Toptancı marjı (2,20 TL – 1,75 TL) ÷3.90 TL = %12
Perakendeci marjı (3,90 TL – 2,20 TL) ÷3.90 TL = % 44
% 12 + % 44 = % 56

Gayrisafi Hâsılanın, Gayrisafi Üretim Değeri kısmına bitkisel ve hayvansal kaynaklı bütün ürünler dâhil edilmektedir. Tarım işletmesinde üretilen buğday, mısır, elma, fasulye gibi bitkisel ürünler ana ve yan ürün olarak ve aynı zamanda üretilen süt, yumurta gibi hayvansal ürünler, ana ve yan ürünler olarak fiziki üretim miktarlarının fiyatları ile değerlendirilerek parasal gelir elde edilmeye çalışılır. Eğer bu ürünlerin satışı yoksa yine Gayrisafi Hâsıla söz konusudur. Ancak, işletmede üretilmeyen tarımsal ürünler Gayrisafi Hâsılaya dâhil edilmezler. İşletmede arazi ve/veya alet-makine satışları sonucu elde edilen değer Gayrisafi Hâsıladan sayılmazlar. Bunun dışında, söz konusu olayın tersi durumu da, yani arazi ve/veya alet-makine satın alma ile meydana gelecek değer artışı da, Gayrisafi Hâsılaya dâhil edilmemeli ve aynı şekilde bu harcamalar işletme masraflarında da gösterilmemelidir. Çiftçinin işletmede ürettiği bitkisel ve hayvansal ürünler Gayrisafi Hasılaya dâhildir.
İşletmenin bir şubesinden diğer şubesine devredilmiş olan ot, gübre veya yeniden işletmede üretimde kullanılacak olan tohumluk vb. gibi çiftlik ürünleri, verilmiş oldukları şubelerin gayrisafi hâsılasında zaten son şekilleri ile yer alacaklarından ne gayrisafi hâsılada, ne de işletme masraflarında gösterilmeyebilecekleri gibi, bunların hem hâsıla ve gösterilmeleri hem de masraflarda, saf hâsılayı etkilemeyeceklerdir. Tarım dışı işlerden elde edilen gelirler de tarımsal faaliyete dâhil olmadığı için işletmenin gayrisafi hâsılasına dâhil edilmemelidir.
Tarımsal işletmenin işlerini yaptırma karşılığı ürün olarak verilenlerin değerleri Gayrisafi Hâsılaya aittir. Aynı zamanda işletmenin Gayrisafi Hâsılasından işletmede kullanılan ürünlerin değerleri ile ormandan temin olunacak odun ve benzerlerini kıymetleri de Gayrisafi Hâsılaya dâhildir. İşletmenin sermayesine dâhil bulunuyorlarsa, işletme sahibinin oturduğu ev ile işçilere yatmak için verilen yerin kira karşılığı, gayrisafi hâsıladan sayılır. Çiftlik ürünlerinden kredi ile satılan bitkisel ve hayvansal ürünlerin bedelleri de gayrisafi hâsıladandır. İşletmede mevcut insan, hayvan ve makine çekigücünün diğer tarımsal işletmelerde çalışmaları karşılığı elde edilen gelir de Gayrisafi Hâsılaya dâhil edilir. İşletmenin malzeme ve mühimmat sermayesi ile hayvancılıkta ve bitkisel üretimde meydana gelen prodüktif artışlar Gayrisafi Hâsılaya dâhil edilir. Bitki sermayesinden meyve ağaçları, orman ağaçları ve tarla demirbaşı kıymetinin her yıl önemli değişiklikler göstermediği işletmelerde, bu kıymet değişikliklerinin hesaba dâhil edilmesinden vazgeçilebilir. İşletmede sermaye olarak alet-makine, meliyorasyon (arazi ıslahı) vb. sermaye unsurlarının değer artışı da Gayrisafi hâsılada dikkate alınmaz.

İnsanların yaklaşık 9000 yıl önce doğadaki bitkileri toplayarak ve hayvanları avlayarak başlattıkları tarımsal faaliyet, 20. yüzyıla kadar çoğunlukla doğa ile uyum içinde yürütülmüştür.

İş Kazancı (İK) İş kazancı, işletmede çalışan ailenin emeği karşılığı elde edilen gelirdir. Tarımsal gelirden, öz sermayenin faizi(ÖSF) çıkarılarak bulunur. İK= TG-ÖSF.

Pazarlama stratejileri, ürün, fiyat, dağıtım ve promosyon stratejileri olarak dörde ayrılır.

