doğmasına neden olmakta ve bunun sonucunda da mağduriyet riskini artırmaktadır. Örneğin; eşcinsel veya kadınsı olmak sokakta istenmeyen saldırılara, tartışmacı bir yapının olması ve alkollü olmak barda bir saldırıya maruz kalınmasına neden olabilmektedir.

Polis istatistikleri bazı sınırlılıklar taşımaktadır:
-Polis istatistikleri önem derecesine bakılmaksızın tüm suçları genel başlıklar altında rakamlaştırılmaktadır. Teşebbüs ya da iştirakleri ayrı başlık altında detaylı tutmamaktadır.
-Polis istatistikleri, polis bölgelerindeki görünen suçluluğu ölçmektedir. Bu da temelde il ve ilçeler gibi kent merkezleri anlamına gelmektedir. Ayrıca birkaç farklı bölgede islenen bağlantılı suçları da içermemektedir.
-Polis istatistikleri, aslında suçun ve suçluluğun varlığı ya da yokluğunu net göstermez; çünkü polis istatistikleri ihbar ve şikâyetlere ilişkin tüm bilgileri kayıt altına almaktadır. Halbuki bir suçla bağlantılı olduğu düşünülerek yakalanan kişi, hukuken Cumhuriyet Başsavcısı iddianame kabul edildiğinde sanık olarak adlandırılır. Polis konuyla ilgilenirken ancak şüphelidir.
-Polis istatistikleri, polisin organizasyonundan, halka yakınlığından, halkın sosyo-kültürel özelliklerinden ve suçun kendisinin niteliklerinden etkilenmektedir. Polis belirli konulara daha fazla eğilirse, kamuoyunun bu konuya duyarlılığı artmakta ve istatistiklerde kabarmaktadır. Ya da medyanın bir konu üzerine dikkati yoğunlaştığında bu olayların polise aktarılması da artmaktadır.
-Polis istatistikleri, Gümrük Muhafaza Müdürlükleri, Gelir Müdürlükleri, Sosyal Sigorta Kurumu vb. diğer kurumların belirledikleri suçları kısmen içermektedir. Bu da tüm kaydedilmiş suç verisi bilgisinin polis istatistiklerinde bulunmasını zorlaştırmaktadır.

Siyah sayılar bilinmeyen, kayıt altına alınmayan suçluluğu, yani resmi makamlara bildirilmeyen, bu nedenle de resmi istatistiklerin dışında kalan alanı ifade etmektedir. Siyah sayılar, suçta karanlık alan, suçta karanlık sayı, suçta siyah rakam, suçun kara sayısı gibi çeşitli isimlerle adlandırılmaktadır.

Savunmasızlık Teorisi, fiziksel ve sosyal açıdan kendisini savunmasız hisseden bireylerin daha yüksek suç korkusu hissettiğini iddia eden teoridir.

Hayat tarzı teorisi altında yatan temel varsayım olası mağdurların demografik özelliklerinin hayat tarzları ile ilişkili olduğudur. Hayat tarzlarındaki farklılıklar da kişinin yüksek mağduriyet riski taşıyan tehlikeli yer ve zamanlarda bulunma olasılığı ile ilişkilidir.

Basit yaralama, problem olarak saldırı ve yaralama eylemleri ile eşleşmektedir. Doğru cevap E'dir.

25 Mayıs 1993 tarihli 827 Sayılı Güvenlik Konseyi Kararı ile Uluslararası Eski Yugoslavya Ceza Mahkemesi’nin kurulmasıyla sonuçlanmıştır.

Mağduriyete götürücü risk faktörleri üç ana grupta toplanmaktadır: Kişisel faktörler, Davranış faktörleri, Mekan ve Sosyal faktörlerdir.

Düzensizlik Teorisi, loş aydınlatma, metruk evler gibi çevresel faktörlerin ve sarhoşların çetelerin varlığı gibi sosyal özelliklerin suç korkusunu artıracağını iddia eder.

Bilgilendirme toplantıları ve bilgilendirme çalışmaları, vatandaşların çeşitli konularda bilgilendirilmeleri ve daha tedbirli davranmalarını sağlamak amacıyla önemlidir.

Adli para cezası, beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde yedi yüz otuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir.

Güvenlik toplumsal huzur, refah ve verimliliğin sağlanmasındaki temel etkenlerdendir.  

Eylemci görüşte bireylerin tercihlerini ve davranışlarını belirleyen en önemli etmen bireyler ve onların iradeleridir.