Kur'an'ı Kerim'de barışmak ve anlaşmak anlamlarına gelen kelimeler arasında sulh, muahede, misak, ill ve zimmet kelimeleri bulunmaktadır. Fesad kelimesi ise, malı zorla almak, bir şeyin bozulması anlamına gelmekte olup, itidali terketmek demektir.

Bu anlamların dışında fitne ile aynı kökten türetilmiş olan ve dilimizde kullanılan fettân daha çok, gönül ayartan, aşka düşüren; çekici, cilveli anlamında; yine aynı kökten gelen ve Türkçe’de kullanılan meftûn ise daha çok, birine büyülenmiş gibi gönül veren, âşık, vurgun, tutkun, müptela anlamında kullanılmaktadır. Doğru cevap A'dır.

Hucurat suresi Medine’de inmiştir, 18 ayettir. Mushaftaki sıraya göre 49., iniş sırasına göre ise 106. suredir. Surenin fasıla harfleri, nûn ve mim ( ? ? ? ) dir. Sure, adını 4. ayette geçmekte olan ve odalar anlamına gelen “el-Hucurât” kelimesinden almaktadır. Surenin ana konusunu, temel ahlaki değerler ve davranışlar oluşturmaktadır.

5. ayetteki es-semâe’d-dünyâ tamlaması, mealde “yakın gök” olarak çevrilmiştir. Doğru cevap D'dir.

Maruf (iyilik), münker (kötülük) ve inanç (iman) kavramlardan bahsedilmektedir.

Lehve'l hadis, asılsız hikaye anlamına gelir. İnsanı asıl yapması gereken önemli işlerden alıkoyan, hiç bir faydası olmadığı gibi, vaktin boşa geçirilmesine neden olan oyalayıcı sohbet, hikaye, masal gibi dinletiler anlamına gelmektedir.

Emr-i bi'l Maruf, Nehy-i ani'i-Munker kavramının terimsel olarak iyiliği emretmek kötülükten alıkoymak anlamı vardır. diğer şıklar da bu kavramın anlam içeriğine eklenseler iyiliğin emredilmesi ve kötülüğün sakındırılması anlamı olmadan tek başlarına eksik kalmaktadırlar. 

Allah Teâlâ, surenin 3. ayetinde yedi göğü ahenkli bir şekilde yarattığını
haber vermişti. Burada ise, insanların yaşam alanı olan yeryüzünün
“yaşanabilir” (zelûl) bir yer olduğuna dikkat çekmektedir. Hem baştaki hem
de bu ayette Allah’ın yaratıcılığının niteliği, dünyanın insan için yaşanabilir
bir ortam olması ön plana çıkmaktadır. Yüce Yaratıcı, dünyayı insan
hayatının devam edebileceği bir özellikte ve güzellikte yaratmıştır. Birçok
ayette vurgulanan gemilerin, nehirlerin, güneşin, ayın kısacası göklerdeki ve
yerdeki her şeyin insanların hizmetine sunulması, teshîr (Örn: Lokmân 31/20;
Câsiye 45/12), hep buna işaret etmektedir. Cenab-ı Allah insanlara, orada
gezinin, onun nimetlerinden yiyin diye çağrıda bulunarak bunun test
edilmesini istemektedir. Yürümek, gezmek hayatın varlığı ve sürekliliği için
yaşamsal bir öneme sahiptir. İnsan ve hayat için neresinin daha uygun, daha
verimli olduğu ancak gezilip görülerek anlaşılabilir. “Yüksek yerlerinde
yürüyün” cümlesinden, dünyaya, hayata, olaylara tepeden, uzaktan bakın da
yaşamınızı ona göre tanzim edin şeklinde de anlaşılabilir. Yürümekten kasıt,
turistik bir yürüyüş değil, hayatı sürdürebilecek eylemlerde bulunmak,
gözlem yapmak, çalışmaktır. Elmalılı gibi bazı müfessirler, burada coğrafya
ilmini öğrenmeye bir teşvik olduğu sonucunu çıkarmışlardır. Ayrıca dünya ve
dünyanın içinde bulunan her şey, tüm insanlığın ortak mirasıdır. Bütün
toplumlar, bunları müşterek ve adil bir şekilde paylaşmalıdır. Ayetteki (لكم (
ifadesi, bunu açıkça göstermektedir. “O yaratanın rızkından yiyin” cümlesini
68 daha geniş anlamda ele alarak “insanın yaşaması için gerekli olan her şeyi
kullanın” olarak değerlendirmek daha uygundur. Bu bağlamda “zikr-i hâs
irâde-i âm” (özel bir şeyi söyleyip genel bir şeyi kastetmek) ilkesi
hatırlanmalıdır. ( ِْ م ِنِهْقرز ( ِifadesi, insanoğlu her ne kadar çabalayıp bir şey elde
etse de, neticede sahip oldukları mutlak anlamda Allah’a ait olan şeylerdir.
Onun için bunları kullanırken bu şuurda olmalıdır. Zaten ayetin sonu ( هلَيِإَوُالنُّشورُ dönüş Onadır) da bunu söylemekte, sahip olunan her şeyin hesabı
verilmek üzere Onun huzuruna çıkılacağını hatırlatmaktadır

Söz konusu ayette kendilerine işaret edilen yahudi kabilesi Beni Nadir kabilesidir.

