Hayvan beslemede kaba yemler basit olarak; yeşil yemler, kök ve yumru yemler, konserve yemler ve dolgu maddesince zengin yemler sıralanabilir. Buğdaygil tane yemler konsantre yemler arasındadır.

Midede lipit sindirimi yoktur. Lipitlerin sindirim ve emilim olayları ince bağırsaklarda gerçekleşir.

Yağlı tohumların yağı alındıktan sonra geriye kalan proteince zengin ürüne küspe adı verilir. Yağ, yağlı ham maddelerden hidrolik pres yöntemi (adi pres yöntemi), devamlı pres yöntemi (ekspeller yöntemi) ve solvent ekstraksiyon yöntemi olmak üzere üç ayrı yolla elde edilebilir. Doğru cevap B’dir.

Yem maddelerinin büyük bir kısmı hayvanlara çeşitli işlemlerden geçirilerek verilmektedir. Öğütme, ezme, ısıyla muamele, doğrama yem maddelerine hayvanlara verilmeden önce uygulanan işlemlerden bazılarıdır. Doğru cevap E'dir.

Bazı yağların ME (metabolize olabilir enerji) değerleri(kcal/kg.)
Mısır yağı 9850 8650
Soya yağı 9850 8500
Sığır don yağı 8500 7950
Tavuk yağı 9200 8000
Hayvansal ve bitkisel yağ karışımı 10000 9500
Kullanılmış yağ 8950 8750
Hidrojenize korunmuş yağ - 6750
Ca-sabunu korunmuş yağ - 6250

En önemli ve en yaygın tatlandırıcı madde melastır. Bunu yanında bazı doğal ve sentetik tatlandırıcılar da vardır. Bunlar; vanilin, sakkarin, kalsiyum siklonat, Na-glutamat (Mono sodyum glutamat), anisoldehid (P-metoksi propenil benzol) eugenol ve birçok meyve ve esterleri fleklinde sıralanabilir.

Silaj yapımı için gerekli olan laktik asit bakterileri silaja inokule edilerek daha kaliteli ürün elde edilebilmektedir. En çok kullanılan bakteri türü Lactobacillus plantarum’dur. Doğru cevap E'dir.

Nişasta en önemli hayvan besin maddelerinden olup temelinde glükoz bulunur. Fruktoz ve galaktoz ise yine sırasıyla meyve ve süt şekeri diye bilinen besin ana maddeleri arasındadır ve hayvanlar tarafından sindirilmesinde bir sorun yaşanmaz. Ancak selüloz molekülleri farklı moleküler bağları yüzünden tek mideliler tarafından sindirilemez. Doğru cevap C'dir.

Bira endüstrisinde, 100 kg arpadan 3 kg kadar kuru malt çili elde edilmektedir.

Prezervatifler (koruyucular), yemlerin mikroorganizmalar tarafından bütünlüklerinin bozulmasını önlemek suretiyle, daha uzun süre emniyet ile saklanmalarına ve kullanılmalarına olanak sağlar. Doğal olarak tüm yem maddeleri bakteri, mantar ve mayalar ile kontaminedir. Bunların çoğalmalarına engel olunması gerekir. Aksi takdirde süratle artarak özellikle genç hayvanlarda ciddi sağlık problemleri oluşturur. Yemlerde mikroorganizmalar süratle çoğalmış ise; depolama süresi kısalır, besin madde kaybı olur, mikotoksinler oluşur, yağlarda bozulmalar ortaya çıkar, hayvanlarda verim düşer ve sağlık bozulur.

Proteinler çok sayıda amino asidin bir araya gelmesiyle oluşmuş yüksek moleküllü besin maddeleridir.

Şıklarda verilenlerin tamamı yemlerin besin değerini etkileyen faktörlerdendir.

Probiyotikler bağırsak mikroflorasını değiştirerek konakçı hayvanda yararlı etkiler oluşturan tek veya karışık canlı mikroorganizma (bakteri, maya veya mantar) kültürleridir. Probiyotik mikroorganizmalar, genel olarak Basilluslar (gram pozitif spor oluşturan bakteriler), laktik asit üreten bakteriler (Lactobacillus, Bifidobacterium, Enterococus) ve mayalar olmak üzere üç kategoride toplanmaktadır.

Yağlar gliserinin yağ asitleri ile yaptığı esterlerdir. Yağlar karbonhidrat ve proteinlerin yaklaşık 2,5 katı enerji değerine sahiptir. Ayrıca yağın yapı taşı olan yağ asitlerinden linoleik, linolenik ve arahidonik asitler hayvan beslemede esansiyel bir özellik göstermektedirler

Yem katkı maddelerinin kullanımında aranılan koşullar şu şekilde belirtilebilir: • İnsan ve hayvanlarda kansere yol açmamalıdır. Bu bakımdan hayvan sağlığına olumsuz etki yapmamalı ve hayvan dokularında kalıntı bırakmamalıdır. • Toksik sınırı belirtilmelidir. • Çok az miktarlarda kullanıldığı için az miktarlarını saptayacak analiz metotları belirtilmelidir. • Katılması sonunda bir hile ortaya çıkmamalıdır. • Çevreyi kirletmemeli ve hayvanlarda performans artırıcı amaçla kullanılması durumunda ekonomikse tercih edilmelidir.

Yeşil yem bitkilerinin bileşimini ve kalitesini (besleyici değerini) etkileyen en önemli faktörlerden biri vejetasyon dönemidir.

Prebiyotikler ince bağırsaklarda sindirime uğramadan kalın bağırsaklara geçen bazı oligosakkaritlerdir. Kalın bağırsaklarda Lactobacilli ve Bifidobacteria tarafından kullanılırlar. Mide bağırsak sisteminde faydalı mikroorganizmaların gelişimine hizmet ederler.

Mısır, buğday, arpa gibi tahıllarda yağın önemli bir kısmı trigliserit formundadır.