Meraları meyil derecelerine göre düz mera, hafif meyilli mera, orta meyilli mera, dik mera, çok dik mera ve sarp mera olmak üzere altı grupta sınıflandırılmaktadır. Meranın bulunduğu arazi meyili 0-5? arasında olanlara düz mera; 5-15? arasında olanlara hafif meyilli mera; 15-25? arasında olanlara orta meyilli mera;  25-35? arasında olanlara dik mera; 35-45? arasında olanlara çok dik mera ve 45?‘nin üzerinde olanlara sarp mera adı verilir. Buan göre, bulunduğu arazi meyili 37? olan bir mera çok dik mera sınıfında yer almaktadır. Doğru cevap C'dir. 

Toprak parçacıklarının hareket halindeki su ve rüzgârla bulunduğu yerden koparılarak başka yerlere taşınıp yığılmasına “Erozyon” denir. Doğru seçenek B'dir.

Kılçıksız brom dünyada en fazla kültürü yapılan buğdaygil yem bitkisi türlerinden birisidir.

Yaylacılık: Meraların kuru bulundukları yaz aylarında hayvanların yeşil yem
bulabileceği rakımı yüksek olan otlatma alanlarına götürülmesi ile hayvanların otlatma mevsimi boyunca hemen hemen yeşil bir yem ile beslenmesi sağlanır.

Tek Yıllık Yem Bitkileri: 
Fiğ türleri 
Yem bezelyesi 
Soya fasulyesi 
Yem börülcesi 
Cindarı
Sudanotu 
Kocadarı

Doğru cevap A'dır.

Silaj bir ot saklama yöntemidir. Mısır otu gibi fazla su içeren bitkisel materyalin biçilip kıyılarak sıkıştırılmasına ve laktik asit (süt asidi) oluşturarak saklanmasına silaj adı verilir.

En iyi yetiştiği topraklar, tınlı, kumu çok olmayan, yeter derecede kireçli topraklardır. Toprak pH’sına
hassas olduğu için bu özelligi önem taşır. Çünkü toprağın asitliği ot verimini çok etkiler. Yoncanın yetiştirilmesi için toprak asitliğinin pH=6.5’dan aşağı olmaması gereklidir. Bu nedenle asitli topraklarda kireçleme yapmalıdır. Yonca, toprakta taban suyunun da yakın olmasını istemez. Kökleri derine gittiğinden böyle bir durumda kökleri, taban suyu yüksek yerlerde çürür ve gelişemez. Bunun için yonca yetiştirilecek yerlerde taban suyu en fazla 2 m’ye kadar çıkmalıdır. Yoncanın fazla ot ve tohum vermesi için toprağın verimli olması şarttır. Bu amaçla yonca ekilecek toprak özellikle potasyum ve fosfor yönünden analiz edilmeli ve bu maddeler eksik ise toprağa gübre halinde verilmelidir. Yonca baklagil familyasına ait bir bitki olduğu için, toprakta fazla miktarda azota ihtiyaç göstermez.

Yem bezelyesi serin mevsim yem bitkisidir. Sıcak ve kurak bölgeler yem bezelyesi için uygun değildir. Kuraklık düşük sıcaklıktan daha tehlikelidir. Yem bezelyesi süzek, nötr karakterli, besin maddelerince zengin topraklarda iyi gelişmektedir. Killi ve nemli toprakları sever. Kumlu topraklar çok defa kuru olmaları nedeniyle yem bezelyesi tarımına elverişli değildir.

Ot amacı ile ekimde yaygın fiğ tohumu çavdardan daha fazla atılmalıdır. Doğru yanıt C'dir.

Otlatma yönetiminin yeryüzünün her bölgesinde geçerli olan teknik kuralları
şunlardır (Bakır, 1987):
• Otlatma kapasitesi: Meranın ürettiği yem ile merada otlayacak hayvan sayısı arasında bir denge kurmak,
• Otlatma mevsimi: Meranın ürettiği yemi en elverişli bir mevsimde otlatmak,
• Üniform otlatma: Hayvanların mera üzeride düzgün bir şekilde dağılmalarını ve dolayısı ile meranın her tarafındaki yemin otlanmasını sağlamak,
• Yem tipine uygun hayvan cisi ile otlatma: Meranın ürettiği yemi en iyi bir şekilde değerlendirecek hayvan cinsi ile otlatmak.

Sorghum sudanense Prusik asit zehirlenmesine neden olabilir. Doğru cevap B'dir.

Şıklarda verilenlerin tamamı çayır ve meraların faydalarındandır.

Kıçıksız brom çok yıllık, serin mevsim yem bitkisidir.

Silaj bir ot saklama yöntemidir. Mısır otu gibi fazla su içeren bitkisel materyalin biçilip kıyılarak sıkıştırılmasına ve laktik asit (süt asidi) oluşturarak saklanmasına silaj adı verilir. Buğdaygiller arasında en fazla ot veren mısırdır.

Çayır ve meralarda uygulanan normal bakım işlemleri sürgü çekme, merdane çekme, tırmıklama, gübrenin dağıtılması, temizleme biçmesi, meraların kışa hazırlanması, hendek temizliği ve çit tamiri olarak sıralanabilir. Karıklama ise toprak ve su muhafaza yöntemleri arasında yer almaktadır ve meralarda yüzey akışını önlemek ve toprak nemini uzun süre koruyarak bitki örtüsünü geliştirmek için 1-1.5 m aralıklarla 8-10 cm derinliğinde ve 50 cm kadar taban genişliği olan küçük karıkların tesviye eğrilerine paralel (meyile dik) bir şekilde açılmasıdır. Doğru cevap B'dir. 

Otlatma kapasitesi meranın ürettiği yem ile merada otlayacak hayvan sayısı arasında bir denge kurmaktır. Otlatma mevsimi, meranın ürettiği yemi en elverişli bir mevsimde otlatmaktır. Yem tipine uygun hayvan cinsi ile otlatma, meranın ürettiği yemi en iyi şekilde değerlendirecek hayvan cinsi ile otlatmaktır.