1 Ocak 1926 dan itibaren Türkiye,dünya standartlarına uymak için Hicrî ve Rumî takvimleri terk ederek Miladî takvime geçmiştir. Cevap: A şıkkıdır.

Etimolojik sözlükler özellikle Ortaçağ devletlerinde kullanılan unvan ve ıstılahların kökeni ve tarihî gelişiminin ortaya konulabilmesi açısından büyük önem taşı- maktadır. Türkçenin Ortaçağ tarihi araştırmacıları tarafından kullanılabilecek başlıca etimolojik sözlükleri arasında şunlar sayılabilir: Martti Räsänen, Versuch eines etymologischen Wörterbuchs der Türksprachen, Helsinki 1969; II: Wortregister, haz. István Keckskeméti, Helsinki 1971; Sir Gerard Clauson, An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, Oxford 1972; V. M. Nadelyaev - D. M. Nasilov - E. R. Tanişev - A. M. fiçerbak, Drevnetürkskiy slovar’, Leningrad 1969; E. V. Sevortyan, Etimologiçeskiy slovar’ Tyurkskih yazıkov. Obşçetyurkskiye i mejtyurkskiye osnovı na bukvı glasnıye, I-VII, Moskova 1974 - (bu eser müellifin vefatından sonra talebeleri tarafından devam ettirilmiştir); Hasan Eren, Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü, Ankara 1999.

Papirüslerin büyük bölümü genellikle özel ve resmi nitelikte “belge” karakteri taşımaktadır. Devlet ve siyasal düzeni ilgilendiren konularda kaynak değeri olan papirüs sayısı ise oldukça azdır.

Birincil kaynakların yorumlama ve değerlendirmeden uzak, tarafsız olmaları

Roma tarih yazımının en belirgin özelliği etkili ve edebi tarzının olmasıdır. Doğru cevap D’dir.

Nümizmatik: İslam ve Osmanlı tarihinde “meskûkat” olarak bilinen paraların bilim dalıdır. Doğru cevap E'dir.

Tarih, yaşanmış ve yaşanan hayatın her yönünü konu edinir. Dolayısıyla tarihin
oluşmasına katkı sunan etkenler de çeşitli olabilir. Fakat aksini düşünenler de vardır. Mesela, Hegel-Marx çizgisindeki tarihçiler, tarih içindeki olayların tamamen
iktisadî etkenler ile gerçekleştirildiğini savunurlar.

Ta’lik: Arap alfabesiyle sağdan sola yatık olarak yazılan ve harflerin kuyruklarının uzun tutulduğu yazı türü. Genelde şeyhülislamlık ve ona bağlı kurum ve kişiler bu yazı türünü kullanmaktaydılar. Cevap: C şıkkıdır.

Yazılı kaynaklar: 1) Edebi kaynaklar, 2) Epigrafik kaynaklar, 3) Papirolojik kaynaklar, 4) nümismatik kaynaklar olarak sınıflandırılmaktadır. Bu yazılı kaynaklara ilaveten yazılı olmayan ama Eskiçağ tarihinin kaynaklarından biri olan “Arkeolojik kaynakları” da 5. Kaynak olarak değerlendirmek gerekmektedir.

Türkler hakkında Bizans kaynaklarında yeralan kayıtlar Gyula Moravcsik tarafından iki ciltlik bir eserde toplanmıştır: Byzantinoturcica, I: Die byzantinischen Quellen der Geschichte der Türkvölker, II: Sprachreste der Türkvölker in den byzantinischen Quellen, Budapest 1942-1943 (ikinci baskı: Berlin 1958; üçüncü baskı: Leiden 1983). W. Barthold, orta Asya Türk tarihinini konu alan giriş niteliğindeki çalışması Turks’dır. Diğer araştırmacılar Bizans tarih araştırmalarında Bizans kaynaklarının umumi tasviri ve giriş niteliğinde eserler vermişlerdir.

Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin sembolü olarak kabul edilen resim, harf veya şekle arma denilir. Doğru cevap E'dir.

Seyahatnameler: Bir gezginin kaleminden çıkan eserlerdir. Kendi ülkelerinden başka yerlere, resmi veya özel amaçlar ile yapılan seyahatlerde, gezginin resmi amaçlı olmadan kaleme aldığı yazılarıdır. Doğru cevap C'dir.

Coğrafya,eEski Yunancada geo (yer) ve graphien (yazmak) kelimelerinden türetilmiş olup yerin tanımı/yazımı anlamına gelmektedir. Bir bilim dalı olarak da  “insan ve mekânın karşılıklı etkileşimini araştıran” bir bilimdir. 

Yukarıda ele alınan kaynakların, belgelerin ve diğer materyallerin kullanılarak bir konuda yapılan tarih incelemelerine araştırma denir. Bu incelemeler tarihi bir olayı inceleyen monografiler veya bir şahsın hayatını konu alan biyografilerdir. Bu tür çalışmalar kendisinden sonra yapılacak olan yeni araştırmalara ilham verebilir, hatta referans olarak da kullanılabilirler. 

Dîvânu Lugati’t-Türk Kaşgarlı Mahmûd tarafından kaleme alınan eserdir.

Birinci elden kaynaklar, haber verdikleri olaylarla bağlantılı ve ilişki halinde olmuşlardır. Örneğin bir yazıt, anlatmak istediği konu ile doğrudan doğruya ilgili olarak yazılmıştır. Ayn› durum, sikkeler ve papirüsler için de geçerlidir. Bu nedenle, birinci elden kaynakların ifadelerindeki doğruluk değeri, edebi kaynaklara göre daha tarafsızdırlar. Zira birinci elden kaynaklar, değerlendirme ve yorumlama
yerine yalnızca haber verirler; bunlar kendilerinden sonraki dünyadan daha çok içinde bulundukları zamana yönelmişlerdir. Bu nedenle de, ikinci elden kaynaklara göre daha güvenilir bir nitelik taşımaktadırlar. Birinci elden kaynakların bir dezavantajı, bunların belli bir bağlantı içinde olmayan dağınık haber vermeleri; yani yalnızca münferit bazı soruları yanıtlamalarıdır. Birinci elden kaynaklar, bilgilerimizin zenginliği konusunda çok önemli bir yer tutarlar, nispeten tarafsız oldukları için de edebi kaynaklardaki boşlukların ya da eksikliklerin tamamlanmasına son derece yararlıdırlar ve her zaman kontrol edilmeye ve düzeltilmeye elverişlidirler. Cevap: B şıkkıdır.

Yazılı kaynaklar şu şekilde sınıflandırılmaktadır: 1) Edebi kaynaklar, 2) Epigrafik kaynaklar, 3) Papirolojik kaynaklar, 4) Nümismatik kaynaklar