Hipovolemik şok, kanın ya da kanın sıvı kısmının azalması sonucu şekillenen şoktur. Kan kaybı, kusma ve ishalle sıvı kaybı, plazma kaybı gibi durumlar hipovolemik şokun nedenleri arasındadır.

Travmatik şokta, hipovolemik şoka göre daha fazla sıvı kaybı söz konusudur. Büyük yanıklar, ağır doku travmaları gibi durumlar sonucu travmatik şok şekillenir.

Kardiyojenik şok, kalbin sıvı volümünde herhangi bir eksilme olmaksızın kalbin pompa yeteneğinin azalması sonucu gelişen yetersiz doku kanlanmasından kaynaklanan şok çeşididir. Kardiyojenik şokun en büyük nedeni karıncık yetmezlikleridir.

Septik şok, bir enfeksiyon nedeniyle sistemik yangı yanıtının ortaya çıkması ve böylece kan akımındaki düzensiz dağılım sebebiyle doku kanlanmasındaki yetersizlik veya hücresel oksijen kullanımındaki bozukluklara bağlı olarak gelişen şok tablosudur.

Anaflaktik şok, çeşitli alerjiye neden olan maddelerin oluşturduğu aşırı alerjik reaksiyon sonucunda vücutta büyük oranda histamin salgılanması ile ortaya çıkan şok çeşididir.

Hücre içi sıvıda proteinler ve potasyum, hücre dışında ise sodyum ve klor çoğun­luktadır.

Lizozomlar hücre içi sindirim sistemini oluştururlar. Hücreye alınan besin partiküllerini ve bakteri gibi istenmeyen maddeleri sindirirler. Lizozom içerisinde kırktan fazla enzim vardır. Etrafındaki membran, içerdiği hidrolitik enzimlerin hücreye zarar vermesini önler. Eğer lizozom membranı parçalanırsa bu enzimler hücreyi parçalarlar. Nötrofil, monosit gibi fagositoz yapan hücrelerde bolca bulunur. Doğumdan sonra uterusun, laktasyondan sonra süt bezlerinin küçülmesini, alçıya alınan kolun zayıflamasını lizozomların aktivitesine örnek verebiliriz. Yumurtanın döllenmesinde de lizozomlar yardımcı olur.

Kalbin kasılmasına sistol, gevşemesine de diyastol adı verilir. Kalbin bir sistol, diyastol ve peşi sıra dinlenme evresine kalp siklusu denir. Doğru cevap B’dir.

Ekspirasyonda rol alan kasları iki grupta
inceleyebiliriz. Diyaframın alt yüzüne basınç yapan kaslar m. obliquus externus
abdominis, m. obliquus internus abdominis, m. rectus abdominis ile m. transversus abdominis, kostaların eski hale gelmesini sağlayan kaslar ise m. intercostales
interni ve m. transversus thoracis’dir.

Hemoliz, hemoglobinin alyuvar membranından dışarı çıkması durumudur. Membran tamamen parçalanmamış ise geriye hemoglobinsiz alyuvar kalır ve bu yapıya hayalet alyuvar adı verilir. Mekaniksel etkenler, donma ve çözülme, ısı, birçok kimyasal maddeler ve toksinler hemolize neden olabilir.Alyuvar membranı yarı geçirgen bir yapıya sahiptir. Alyuvarlar plazmadan daha az katyon taşıyan hipotonik bir ortama (saf su) konursa, su alyuvar içine girer ve şişmesine neden olur, sonra membranı parçalanarak hemolize uğrar.

NEFRON
Böbreğin iş yapan en küçük birimi nefrondur. Malpighi cisimciği (glomerulus ve
bowman kapsülü), proksimal tubul, henle kulpu, distal tubul ve toplama kanalları
nefronu meydana getirir

Mineraller, vitaminler ve protein yetersizliğine bağlı olarak şekillenen anemiler olgunlaşma yetersizliği anemisi olarak adlandırılmaktadır. Doğru cevap C'dir.

Katı haldeki iri bir molekülün hücre içerisine alınmasına fagsitoz denir. Doğru cevap A'dır. 

Hemoliz, hemoglobinin alyuvar membranından dışarı çıkması durumudur.

Kalp, göğüs boşluğu içinde akciğerler arasında bulunan, dış görünüş olarak vücuda oranla oldukça küçük kastan yapılmış bir pompadır. Ancak kapasite, olarak oldukça yüksek verimli çalışan bir organdır. Bir köpek kalbi düşünüldüğünde, kalp kanı 3 metre kadar yukarı sıçratabilir. Yine bir köpek kalbi, ortalama dakikada 70 kere ve her yıl yaklaşık 37 milyon kereden fazla hareket eden bir kastır.
Anatomik olarak kalp, sağda ve solda birer kulakçık (atrium) ve karıncık (ventrikül) olmak üzere dört boşluktan oluşur. Sağdaki kulakçık ve karıncığı triküspidal kapak; soldaki kulakçık ve karıncığı ise biküspidal ya da mitral kapak ayırır. Kalbin sol karıncığı ile kalpten çıkan ve organizmanın en büyük atardamarı olan aort damarının başlangıcı arasında aortik semilunar kapak vardır. Benzer olarak pulmoner semilunar kapak sağ karıncık ile kanı akciğerlere taşıyan arteria pulmonalis arasında bulunur. Kan, kalbin sağ kulakçığına vena kavalar aracılığı ile getirilip, kalbin sağ karıncığından arteria pulmonalis aracılığıyla gönderilir; kalbin sol kulakçığına ise vena pulmonalis ile getirilip, kalbin sol karıncığından aorta ile gönderilir Kalbin dış yüzünü perikard denilen bir zar kaplar.
Bu zar ile kalp arasında, kalbin çalışırken rahat hareket edebilmesi için çok az miktarda kayganlaştırıcı sıvı bulunur. Perikardın fibröz ve seröz perikard olarak iki kısmı vardır. Seröz perikardın dış kısmı parietal, iç kısmı ise viseral perikard adını alır. Endokard ise kalp duvarının ve kapaklarının iç yüzeyini örten ince fibröz zardır.

Kalbin parasempatik siniri kalbin atım sayısı, kasılma ve pompalama kuvvetini azaltır.

Burun boşluğu mukozası altında lenf düğümleri vardır ve farenkse doğru sayıları artar.
Farenks solunum ve sindirim sisteminin ortak yoludur. Burun mukozasının arka
ve üst bölgesinde sarı renkli koku alanı bulunur. Köpek ve tavşanda iyi gelişmiştir.
Burnun arka kısmına östaki boruları açılır. Bu kanal dış ortamdaki basınç değişikliklerinde, orta kulağın uyum göstermesini sağlar. Epiglottis, dilin arkasında
bulunan bir doku parçasıdır. Yiyecek maddelerinin solunum yollarına kaçmasını
engellemek için larenks girişini kapatarak, gıdaları yemek borusuna yönlendirir

Ekspirasyon (Nefes Verme); göğüs kafesi ve akciğerlerin hacimlerinin azalması ile havanın dışarı çıkmasıdır. Eupnea; dinlenme halinde iken yapılan solunum şeklidir. Hyperpnea; solunum sayısının (frekansı) ya da derinliğinin veya ikisinin birden artmasına denir. Polypnea; hızlı, yüzeysel, kesik kesik yapılan solunumdur. Apnea; solunumun geçici bir süre durması halidir. Doğru cevap B şıkkıdır.