A, B, C ve D seçeneklerinde sıralananlar Kuran'ın bir kısmının Hz. Muhammed tarafından tefsir edildiğini ileri sürenlerin delilleridir. 

Hz. Peygamber’in Kur’ân’ın tamamını tefsîr ettiğini söyleyebiliriz. Şöyle ki Allah Resûlü, Kur’ân’ı sadece metinsel anlamda tebliğ edip uygulamalarıyla ilgilenmeyen bir peygamber değildi. Aksine Kur’ân’ın mesajını ilk önce hayata geçiren ve ashâbına da bunu bizzat gösteren model bir insandı. Yani Hz. Peygamber yaşayan bir Kur’ân’dı. Böyle olunca o, Kur’ân’ı baştan sona fiilen tefsîr etmişti. Bu anlayıştan hareketle denilebilir ki Hz. Peygamber’in bize bırakmış olduğu Kur’ân tefsîri kısmen sözlü; kısmen de fiilî bir tefsîrdir. Ancak onun sözlü tefsîri de esasen fiile döküldüğü için, baştan sona bütün Kur’ân, Allah Resûlü tarafından yaşanarak tefsîr edilmiş demektir. Doğru cevap E'dir.

Öze dönüş Kur’an’a dönüş demektir. dolayısıyla Kur'an'ı anlamada yeni yönelişlerde öze dönüş söylemi ile Kur’an’a dönüşü savunulmaktadır.

İşârî tefsîr ise, keşf, ilham ve sezgi yoluyla elde edilen bâtıni/ledünni bilgiyle Kur’ân âyetlerinin bir kısmını veya tamamını yorumlama yönteminin ismi olmuştur.

Arap dilinin kuralları dahilinde hareket edilerek Kur’ân’dan anlamlar üretmek” olarak tanımlanan Te’vîl çeşidi Beyânî te’vîl’dir. Ayrıca Kur’ânî nassların anlamlarını subjektif bir tercihle ortaya çıkarmak olarak ta ifade edilebilir. 

Fıkhî tefsîr, Kur’ân’daki ibâdât, muamelat ve ukubat ile ilgili âyetleri yorumlayan akıma verilen isimdir. İlgili akımın konusu, ahkâm âyetleridir. Gayesi ise Kur’ân’ın hükümlerini ortaya koymak suretiyle insanların dünya hayatlarını düzenleyip ahiret mutluluğunu kazanmalarını sağlamaktır. 

Halefullah; Kıssalar çerçevesinde Kur’ân âyetlerini tarihsel metinler olarak değerlendiren ilk sistematik çalışma olan  “Kur’ân’da Öyküleme Sanatı” adlı eserin sahibidir. 

İctimâî tefsîr ekolünün olumlu bulunan yönleri şu şekilde sıralanabilir: 

1. Körükörüne taklidi reddedip araştırma ve doğruyu bulma konusunda çaba gösterme.
2. Kur’ân mesajına engel olan ilgisiz ve faydasız bilgilerden, isrâiliyattan uzak durma.
3. Mezheplerin tesirinde kalmadan doğrudan ahkâma ve mesaja yönelme.
4. Kevnî âyetleri, pozitif bilimlerin ispat edilmiş verileriyle yorumlama.
5. Sarf, nahiv ve benzeri ilimleri bir araç konumunda görüp yeterince kullanma.
6. Belağatın anlamdaki fonksiyonuna binaen edebi dile ağırlık verme.
7. Vahiy-vâkıa ilişkisini büyük ölçüde gerçekleştirme; bir taraftan Kur’ânın mesajını insanlara iletirken, diğer taraftan da toplumda ortaya çıkan problemlere çözüm üretme. 

Arap edebiyatında meseller, yapılarına göre Sâir mesel, Kıyâsî mesel ve Hurafî mesel olmak üzere C seçeneğinde de belirtilen toplamda üç kısma ayrılmaktadır.

Muhkem ayetler en açık ve herkes tarafından anlaşılan ayetlerdir. Örneğin helal ve haram ile ilgili ayetler bu tür ayetlerdendir. 

Kur’an’ı Kerimin mushaflaşma süreci şu aşamalardan oluşmaktadır; 1. Sahabenin ezberlemesi, 2. Kur’an’ın yazılması, 3. Kur’an’ın toplanması (cem) ve 4. Kur’an’ın çoğaltılması (istinsah).

Türkiye’de özellikle İttihatçı söylemin egemen olmasından sonra Türkçe Kur’ân ve Türkçe tefsîr çalışmaları hız kazanmıştır. Daha sonra Türkiye’de pek çok Kur’ân meâli basılmıştır. Bu meâllerin bir kısmı, özgün çalışmalar niteliğindedir. Meselâ Hasan Basri Çantay’ın Meali, buna bir örnektir. 

“Esed” (arslan) kelimesi, aslana yönelik olarak “bu hayvan arslandır” sözünde, bilinen yırtıcı hayvan için kulla­ nılırsa, luğavi^ haki^kat; bir insana hitaben “Ahmed bir arslandır” ifadesinde de hayvanı değil de onun cesaret yönünü karşılamak üzere kullanılırsa luğavi^ meca^z olur. Birincisinde, temel anlam “aslan”; ikincisinde ise meca^z anlam olan “cesaret” kastedilmiştir.

Âhâd kırâat; “Senedi sahîh olup, ya Arapça kâidelere ya da Hz. Osman döneminde çoğaltılan nüshalardan birinin hattına uygun olmayan kırâata” verilen isimdir. 

Tefsi^r alanında “mezhebi^ ekol” kavramı, temelde itikat alanıyla ilgili olup bir anlamda Kela^m ilmi ile ilgilenen mezhepleri kapsamaktadır.

Bir şeyin benzerini yapmaktan muhatabı âciz bırakan olağan üstü duruma, hârikulâde işe Mucize adı verilir. 

Klasik tefsir ekolleri; mezhebî (kelâmî) tefsîr ekolleri, işârî tefsîr ekolü ve fıkhî tefsîr ekolüdür. İctimai tefsir ekolü çağdaş tefsir ekollerindendir. Doğru cevap E'dir.

Kelime manası olarak “yok etmek, gidermek, bir şeyi bir yerden başka bir yere nakletmek” olan nesh şer-i bir durumun yerine başka bir şer-i durumun getirildiğini ifade etmek için kullanılır.

Râgıb İsfahânî, müteşâbih âyetlerin C seçeneğinde belirtildiği üzere üç kısımda incelenebileceğini ifade eder:Bilinmesi mümkün olmayan mutlak müteşâbihlerdir ki bunları ancak Allah bilir.İnsanın sebeplere sarılarak manasını bilebileceği izâfî müteşâbihlerdir. Bilgisi sadece ilimde derinlik kazanmış bazı kimselere tahsis edilmiş müteşâbihlerdir.

Açıklamalarında sade ve kesin bir dil gütmesi hemen hemen birçok ekolün gütmüş olabileceği bir yöntem olması düşünülmektedir. Bu sadece konulu tefsir yöntemi için söylenemez.

Bir usu^l terimi olarak düşünüldüğünde hükmü kaldırılmış olan a^yete mensu^h, hükmü ortadan kaldıran a^yete de na^sih denmektedir.