Tarım işletmelerinin taşınmaz varlıklara sahip olmasını kolaylaştırmak.

Kültür çeşidine göre ise topraklar şu şekilde sınıflandırılmaktadır:
1.Tarla arazisi
a. Hububat (arpa, buğday, mısır vb)
b. Baklagil (nohut, mercimek vb)
c. Endüstri bitkileri (Şeker pancarı, patates vb,)
d. Yem bitkileri (yonca, fiğ, korunga vb). Buna göre doğru yanıt A'sır.

Hububar arazisi, kültür çeşidine göre yapılan sınıflamada yer alamktadır. Doğru cevap D'dir.

Sermaye, kazanç amacı ile işletmeye ayrılan varlıkların parasal değerleri toplamını açıklamaktadır.

Bitki, hayvan, su, toprak kaynakları yenilenebilen kaynaklar iken, mineral kaynaklar yenilenemeyen kaynaklardandır.

Gayrisafi Üretim Değeri "GSÜD= (Bitkisel ürünler x fiyatları)+(Hayvansal ürünler x fiyatları)+Prodüktif Demirbaş Kıymet Artışları (PDKA)60" seçeneğinde verilen değerler ile formüle edilmiştir.

Özellikle gelişmekte olan ülkelerde servetin önemli bir kısmını, nüfus ve doğal kaynaklar oluşturmaktadır.

Finans masrafının tanımı ‘İşletmede kullanılmak üzere bankadan borç alınan paranın faizi’dir.

Pazarlama masraflarını oluşturan unsurlar şunlardır:
• Ürün hazırlama ve paketleme masrafı: Ürünün temizlenmesi, derecelenmesi ve paketlenmesini içerir. Bu işlemlerde kullanılacak teknoloji ya da paketleme materyali masrafın miktarını değiştirir.
• Satış masrafı: Ürünün pazarlama zincirinin her aşamasında el değiştirmesinden dolayı değişen satın alma ve satma masrafı vardır.
• Taşıma masrafı: Ürünler ya üretici yada aracılar yoluyla pazara ulaştırılır. Üretici ve pazar arasındaki uzaklığın artması taşıma masraflarını yükseltir. Ayrıca, taşıma masraflarını azaltmak için, üretim noktasının tüketim yada depolama noktalarına uzaklığını dikkate alarak, kuruluş yeri seçimi yapılmalıdır.
• Ürün kayıpları: Tarımsal ürünlerin taşıma ve depolanması sırasında gerekli koşullar sağlanmaz ise ürün ya da ağırlık kayıpları oluşur. Bu da bir masraf unsuru olarak ortaya çıkar. Üretici ve tüketici arasındaki artan uzaklık, artan kayıplara neden olur. Üründe miktarsal kayıplar olmasa da, nitelik-kalite kayıpları olabilir, bu da fiyatlara yansır.
• Depolama masrafı: Depolama, pek çok ürün için geçerli olan bir masraftır. Depolama ile zaman faydalılığı yaratılır. Nitekim ürünün bol olduğu hasat döneminde, depolama ile ileri dönemdeki fiyat avantajından yararlanma söz konusu olabilir. Ancak bu da depolama için bir masrafı gerektirir.
• İşleme masrafı: İşleme, önemli bir pazarlama masrafıdır. Nitekim işlenmiş ve işlenmemiş ürüne tüketicinin ödediği fiyat da farklıdır. Bu masraf türü, işletmenin işleme fonksiyonunu etkin bir şekilde yapmasına; kullanılan faktörlerle ilgili ücret, vergi gibi masraflara göre de artar yada azalır.
• Finans masrafı: İşletmede kullanılmak üzere, bankadan borç alınan paranın faizi, finans masrafıdır.
• Ücret, komisyon ve çeşitli ödemeler: Yukarıda belirtilen başlıca pazarlama masraflarının dışında, bazı masraflar da vardır. Örneğin, lisans ücreti, toptancı komisyonu gibi

Yerleşik düzende yapılan üretimin amacı, çiftçi ve aile bireylerinin beslenme ve giyinme gereksinimlerini karşılamaya yönelik olduğundan, bu üretim biçimine “geçimlik tarım” adı verilmiştir. Üretimdeki artış, çiftçilerin evde tüketemedikleri ürünleri pazara arz etmelerine neden olmuş ve sağlanan gelir ile gübre, ilaç, yem, tohum gibi üretim girdilerinin alımı ve kullanımını teşvik etmiştir. Böylece pazara yönelik üretim, geçimlik üretimin yerini almış ve buna “ticari tarım” denilmiştir.

Saf hasıla işletmecinin geliri ile eşit değildir. Gelir içinde hasılanın düşülmemiş olan aile işgücü ücret karşılığı dâhil iken, aynı zamanda, saf hasıladan borçların faizi ve kiracıları ortakçılık payları düşülmemiştir.

