Göç kavramını “Ekonomik, toplumsal, siyasi sebeplerle bireylerin veya toplulukların bir ülkeden başka bir ülkeye, bir yerleşim yerinden
başka bir yerleşim yerine gitme işi” olarak tanımlamaktadır.

 Düzensiz göçlerin devletler tarafından gözetlenmesi ve kontrol edilmesi oldukça güçtür. Bu göç tipinin içinde, göçmen kaçakçılığı, insan ticareti, yasal sürenin dolmasına rağmen ikameti devam ettirme, kaçak ya da zorla çalıştırma gibi olgular yer almaktadır.

Aile birleşmesi

T. Moi’ye göre, bedenin belirli organları, işlevleri, fiziksel nitelikleri vardır. Fakat sahip olduğu yaşı, cinsiyeti, sağlığı, bedensel uzuvlarının durumu ve fiziksel nitelikleri çevresi ile olan ilişkisini şekillendirmektedir. Cevap B şıkkıdır.

Düzensiz göç

Patriarşik toplum yapısında, patriarşik değerler aracılığıyla ortaya çıkan toplumsal cinsiyetlendirilmiş kadın bedenine ve eylemlerine ilişkin en önemli bedensel görünüm, toplumsal ‘namus’lu kadın bedenidir.

Otorite

Bireysel düzeyde gözlemlenen yaşamlara dair tüm eylemler ve deneyimler, ‘beden’ler aracılığıyla oluşmaktadır. Yemek yemekten, okula ya da işe gitmeye, tarlada çalışmaktan araba kullanmaya kadar tüm eylemler, bedeni kullanma, yönetme ve deneyimleme ile sıkı sıkıya bağlantılıdır

Ataerkil sistemi ortaya çıkaran ve sürdürülebilirliğini sağlayan şey, özünde ataerkil toplumda kadınlar ve erkekler ile erkeklerin kendi arasındaki iktidar ilişkilerini meşrulaştıran, farklı toplumlarda ve kültürlerde farklılık gösteren idealleştirilmiş bir erkek kimliğinin ifadesi olan hegemonik erkeklik olgusudur.

Dolayısıyla doğru cevap D seçeneğidir.

Bedenin toplumsal cinsiyetlendirilmesine kadın bedeni açısından bakıldığında ise temel görünüm şudur: Kadının, toplum sahnesindeki temel rolleri annelik, eşlik ve ev kadınlığıdır ve bu rollerin oynanmasına ilişkin normların referansı, tüm eleştirilere rağmen, kadının biyolojik bedeni olmuştur. 

Tüketim kültürünün içeriğinde erkek bedeni de var olmasına karşılık, işaret
edilen kadın bedenidir. Tüketen kadın bedeni, hem tüketim toplumunun genelde bedene özelde de toplumsal cinsiyetlendirilmiş kadın bedenine ilişkin temel sosyal değerlerine uygun eylemde bulunan bedendir

Nezihe Muhiddin cumhuriyet kurulmadan birkaç ay önce Kadınlar Halk Fırkasını kurmaya teşebbüs etmiş, ancak bu talebi reddedilmiştir. Bunun üzerine 1924’te kurulan Türk Kadınlar Birliği çatısı altında bir araya gelen dönemin kadın hareketi temsilcileri, 1925’te kadınların seçme ve seçilme hakkının olmadığı ilk seçimde Halide Edip’i ve Nezihe Muhiddin’i aday göstermiş ancak sonuç başarısız olmuştur (Zihnioğlu, 2003: 36-38).

Biyolojik faktörü referans alan biyolojik determinist görüş çerçevesinde erkek bedenlerinin fiziksel açıdan güçlü, dayanıklı, aktif, mental açıdan ise rasyonel/akılcı, bağımsız, girişimci, rekabetçi, vb. gibi genel niteliklere sahip olduğu kabul edilmiştir. Kadın bedenlerinin ise fiziksel açıdan güçsüz, dayanıksız, yavaş, mental açıdan ise duygusal, bağımlı, çekingen vb. gibi genel niteliklere sahip olduğu kabul edilmiştir.

Yüksek refah

Feminist antropoloji

İç göç (internal migration), bireylerin yeni bir ikamete sahip olmak amacıyla ülkenin içindeki bir bölgeden, başka bir bölgesine göç etmesini ifade eder.

