Tarım sektörünün sorunlarını belirleyebilmek, bunlara çözüm önerileri geliştirebilmek için tarımsal faaliyetin kendine özgü ve tarımı diğer sektörlerden ayıran özellikleri:
• Tarımsal üretimde elde edilen ürünler organik maddelerdir.
• Tarımda iş ve aile yaşantısı bir bütündür ve kurumsallaşmamış bir işletme yönetimi hakimdir.
• Tarımsal üretim doğal koşulara bağlıdır.
• Tarım işletmelerinde genellikle çeşitli ürünler yetiştirilir.
• Tarımda mevsim değişmeleri sebebiyle işlerin sürekli olmaması ve işgücü ihtiyacının değişmesi.
• Tarımda makine kullanımı, üretimin her aşamasında yaygın değildir.
• Tarımda, ürün elde edebilmek için belirli bir sürenin geçmesini beklemek lazımdır.
• Tarım işletmelerinin genellikle küçük ölçekte olması ve kendine yeterlilik
• Risk ve belirsizliğin çokluğu
• Tarımsal faaliyette Azalan Verim Kanununun geçerli olması.
• Tarım ürünlerinin talep ve arz elastikiyetleri düşüktür.

Rasyonel tarımın yapıldığı gelişmiş ülkelerde, tarımsal ürünlerin ortalama %60’ı, Türkiye’de ise %25-30’u gıda sanayinde değerlendirilmektedir.

Çoğaltılabilir ve azaltılabilir oluşu değil aksine çoğaltılamaz ve azaltılamaz oluşu arazi-toprağın özeliklerinden biridir.

Veteriner, ilaç, yem gibi kalemler işletme masraflarının Değişen Masraflar grubunda analiz edilir.

Brüt kar, Gayrisafi Üretim Değerinden(GSÜD), Değişen Masrafların(DM) çıkarılması ile bulunur.

Tarımsal ürünlerin pazarlanması ve finansmanı alanında yapılan düzenlemelerle oluşturulan ticaret borsaları, toptancı halleri, ihracatçı birlikleri, kooperatifler tarımın gelişimini ve modern ülkelere uyumunu hızlandırmıştır.

Yanıt C'dir.

Kişilere ait vergiler işletme masraflarına dahil değildir.

2 x 1+ 3 x 0,5+10 x 0,1+1 x 1,5=6

Ekilen alanların oranı%41'dir.

Yeryüzündeki kara parçalarının %27’sinde tarım yapılmaktadır. Tarım her ülkenin önem vermesi gereken, gıda maddelerinin temini gibi stratejik görevi bulunan vazgeçilmez bir sektördür.

J.D. Black, “Production Economics” (Üretim Ekonomisi) isimli 1926 yılında yayınladığı kitapta, ekonomi teorisinin, tarım işletmeleri ve tarıma dayalı sanayi işletmelerine uygulanabileceğini ortaya koydu.

Tarım çalışanlarının statülerine göre sosyal güvenliklerini sağlayan yasalar şunlardır:
• Bir ve birkaç işverene bağlı olarak, sürekli hizmet akdiyle çalışanlarla ilgili 506 sayılı sosyal sigortalar kanunu
• Süreksiz hizmet akdi ile çalışanlarla ilgili 2925 sayılı tarım işçileri sosyal sigortalar kanunu
• Tarımda bağımsız çalışanlarla ilgili 2926 sayılı tarımda kendi adına ve hesabına çalışanlarla ilgili sosyal sigortalar kanunu
• 5510 Sayılı sosyal sigortalar ve genel sağlık sigortası kanunu
• 5502 Sayılı sosyal güvenlik kurumu kanunu

Türkiye’de tarım işletmelerinin yaklaşık %85’i 100 dekara kadar genişliktedir.

Elektrik ücreti değişen masraflara ait değildir.

İş gücüne, etki eden ve yönetici ile ilgili faktörler arasında: tabiat ve üretim teknolojisi, işçinin mesleki kapasitesi, çalışma zamanlarının ayarlanması, patron ve işçi arasındaki ilişkiler, işteki ücret ve güvenlik, işçinin eğitimi, işçinin beslenme durumu, işçinin morali vb. bulunmaktadır.

Yeryüzündeki kara parçalarının yüzde 27’sinde tarım yapılabilmektedir.