Uluslar arası tarım politikaları tek bir ülkenin veya topluluğun tek başına belirleyebileceği politikalar değildir. Çok sayıda kuruluş, uluslararası politikaların belirlenmesine katkıda bulunmakta ve söz sahibi olmaktadır. Bu kuruluşların başlıcaları aşağıda verilmiştir:
• Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü
• Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı
• Birleşmiş Milletler Ticaret ve Kalkınma Konferansı
• Dünya Gıda Konseyi
• Dünya Gıda Programı
• Uluslar arası Tarımsal Kalkınma Fonu
• Dünya Bankası Grubu: Uluslar arası imar ve Kalkınma Bankası, Uluslar arası Kalkınma Birliği, Uluslar arası Finans Kurumu.
• Uluslar arası Para Fonu
• Dünya Ticaret Örgütü
• Avrupa Birliği
• Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması
• Güney Amerika Ortak Pazarı
• Asya-Pasifik Ekonomik İşbirliği.

Türkiye’de tarımın yapısal sorunları bulunmaktadır. Bu sorunların giderilmesi ve tarımın ülke ekonomisine daha fazla katkıda bulunması için çözüm yaklaşımlarından birisi tarımsal destekleme politikalarının uygulanmasıdır. Bu politikaların uygulanması için öncelikle tarımın temel yapısal sorunlarının ortaya konulması gerekir. Yapılan analizlere, çalışmalara göre Türkiye tarımının temel yapısal sorunlarını aşağıdaki gibi özetlemek mümkündür:
• Tarım işletmesi sayısının fazlalılığı ve işletme genişliğinin az olması
• Tarım işletmelerinin çok sayıda parselden oluşması
• Tarım topraklarının fiziksel sorunlarının bulunması
• Tarım topraklarının amaç dışı kullanımının bulunması
• Sulu tarım alanlarının azlığı sorunu
• Su kaynaklarının etkin kullanılamaması sorunu
• Kırsal alanlarda tarım dışı istihdam alanlarının sınırlı olması
• Tarımda çalışanların sosyal güvenlik sorunu.

Temizlik masrafı pazarlama masrafını oluşturan unsurlardan biri değildir.

Tarımsal işletme ekonomisinin cevap bulması gereken dört temel soru şunlardır: Ne üretilecektir?, Nasıl üretilecektir?, Ne kadar üretilecektir?, Nerede ve ne zaman üretilecektir? Neden üretilecektir? bu sorulardan biri değildir.

İç karlılık oranı.

Faydalılık: Hedef kitlede yaratılan olumlu etkidir.

Her stratejik amacı gerçekleştirebilmek için gerekli öncelikli araçlar da belirlenmiştir. Bunlar;
• Ekonominin geliştirilmesi ve iş imkânlarının artırılması
• Tarım ve gıda sektörlerinin rekabetçi bir yapıya kavuşturulması
• Kırsal ekonominin çeşitlendirilmesi
• İnsan kaynaklarının, örgütlenme düzeyinin ve yerel kalkınma kapasitesinin geliştirilmesi - Eğitim ve sağlık hizmetlerinin güçlendirilmesi
• Yoksullukla mücadele ve dezavantajlı grupların istihdam edilebilirliğinin artırılması
• Yerel kalkınma kapasitesinin güçlendirilmesi
• Kırsal alan fiziki altyapı hizmetlerinin geliştirilmesi ve yaşam kalitesinin artırılması
• Kırsal altyapının geliştirilmesi
• Kırsal yerleşimlerin geliştirilmesi ve korunması
• Kırsal çevrenin korunması ve geliştirilmesi
• Çevreci tarım uygulamalarının geliştirilmesi
• Orman ekosistemlerinin korunması ve orman kaynaklarının sürdürülebilir kullanımının sağlanması
• Korunan alanların yönetimi ve geliştirilmesi

Arazi-toprağın başlıca özelikleri:
a) Taşınamaz, üretim için yanına gitme zorunluluğu
b) Çoğaltılamaz ve azaltılamaz oluşu
c) Yıpratılamaz, üretim için daimi olmasıdır
d) İnsan eliyle oluşturulmamış bir faktördür
e) Arsa üretimi için (yerleşim yeri) ana faktördür
f) İnelastik arza sahiptir
g) Çeşitli verimliliklerde sınıflandırılabilir
h) Pasif bir faktördür (kendisi tek başına üretimi gerçekleştiremez, üretim için diğer üretim faktörlerine de ihtiyaç vardır)
ı) Türetilmiş bir talep vardır
i) Oluşumunda hiçbir maliyet sözkonusu değildir
j) Rant getirisi söz konusudur. Doğru yanıt B'dir.

Çevresel varlıkların kullanıma bağlı olanlardan, doğrudan kullanım değerine bağlı olanlarda, fiyatı olanlar ve olmayanlar olarak ikiye ayrılır. Fiyatı olanlara örnek olarak ekmek, süt, tahta, meyve ve sebze gibi fiyatı olmayan ancak fayda sağlayan doğal kaynaklara örnek olarak da yeşil alanlar gösterilebilir.