Kesin olmayan, gerçekliği net olmayan bilgi türüne zan adı verilmektedir. Kesin bilgiyle şüphe arasındaki bilgi türüdür. Türkçedeki zandan, zannetmekten farklı bir manaya sahiptir. Bilginin değeri bakımından ilim kavramından bir alt kategoriyi oluşturmaktadır. Zan, ihtimal üzere bir hüküm vermektir.

Medine döneminin 4. yılında inmiştir. 24 ayettir. Sure ismini 2. Ayetinde geçen haşr ifadesinden alır. Ahirete ilişkin olarak kullanıldığında ‘toplanma’ anlamına gelen haşr, bu surede olguya uygun olarak ‘kalkışma, ayaklanma, savaş için toplanma’ anlamlarına gelmektedir.

Fitne kelimesinin aslı olan f-t-n kökünden türeyen kelimelerin Kur’ân-ı Kerîm’de geniş bir kullanım alanı bulunmaktadır. Kur’ân’da elli sekiz âyette yer alan f-t-n kök ve türevleri toplam altmış defa tekrar etmektedir.

"7-8. Ayrıca Allah rasülünün, aranızda olduğunu bilin. Eğer o, birçok konuda size itaat etseydi, haliniz çok kötü olurdu. Ancak Allah size imanı sevdirdi, onu kalplerinizde süs yaptı. İnka^rı, günahka^rlığı ve isyanı da size çirkin gösterdi. İşte onlar, Allah’ın ihsan ve ikramı, bir nimeti neticesinde (hak yolunda, sarsılmadan) dosdoğru gidenlerdir. Allah, çok iyi bilendir, yaptığını sağlam yapan ve yaptığında bir hikmet bulunandır." Görüldüğü üzre bu ayetlerde sabırlı olmaktan ve sabredenin ödüllendirilmesinden bahsedilmemektedir. Doğru cevap D'dir.

Bu ayette fitnenin baskı, zulüm, işkence anlamlarına işaret edilmektedir.

“Kâmûsu’l-Kur’ân” adlı eserde fitnenin türevleriyle birlikte Kur’ân’da şu on bir farklı anlamı içerdiği belirtilmiştir: Şirk; küfür; azap; imtihan; ateşle yakma; öldürme; doğru yoldan alıkoyma; sapıklık; mazeret; fitne; delilik.

Doğru cevap A'dır. Mağrurlar yani büyüklük taslayanlar Allah'ın sevmediği fiilleri yapanlardandır. 

İman, lügatte, tasdik etmek, güvenmek, boyun eğmek, anlamlarına gelmektedir

Küfür, aslında bir şeyin üzerini örtmek, nankörlük etmek ve inkâr etmek, kabul etmemek gibi anlamlara gelmektedir

Fıtrat insanın asli yapısıdır

Enfâl sûresinin 25. âyetinin meâli: “Sadece içinizden zulmedenlere erişmekle kalmayacak olan belâ ve musîbetten (fitne) sakının ve bilin ki Allah’ın azabı çetin olandır.” Allah ve rasûlünün emirlerine itaatsizliğin acı sonuçlar vereceği fitne kavramı ile ilgilidir.

Âl-i İmrân, 3/31 ve Mâide, 5/54 âyetlerin siyâkı, herhangi bir irtidat eylemine karşı Allâh ve O’nun Peygamberi’nin davasına bağlılıklarını ve sarsılmaz sadakatlerini göstermeye ve isbat etmeye çağırılan mü’minlerin içinde bulunduğu cihadı içermektedir. Bu yüzden “sevgi/hubb” kelimesi burada “bir kimsenin davasına bağlı olması” anlamındadır. Haşr, 59/9 âyetinde Ensâr’ın, Mekke’den gelen muhacirleri sevmelerinden bahsedilmektedir. Bu sevgi, hicretten önce Hz. Peygamber’e Akabe biatlerinde verdikleri sözün ve bu söze sadâkatlerinin, neticede bu dâvâya bağlılılıklarının bir göstergesidir. Tevbe, 9/71 bağlılılıklarını/sevgilerini ispatlayan hakîki mü’minlerin övüldüğü, mü’min erkek ve mü’min kadınların birbirlerinin dostu ve yardımcıları oldukları, bu nedenle Allâh’ın onları geniş rahmetine/engin sevgisine mazhar kılacağına dair mesajların bulunduğu âyettir.