Kuran’ın bazı surelerinde kesik kesik verilen ayetler vardır. Bunlara Huruf-u mukattaa denilmektedir. 

Bir kelime iki kırâat şekliyle okunabiliyorsa, o kelime iki kırâata göre de okunacak şekilde yazılmıştır. Yani kıraat okuma şeklidir.

Kur’ân’da dünya ve ahiret ikilisi, birbirlerinin alternatifi olarak kullanılmaz. Sadece, eğer insanların dünyaya dört elle sarılmaları gündeme gelmişse, işte o zaman bir tercih olarak ahiret öne çıkartılır.

Kur’ân hem tarihsel şartların oluşturduğu bir kültürel üründür, hem de kendisi
o dönemde yeni bir kültür üretmiştir. Ebu Zeyd’in Kur’ân’ı anlama konusunda
gündeme getirdiği en önemli iddialardan birisi Kur’ân ile olgu arasındaki bu ilişkiye dair açıklamalarıdır. Buna göre, bazen Kur’ân olguyu belirlediği gibi bazen de olgu Kur’ân’ı belirler. Dolayısıyla Kur’ân ile olgu arasında bir teşkil-teşekkül ilişkisi söz konusudur.

Tefsîr kaynaklarında, “Câmiu’l-Beyân” aşağıdaki ulemdan Taberî’nin eseridir. 

Kur’ân’da ismi açıkça zikredilmeyip kapalı ifadelerle (ism-i mevsul, zamir vb.) zikredildiğinden kapalı kalan lafız ve ibareleri mübhem ve Kur’ân’da sözü söyleyenin açıklamadığı sürece anlaşılamayan lafızları da mücmel kavramlarıyla karşılamaktadır.

İlgi ve eğilimleri ne olursa olsun müfessirler ortaya koydukları tefsîrlerde temelde iki tür yönteme dayanmışlardır. Bunlar rivâyet ve dirâyet tefsîr yöntemleridir. Rivâyet tefsîr yöntemi bağımlı ve nakilci bir niteliği öne çıkarırken; dirâyet tefsîr yöntemi öznel, ictihadî ve serbest bir yaklaşımı çağrıştırmaktadır. Doğru cevap C'dir.

Kur’ân’da müteşâbih âyetlerin bulunmasında insanlığın ilerlemesi, medeniyetlerin kurulması açısından önemli faydalar bulunmaktadır. Bir taraftan arayış içinde olmak, diğer taraftan hangi noktaya ulaşırsa ulaşsın son noktaya ulaşamadığını bilmek, insanın halifelik görevinde başarılı olmasında, yönettiği dünyayı mamur ve huzurlu hale getirmesinde kilit rol oynamaktadır. Ayrıca bu sayede zihinler sürekli işlemeye devam etmekte, işledikçe de Yüce Allah karşısında ne kadar aciz olduklarını itiraf ederek her seferinde çözümü “iman ettik, hepsi Rabbimizin katından” demekte bulacaktır. Bu durumda insanlar çalışmaları sonucunda ulaştıkları son noktayı, hakikatte varılabilecek son nokta
olarak görmeyecek ve bunu diğer insanlara mutlak doğru olarak dayatamayacaklardır.

Tefsi^rinin mukaddimesinde verdiği bilgilerde Hamdi Yazır, bazı kendini bil- mezlerin, “Kur’a^n’ın Türkçesi” demekle iktifa etmeyerek “Türkçe Kur’a^n” dediğini; bunun çok büyük bir hata olduğunu dile getirir. Ona göre tercüme dahi iddialı bir sözdür; Kur’a^n, asla bir başka dile tam olarak çevrilemez. Bu sebeple Elmalılı kendi çalışmasını, bir tefsi^r ve mea^l olarak harfiyyen değerlendirmiştir.  Bu mea^lde sıklıkla dönemin tedavüldeki yeni kelimeleri kullanıldığı gibi, öteden beri kullanılmakta olan ve aslı itibarıyla Arapça veya Farsça olan kelimelere de yer verilmiştir. Türkçe’de yapılan en özgün mea^l çalışmalarının başında gelen bu eseri kaleme alan Yazır, kendinden sonraki bütün mea^l çalışmalarını etkilemiştir.

İctimâî tefsîr ekolü, pozitivizmin büyük oranda etkili olduğu 19. asrın son çeyreğinde ortaya çıkan reaksiyonik bir tefsîr akımıdır. Reaksiyonu iki boyut arzetmektedir: Birincisi, tefsîr geleneğine karşıdır. Bu akım sahiplerine göre, önceki bütüncül tefsîrler, içerdiği malzemeler, gramatik polemikler ve gereksiz bilgiler yüzünden Kur’ân mesajını iletmekten uzaklaşmışlardır. İkincisi ise pozitivizme karşıdır. Pozitivist akılcılığa karşı, Kur’ân’ın akla önem verdiğini ve İslâm’ın akla olan uygunluğunu ispat etmeye çalışmışlardır. Amaçları ise taklit ve geri kalmışlık bataklığına düşen ümmeti islah edip onun yeniden yükselişini sağlamaktır. Doğru cevap E'dir.

A, B, D ve E seçeneğinde belirtilen manalar, kesik harfleri hece harfleri olarak gören 1. görüş mensuplarının ortaya atmış oldukları manalardandır. C seçeneğindeki anlam ise hurûf-ı mukatta’ayı belli kelimelerin kısaltması veya anahtarı olarak gören 2. görüş mensuplarının gündeme getirdiği anlamlardan biridir.

Kelimelerin anlamının geniş veya dar olan kısmları için âmm (genel anlamlı) lafız veya hâss (dar anlamlı) lafız kavramları kullanılır.

Yeminler, Muhkem ayetlerin içeriğinde yer alan ayetlerden biri değildir. 

Tasavvuf, amelî ve nazarî olarak iki kısma ayrılır. Buna göre işârî tefsîr de
ikiye ayrılır: İşârî sufi tefsîr ve nazarî sufi tefsîr.

Bir dilin temelini oluşturan kelimeleri ayrıntılı bir şekilde tahlil ederek anlamlarını doğru bir şekilde ortaya koyan bilim dalı ‘’Semantik’’ olarak adlandırılır. 

Kaynağı itibarıyla vahiy olmayan bir eylemin (olaylarla a^yetlerin inişi arasında irtibat kurmanın), kaynağı vahiy olan Kur’a^n’ın inmesi için zorunlu bir şart olarak gösterilmesi doğru olmasa gerektir. En makul yol, nüzu^l sebeplerini, Kur’a^n’ı anlamada yardımcı unsurlar olarak görmektir.

Ulema müteşahib sıfatlar konusunda genel olarak iki mezhebe ayrılmışlardır. Bunlar: selef mezhebi ve halef mezhebidir. 

Bu çerçevede öne çıkan en önemli Kur’ân ilimleri arasında esbâb-ı nüzûl, Kur’ân kıssaları, nâsih-mensûh ve isrâiliyat konuları zikredilebilir.

İçtimai Tefsir Ekolünün en belirgin özelliklerinden biri yaşanan çağda ortaya çıkan problemlere Kur’a^n çerçevesinde çözüm üretmektir.

İçinde peygamberlerin ve geçmiş milletlerin kıssaları anlatılması Mekkî sûrelerin özelliklerindendir.