Tarım işletmeleri, tarımsal ürün üretirken birçok mali külfete katlanırlar. Bir tarımsal ürünün üretimi için yapılan tüm yükümlülüklere masraf denilmektedir. Masraflar, genel olarak ele alınacak olursa, dört grupta toplanabilir:
• İşçilik masrafları
• Cari masraflar,
• Demirbaş kıymet eksilişleri
• Amortismanlar

Üretim işleminin tamamlanmasına kadar yapılan bütün maliyetler olarak ifade edilen Üretim Maliyeti, kapsamına göre sınıflandırılan maliyetlerdendir. Diğer seçenekler ise;
"Müşterek maliyet": Bir üretim faaliyetinde bütün teşebbüsleri ilgilendiren maliyetlerdir
"Toplam maliyet": Belirli bir dönemde üretim faaliyetine ait bütün maliyetlerin toplamıdır,
"Parasal maliyet": Maliyetlerin parasal değerlerini içeren maliyettir ve
"Fiziki maliyet": Maliyetlerin (kullanılan girdi ve hizmetlerin) kg, adet gibi ünite başına fiziki miktarları ile ifade edilen maliyetlerdir.

Likidite, işletmenin nakde çevrilebilecek varlıklara sahip olma gücüdür.

Bu bakımdan örneğin bitki ve hayvan hastalıklarının sebep olduğu zarar ya da kayıp riskini azaltmada, tarımsal sigortalama akılcı bir yoldur.

15 Ağustos 1888’de Menafi Sandıkları’nın yerine işlevlerini üstlenecek modern finans kuruluşu olarak Ziraat Bankası resmen kurulmuş, bununla ulusal bankacılığın ilk örneği oluşturulmuştur.

Kanun 2006 yılında çıkarılmıştır.

Türkiye’de nüfusun ¼’ü kırsal alanda yaşıyor.

İşgücüne etkili olan işletme ile ilgili faktörler şunlardır: 1. Tarım işletmesinin büyüklüğü 2. Üretim deseni 3. Tarlaların şekil ve büyüklüğü 4. İşletme binalarının yerleşme düzeni 5. Toplam sermaye ve makine sermayesinin durumu 6. İş planı ve işlerin basitleştirilmesidir.

Tarım Ekonomisinin Türkiye’deki ilk temelleri 1933 yılında eğitimine Ankara’da başlayan Yüksek Ziraat Enstitüsü’nde Alman Profesör Friedrich Falke tarafından atılmıştır. Bu enstitüde bir Zirai Ekonomi Kürsüsü kurulmuştur.

Tarım işletmelerinde çeşitli ürün yetiştirmenin başlıca nedenleri;
• İklim
• Piyasa fiyatı
• Çiftçinin kendi ihtiyacı
• Hayvanlarının yem ihtiyacı
• Zararın kısmen telafi edilebilmesi
• İşgücünü daha iyi değerlendirebilmektir.

Risk artışı, beklenen miktarda ve kalitede ürün elde edilme olasılığını azaltır.

Tarımsal işletme ekonomisi üretilecek malın nerede satılacağı ile ilgilenmemektedir.

Tarımsal ürünleri üretebilmek için planlı bir şekilde yapılan bedensel ve zihinsel faaliyetleri içeren tarımsal üretim faktörü iş(emek)tir.

Türkiye’deki kentleşme süreci, göçün artması ve kırsal nüfusun giderek azalmasının zorlayıcı etkisiyle gerçekleşmektedir. Zaman zaman sağlıklı olmayan kentleşme ile istihdam sorunu yaşayan kitlelerin şehirlerde “varoşları” oluşturdukları görülmektedir.

Mineral Kaynaklar (Madenler), Metal Kaynakları, Enerji Kaynakları (Kömür, Petrol, Doğalgaz, Uranyum, Toryum gibi) yenilenemeyen doğal kaynaktır.

Çevre koruma araçları çok çeşitli olup, bu amaçla teknik, teknolojik, kurumsal, hukuksal ve ekonomik araçlar kullanılabilir. Çevre yönetiminin yasaklama, standartlar, para cezaları ve denetim gibi geleneksel araçları ve vergiler, harçlar, depozito geri ödeme sistemi, pazarlanabilir kirlilik izinleri, sübvansiyonlar ve krediler, piyasa oluşturma ve sorumluluk sigortaları gibi ekonomik araçları bulunmaktadır. Fakat etik (Ahlaki)araç bulunmamaktadır.

Tarımsal finansmana gerek duyulmasına neden olan çeşitli etkenler şu şekilde sıralanabilir:
• Tarımsal üretim faaliyetinin bazı istisnalar dışında genel olarak doğa koşullarına bağlı olması,
• Tarım işletmelerinin kapalı yapısıyla öz tüketime yönelik üretimden pazar amaçlı üretime yönelimi,
• Doğal afetlerin neden olduğu üretim azalması ve özellikle kuraklık, hastalık, su baskını gibi doğal yıkımlarla işletme gelirinde görülen dalgalanmalar,
• Tarımsal gelir düzeyinin sürekli dalgalanma göstermesi sonucunda işletmelerin tasarruf olanaklarının belirsizliği ve kısıtlılığı,
• Tarımda yaygın üretimde bulunan işletmelerin küçük aile işletmeleri yapısında oluşu,
• Tarımsal ürünlerde maliyet ve fiyat oluşumunda etkili faktörlerin fazlalığı,
• Tarımsal ürün geliri ve giderleri arasında zaman uyumunun olmaması, sürekli giderlerle bir veya birkaç kez oluşan gelirin dengelenmesi,
• Tarımsal üretim ve yatırım sürecinde, teknolojiden yararlanmada yaşanan problemler, teknik olanakların yetersizliği ve altyapı başta olmak üzere diğer yapısal sorunların devamlılığı,
• Tarımsal işletmelerde küçük çiftçi muaflığı ve diğer nedenlerden dolayı kayıt tutulma zorunluluğunun olmayışı ve işletmelerin finansman taleplerinin değerlendirilmesinde bu bilgilerin eksik ya da yetersizliği,
• Tarımsal işletmelerin finansal sözleşme koşullarına yönelik yükümlülüklerini yeteri ölçüde yerine getirememeleri,
• Tarım kesimine yönelik politik yaklaşımlar ve toplumsal nedenler,
• Tarım kesiminin finansman gereksinimini karşılamada örgütsel sorunların oluşu ve işletmelerin finansal açıdan yönetim yetersizlikleri.

Kırsal alanda güçlü örgütlenmelerin olması seçeneği kırsalda yaşayan nüfus için kırsal kalkınma çalışmalarının gerekliliklerinden değildir.

Yerleşik düzende yapılan üretimin amacı, çiftçi ve aile bireylerinin beslenme ve giyinme gereksinimlerini karşılamaya yönelik olduğundan, bu üretim biçimine “geçimlik tarım” adı verilmiştir.

Sermaye yapısı ve maliyeti, tarım işletmelerinde başarıyı ve karlılığı etkilemektedir. Aynı zamanda sermaye maliyeti ile finansman şekline karar verilerek planlama yapılır. Ortalama sermaye maliyeti;
C_a= r₁ k₁ + r₂ k₂ + r₃ k₃ +..............+ r_n k_n şeklinde hesaplanır.
C_a= 0.40x0.1 + 0.30x0.15 + 0.00x0.06=0.103 (%10,3)