Tarım ekonomisi çalışmalarında genel araştırma yöntemleri sekiz grupta toplanabilir. Bunlar; endüksiyon, dedüksiyon, tarihi yöntem, gözlem ve tecrübe yöntemi, anket ve örnekleme yöntemi, monografi, istatistik, ve ekonometridir. Zootekni bu yöntemlerin arasında yer almaz. Zootekni, tarım ekonomisinin ilişkisi olduğu teknik ve sosyal bilimlerden biridir.

Eğitim düzeyinin, Uzmanlaşmanın, ücretin, iş güvencesi, sağlık ve sendikalaşmanın düşük olması ve işin kontrolünün zorluğu tarımsal işin başlıca ozellikleridir.

Gayrisafi Üretim Değerinden, Değişen Masrafların(DM) çıkarılması ile elde edilen değere Brüt Kar denir.

Belirsizlik altında karar vermek süreci, ekonomi ile olduğu kadar psikoloji ile de ilgilidir. Üretimde kaynak kullanımında, işletmeler arası sorunlarda, yeni tekniklerin ve düzenlemelerin benimsenmesinde amaçların saptanmasında, tüketim konusunda sosyoloji devreye girmektedir.

Tarım işletmelerinin başarılarını ortaya koyabilecek analizler yapılmaktadır.Ülkemizde, genellikle tarım işletmelerinin faaliyet sonuçlarını değerlendirmede Ernest Ferdinand Laur tarafından ortaya konulan yöntem uygulanmaktadır.

Genel olarak bir tarım işletmesinde tutulacak fiziki kayıtları şu şekilde sıralamak mümkündür: 1. C¸iftlik haritası 2. Üretim kayıtları(bitkisel ve hayvansal) 3. İşgücü kayıtları 4. Yem kullanım kayıtları 5. Diğer kayıtlar (süt kayıtları, ıslah kayıtları vb.)

Tarım arazileri taşınamaz, azaltılamaz ve çoğaltılamaz.

İşgücüne etkili olan işletme ile ilgili faktörler:
• Tarım işletmesinin büyüklüğü
• Üretim deseni
• Tarlaların şekil ve büyüklüğü
• İşletme binalarının yerleşme düzeni
• Toplam sermaye ve makine sermayesinin durumu
• İş planı ve işlerin basitleştirilmesidir.

Tarım işletmelerinde çeşitli ürün yetiştirmenin başlıca nedenleri;
• İklim
• Piyasa fiyatı
• Çiftçinin kendi ihtiyacı
• Hayvanlarının yem ihtiyacı
• Zararın kısmen telafi edilebilmesi
• İş gücünü daha iyi değerlendirebilmektir.

Tarımsal üretim ekonomisine ait bilgiler, “Tarım İşletmeciliği” bilimi kapsamında incelenmektedir.

Bir dekara toplam buğday üretim masrafları 100 TL, yan ürün değeri (saman geliri) 20 TL ve üretilen dane miktarı 200 kg ise, 1 kg buğday maliyeti=(100-20)/200= 0,4 TL/kg dır.

Fiziki kayıtları; çiftlik haritası, üretim kayıtları, işgücü kayıtları, yem kullanım kayıtları ve diğer kayıtlar (süt kayıtları, ıslah kayıtları vb.) oluşturur.

Seçeneklerden "Zirai ilaçlamanın gerekliliği" bir neden olarak sayılamaz.

Tarım işletmelerinde çeşitli ürün yetiştirmenin başlıca nedenleri;
• İklim
• Piyasa fiyatı
• Çiftçinin kendi ihtiyacı
• Hayvanlarının yem ihtiyacı
• Zararın kısmen telafi edilebilmesi
• İşgücünü daha iyi değerlendirebilmektir

İşgücüne etkili olan işletme ile ilgili faktörler:
• Tarım işletmesinin büyüklüğü
• Üretim deseni
• Tarlaların şekil ve büyüklüğü
• İşletme binalarının yerleşme düzeni
• Toplam sermaye ve makine sermayesinin durumu
• İş planı ve işlerin basitleştirilmesidir.

Ürünler henüz elde edilmeden maliyetlerin ne olacağı veya ne olması gerektiği hakkında yapılan tahminlere göre hesaplanan maliyete İleriye dönük maliyet denilmektedir.

İç Ticaret Hadleri: Ülkede tarımsal ürünler fiyat endeksinin sanayi ürünler fiyat endeksine oranıdır. Bu oran ile çiftçinin sattığı ürün ile satın
alacağı ihtiyaç maddelerinin fiyatları arasında ilişki ortaya konulur.

Tarım işletmelerinin büyüklüğü toprak genişliği, hayvan varlığı, işgücü varlığı, sermaye ya da gelir esas alınarak belirlenmektedir. En uygun ölçü, tarımsal gelirdir. Ancak Türkiye’de tarım işletmelerinin büyük kısmında muhasebe sistemi bulunmadığından gelire dayalı ölçülerin kullanımı kısıtlı olmakta, daha çok arazi genişliği esas alınmak durumunda kalınmaktadır.