Tarih felsefesi terimi ilk defa Voltairé tarafından kullanılmıştır.

Hegel'e göre tarihte özel-tin yok olup gitse bile Dünya- tini ya da Mutlak-Tin genel bir biçim olarak yok olamaz. Genel tin özel tine göre daha gerçektir ve yok olamaz.

Marx ve Engels’e göre maddi üretim biçimlerinden hareketle tarihe bakılmalıdır.

bir önermeler sisteminin bilim olabilmesi için kesin (certain) olması gereken ve diğer bütün önermelere de kesinliklerini veren en az bir önerme olmalıdır öyle ki “ilk önerme kesin olabildiği ölçüde ikinci de kesin olacaktır, ikinci önerme kesin olabildiği ölçüde üçüncü önerme de kesin olacaktır ve bu böyle devam edecektir”.

18. yüzyılın felsefi anlayışına genel olarak felsefe tarihinde Aydınlanma dönemi ya da Aydınlanma felsefesi denir.

Marx’a göre kapitalist aşamadan sonra gelecek olan sınıfsız toplum aşaması ya da komünist toplum aşaması insanın özgürleşmesini sağlayacak olan tarih öncesinin son aşamasıdır. Asıl anlamda tarih ise bundan sonra başlayacaktır. Doğru cevap d'dir.

Herder tarihe hümanite kavramı bağlamında bakar. Ona göre tarihin her evresinde görülecek değişmez ilke “hümanite”dir.

Hegel’e göre tarih kendisini doğa gibi yinelemez.

19. yüzyılın en önemli düşünürlerinden birisi olan Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831) felsefe tarihinde Mutlak İdealizmin düşünürü olarak bilinir. Fichte ve Schelling gibi Hegel de bir sistem filozofudur, görüşlerini dizgeli bir biçimde ifade etmiştir.

Fichte’ye göre tarihteki aklın ereği insan türünün özgürlüğüdür.

Amacı diğer tarih yazımlarının genel bir dünya tarihi kavramını ve genel bir dünya tarihi tasarımının ilkelerini verecek olan dünya tarihi felsefinden ayrımını ortaya koymak olan Hegel, bahsedilen üç tür tarih yazımını belirlemiştir.

Kant ve Schelling’in kendilerine göre belirlediği bu felsefenin adı Transcendental felsefedir.

Marx, Hegel’den ayrılarak tarihi belirleyen şeyin tinsel bir töz değil, maddi ilişkiler ağı olarak toplumun sosyoekonomik yapısı olduğunu söylemektedir.

Kant’a göre bir tarih felsefesinin olanaklı olabilmesi için tarihte yönetici bir ilke bulmak gereklidir.

Alman İdealizmi’nin bütün çabası ilerlemeye duyulan inancı akıl temeline oturtmak ve ilerlemenin ilkesini, yasasını ortaya koymaktır. Bu ilkelerin kendisi de mutlak olmalıdır. Başka bir deyişle Alman idealist düşüncesi aklın kavramlarını nesnel ve kendi başına gerçekliği olan öğeler olarak ele almış ve bununla da bütün doğal ve tarihsel gerçekliği akla bağımlı kılmışlardır.

Hegel’in diyalektiğini baş aşağı dururken ayakları üzerine oturttuğunu söyleyen Karl Marx ve Friedrich Engels Hegel’in diyalektiğini doğa ve tarih sürecine uygulamışlardır.

Hegel’e göre tarihte her çelişki aşılmalıdır. Bu sebeple tarih ileriye doğru bir devinim içindedir. Devinimin diyalektik mantığı da üçlü adımlar halinde ilerler: Tez, anti-tez ve sentez. Tez ve anti-tez karşıt savlar olarak bir çelişkiye neden olurlar ve her çelişkiinin aşılması gerektiği ilkesinden dolayı sentez meydana gelir.