Keynesyen Model: GSMH-Amortismanlar (Amortismanlar; fiziki ve insan sermayesindeki aşınmanın toplamı)
Çevreci Model: GSMH-Amortismanlar (Amortismanlar; fiziki ve insan sermayesindeki aşınma ile doğal (çevresel) sermayedeki aşınmanın toplamı)

Tarımda her yıl aynı ürünü yetiştiren işletmelerde vardır. Bunlara “plantaj işletmeleri” denir. Kahve, kauçuk, çay işletmeleri buna örnektir.

Emek, sermaye, doğal kaynaklar ve girişimcilik olarak belirlenen dört ana üretim faktörü, üretim için gereklidir. Bu faktörlerden biri olan ve günümüzde önemi giderek artan sermaye, finansal açıdan bir işletmenin kurulması, faaliyetini sürdürmesi ve her türlü açılardan gelişmesi için gerekli olan mal ve para olarak tanımlanabilir. Sermaye, kazanç amacı ile işletmeye ayrılan varlıkların parasal değerleri toplamını açıklamaktadır.

Mal ve hizmet üretimini destekleyen veya üretim sürecinde kullanılan canlı veya cansız varlıkların tamamına kaynak denir.

Varoluş değeri, çevresel kaynakların mevcut koşullarda kullanımı ile sağlanamayan fayda olarak tanımlanabilir.

Tarımsal ürünlerde maliyet ve fiyat oluşumunda etkili faktörlerin fazlalığı.

III. ve IV. ifadelerde tarımsal kredi uygulamalarında başarıyı yakalayabilmek ve riski azaltmada bankaların aldığı bazı önlemler ifade edilmektedir. Dolayısıyla bu ifadeler doğru cevabı bir parçası olamaz.

Bitki kaynakları yenilenebilen kaynaklar arasındadır.

Yem Dönüşüm Oranı(YDO)= Tüketilen yem miktarı/ Üretilen ürün miktarı x100, yani YDO = 4000/6000 x100= 66,67 % 67’dir.

İşleme pazarlamada kullanılan ana fonksiyonlardandır. Diğer şıklar yardımcı fonksiyonlardır.

Modern bir tarım işletmesinde güvenli ve sürdürülebilir gelirin sağlanmasında, arazi, hayvan, makine, işgücü ve yönetsel yeteneklerin yani tüm üretim faktörlerinin optimum kombinasyonu temel koşuldur. İşletmelerde üretim sürecinde sabit ve değişen sermaye miktarının tam ve uyumlu olması gerekir. Yani bunların ihtiyaç duyulan zamanda ve değerde hazır bulunması, üretimin devamlılığı için gereklidir. Genel anlamda tarımsal finansman, tarımda sermaye temini ve kullanımının ekonomik yönünü ortaya koymaktadır. Bu doğrultuda bütün maddele işe koşulmalıdır.

Sanayi devrimi ile o zamana kadar üretimde söz konusu olmayan ilk önemli teknik buluş olan buhar makinasının (1705’de İngiliz Mühendis Newcomen tarafından) geliştirilmesidir. 1765’de ise bu güçlü makinanın İngiliz Mühendis James Watt’ın çalışmalarıyla sanayide kullanımına geçilmiştir.

Zaman içinde ülkelerin sahip oldukları kaynakların toplam fiziki miktarları önemli ölçüde artırılamıyorsa, bu kaynaklara yenilenemeyen veya stok kaynaklar denir. Jeolojik yönden petrol ve kömür gibi bazı kaynakların oluşumları oldukça yavaş bir biçimde artmasına karşın, söz konusu kaynakların toplam miktarları içinde artışın payı oldukça düşük düzeyde veya ekonomik yönden ihmal edilebilecek derecede düşük düzeyde kalmaktadır. Bu kaynakların arzındaki artış hızı, insan ömrü ile karşılaştırıldığında oldukça yavaş olduğundan, petrol ve kömür gibi enerji kaynaklarının zamanla artmadığı varsayılmakta ve bunlar stok kaynak olarak kabul edilmektedir.

Finansman.

Gelişmiş ülkelerde tarımsal kredi ve desteklemeler yanında “alternatif finansman” aracı olarak sayılabilen çeşitli uygulamalara da rastlanılmaktadır. Sabit varlıkların ya da yatırım mallarının özel ve tüzel kişilere sözleşme karşılığı belli bir süre için kiraya verilmesi olan leasing işlemleri bunlardan biridir.