Uzun bir kemiğin uzunlamasına kesiti incelendiğinde dıştan içe doğru şu makro anatomik katlar görülür.

1. Periosteum: Kemik zarı
2. Substantia compacta: Tıkız doku
3. Substantia spongiosa: Süngersi doku
4. Endosteum: İç kemik zarı
5. Cavum medullare: Kemik iliği boşluğu
6. Medulla osseum: Kemik iliği

Bu sıralamaya göre 4. sırada olması gereken endosteum tanakasıdır. Sıralama 4. katta bozulmuştur. Doğru cevap D'dir.

İleum, jejenum ve duedonum ince bağırsak bölümleri olup; cecum, kalın bağırsakların ilk bölümü; colon (sütun bağırsak) ise kalın bağırsakların en uzun kısmıdır.

Lobus hepatis sinister ve Lobus hepatis dexter karaciğere (hepar) ait lopların adlarıdır. Corpus pancreatis, Lobus pancreatis sinister ve Lobus pancreatis dexter ise pankreas’ın yani “Karın Tükürük Bezi” bölümleridir. Doğru cevap D'dir.

Evcil hayvanlarda iskeleti oluşturan kısa, yassı ve uzun kemiklerin gövde kısmı ile proximal ve distal epifizlerin üzerindeki tüm kemiksel çıkıntılara genel olarak processus denir. Bunlar ayrıca gördükleri fonksiyona, gösterdikleri şekle ve yöne, üzerine yapışan anatomik teşekküllere göre özel birtakım isimler alırlar. Fonksiyonlarına göre aldıkları isimler: Processus articularis: Eklem çıkıntısı, Processus muscularis: Kas çıkıntısı, Trochanter: Döndürek 

Yönlerine göre aldıkları isimler: Processus transversus: Yanlara doğru uzanmış çıkıntı 

Şekillerine göre aldıkları isimler: Condylus silindir şeklinde olan, trochlea makara şeklinde olan, tuber yumru şeklinde çıkıntı, crista ibik şeklinde keskin kenarlı çıkıntı, spina diken, ucu sivri çıkıntı, styloid kalem veya mil benzeri, mastoid meme benzeri, pterygoid kanatsı çıkıntı, pecten tarak, caput articulare eklem başı 

Diaphysis: İki nesne arasında gelişen demektir. Uzun bir kemik taslağının orta kısmına karşılık gelir. 

Epiphysis: Bir şey üzerinde veya birşeyden sonra gelişen demektir. Uzun bir kemik taslağında biri proximal, diğeri distal olmak üzere iki tanedir. Diaphysis’ten daha hacimlidir. 

Metaphysis: Gelişme döneminde kemiğin uzunlamasına büyümesinde rol oynayan Diaphysis ve epiphysis arasındaki bölgedir. 

Bağırsakları sararak onları karın boşluğunun üst duvarına asan peritoneum
dublikatörüne mesenterium denir.

Regio hypochondriaca dextra ve region hypochondriaca sinistra yanlarda kalan bölgeleridir. Regio abdominis media ve regio abdominis caudalis ise ,regio abdominis cranilis gibi,  iki transversal düzlem ile oluşan ana bölgelerdendir. Regio abdominis cranialis’in üçgen şeklindeki orta bölgesi regio xiphoidea dır.

Omentum majus içerisinde çok miktarda yağ dokusu barındıran, bağırsak kıvrımları ile bağırsaklar ve karın boşluğu arasında koruyucu yastık görevi yapan, barındırdığı çok sayıda kan damarı ile kan basıncı ayarlamasına yardımcı olan bölümdür. Halk arasında gömlek olarak bilinir ve leğen boşluğu (cavum pelvis) içerisinde bulunur.