Siyasal iktidar ülkenin ve toplumun tamamı üzerinde geçerli olan iktidar olarak tanımlanabilir. 

İki insan ya da grup arasında var olan sosyal iktidar sadece o kişileri ya da grup üyelerini kapsar.

Meşruluk kavramının temelinde yatan unsur rıza birliğidir.

Hiçbir zaman iki insan arasındaki iktidar ilişkisi yani mikro iktidar, meşru güç/kuvvet kullanma yolu ile kurulamaz. Çünkü sadece siyasal iktidar meşru güç kullanma tekeline sahiptir.

Görüldüğü üzere I numaralı maddede verilen bilgi hatalıdır. Bu nedenle doğru cevap II, III ve IV numaralı seçenekleri kapsayan D seçeneğidir.

Kadın bedeninin erkek için değerli olması, soyun devamına işaret etmekte olup kadın bedenine ilişkin bir sosyal değeri içermektedir. Soyunun sürmesi ve soyuna başka bir soyun "karışmaması" için korunması/kollanması gereklidir ve kadın bedeninin korunması /kollanması gerekliliğine ilişkin normatif beklentiler bunun nasıl olması gerektiğini ve ölçütlerini belirlemektedir. Bu beklentiler gereği bedenin korunması görevi, kadından daha fazla erkeğindir. Bu nedenle de kadınlar, kendi bedenlerinin gerçek sahibi değildirler. Bedenlerine atfedilen bu sosyal değerlerin taşıyıcısıdırlar. Taşıyıcısı oldukları temel değer ise namusdur. Patriarşik yapıda namus, erkek için korunması gereken, kadın bedenine ilişkin bu değerli olmayı işaret etmektedir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Patriarşik değerler çerçevesinde kadının bedeni, erkeğe aittir. Çünkü bu değerler çerçevesinde kadın bedeni, o kadına ‘sahip olan’ erkek için, ‘de­ğerli olan’dır. Kadın bedeninin erkek için değerli olması, soyun devamına işaret etmekte ve kadın bedenine ilişkin ikinci önemli bir sosyal değeri içermektedir. Soyunun sürmesi ve soyuna başka bir soyun ‘karışmaması’ için korunması / kollanması gereklidir ve kadın bedeninin korunması /kollanması gerekliliğe ilişkin normatif beklentiler (gelenekler, tö­reler) bunun nasıl olması gerektiğini ve ölçütlerini belirlemektedir. Bu beklentiler gereği bedenin korunması görevi, kadından daha fazla erkeğindir. Bu nedenle de kadınlar, kendi bedenlerinin gerçek sahibi değildirler. Bedenlerine atfedilen bu sosyal değerlerin ‘taşıyı­cısı’dırlar. Taşıyıcısı oldukları temel değer ise ‘namus’ dur. Patriarşik yapıda namus, erkek için korunması gereken, kadın bedenine ilişkin bu ‘değerli olma’yı işaret etmektedir. ‘De­ğerli olan’, ‘namuslu olan’dır. Namuslu olanın ne olduğunun yanıtı da, bize göre, adı geçen patriarşik yapının içinde verilmektedir. Namuslu olan, kadın bedenine ilişkin değerli sayı­lanların, değerli olarak kalabilmiş halidir. Yapı içinde kadın bedeninin ‘değeri’ yine onun biyolojik bedeni kaynaklı olan, cinselliği (bekareti) ve doğurganlığı (erkeğin soyu / başka soy ile karışmaması) dır. Namus ise bu ‘değer’in, sahibi olan erkek aracılığı ile denetlen­mesi ve onun tekelinde kalmasıdır. Kadının görevi, bu değeri korumak, yani’ namusunu sakınmak’ iken erkeğin görevi bu namusu korumak ve denetlemektir. Doğru yanıt A’dır.

1980’li yılların sonunda feminist hareketlerin temel odağı haline gelen kadına yönelik şiddetle mücadele meselesi, 1990’lı yıllarda feminist kurumsallaşma ile ortak kadın dayanışmasına dönüşmüştür. 1990 yılında Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı’nın kurduğu ilk kadın dayanışma merkezi, ileriki yıllarda ilk bağımsız kadın sığınağının açılmasına ve onlarca ilde örgütlenen kadın sığınma merkezlerinin kısa sürede yaygınlaşmasına da destek olmuştur.