Musculus splenius, şerit şeklinde yassı ve kuvvetli bir kastır. Boyunun üst kısmında yer alan ense bandının (ligamentum nuchae) ip kısmı (funiculus nuchae) ile boyun omurları arasında uzanır. Kasıldığında boyunu uzatır, baş ve boyunu yana büker.
Musculus brachiocephalicus Kol kemiğinin (humerus - brachium) ortası düzeyinden çıkar. Boyunun yan tarafında  başa  doğru  ilerleyerek  hayvan  türlerine  göre  şakak  kemiğine,  ard  kafa  kemiğine  veya  ense  bandına  tutunur.
Musculus sternocephalicus boyun bölgesinde dikkat çeken önemli kaslardan biridir. Göğüs kemiğinden (stternum) çıkarak başa (cephal) uzanır.
Musculus cleidobrachialis:  Musculus brachiocephalicus’un üzerinde, omuz bölgesi yakınında, köprücük kemiğinin kalıntısı olduğu kabul edilen beyaz bir hat bulunur. Bu hattan aşağıda gövde tarafında kalan kas parçasına “Musculus cleidobrachialis” denir.
Musculus sternooccipitalis, Musculus sternocephalicus ‘un bir bölümüdür.

Arka Bacak Kemikleri (Ossa Membri Pelvini) Evcil memeli hayvanlarda arka bacak iskeleti gövdeye eklemsel olarak bağlanmıştır. Doğru cevap C'dir.

Larynx kıkırdaklarının biri çift, diğerleri tektir. Bunlar;
Epiglottis: Gırtlağı kapar, solunum yollarını yabancı maddelerden korur.
Cartilago thyreoidea (kalkansı kıkırdak): Larynx kıkırdaklarından en büyüğüdür. Gırtlağı alt ve yanlardan sarar.
Cartilago cricoidea (yüzüksü kıkırdak): Şekli mühür yüzüğe benzer.
Cartilago aryhtenoidea (ibriksi kıkırdak): Larynx’in çift olan kıkırdağıdır.

Dördüncü mide olan şirden (abomasum) ise bezli mukoza ile kaplıdır ve tek odacıklı basit mideye karşılık gelir.

Evcil memelilerde parmak sayısı 1-5 arasında değişmektedir. Tek tırnaklılarda 1, gevişgetirenlerde 2, domuzda 4, köpekte çoğunlukla 5 parmak vardır. Doğru cevap E'dir.

Bağırsakları sararak onları karın boşluğunun üst duvarına asan peritoneum parçasına mesenterium denir. Mesenterium, sardığı bağırsak bölümüne göre mesoduodenum, mesocolon ya da mesorectum gibi isimler alır.

Yutak (pharynx), ağız boşluğu ile yemek borusunu, burun boşluğu ile gırtlağı (larynx) birleştiren kassal ve zarsal huni şeklinde bir yapıdır. Solunum ve sindirim yollarının kavşak bölgesidir.

Musculus splenius, şerit şeklinde yassı ve kuvvetli bir kastır. Boyunun üst kısmında yer alan ense bandının (ligamentum nuchae) ip kısmı (funiculus nuchae) ile boyun omurları arasında uzanır. Kasıldığında boyunu uzatır, baş ve boyunu yana büker. Doğru cevap A'dır.

Burun (nasus), gözlerin önünden ağızın üstüne doğru inen yüz parçasına verilen
isimdir. Hayvanlarda, insanda olduğu gibi ayrı bir yapı olarak burun görülmez.
Burun delikleri (nares) çevrelerini saran kıkırdaksal (cartilagines nasi) yapılardan
ötürü sürekli açıktırlar. Bu kıkırdakların diziliş ve yapı farklıları nedeniyle hayvan
türlerine göre burun delikleri şekilleri farklıdır (tek tırnaklılarda yarım ay, etçillerde virgül şekli gibi). Gevişgetirenlerde özellikle sığırda burun delikleri ile üst
dudak derisi farklılaşarak, merme (planum nasolabiale) olarak isimlendirilen özel
yapıyı oluşturur

Yukarıda, ilk 3 - 4 bel omuruna tutunan bölümüne pars lumbalis adı verilir. Centrum tendineum olarak adlandırılan bir bölümü vardır. Yanlarda kaburgalara yapışan kısmına pars costalis denir. Diaphragma tamamiyla kapalı bir bölme değildir. Üzerinde bazı önemli anatomik yapıların geçtiği 3 adet geçit bulunur.