Yanıt Açıklaması:

Yapısal-işlevci sosyolojinin 1960’lı ve 1970’li y›llardaki toplumsal tabakalaşma literatürüne bakıldığında ise aksi yöndeki kavramsallaştırmaların daha baskın olduğu görülecektir. Bu yöndeki çalışmalarınn öncülerinden Davis ve Moore (1966, aktaran Saunders, 1990, s.57-58) iki kritik önerme formüle etmişlerdir: İlk olarak eşitsizlik ve tabakalaşma evrenseldir; İkinci olarak eşitsizlik yapısaldır.

Yanıt Açıklaması:

İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı” adlı eser Jean-Jaquese Rousseau’ya aittir.

Yanıt Açıklaması:

Üçüncü dönem ise 1945-1973 yılları arasındadır.

Yanıt Açıklaması:

Vatandaşlığı salt hukuki ve siyasi bir durum olarak anlamak, vatandaşlığın toplumsal eşitlik idealiyle birlikte düşünülmesinin önünde bir engel olmaktadır.

Yanıt Açıklaması:

İlk dönem 1841-1890 arasıdır ve temel özelliği devletin yavaş sahneye inip bazı sınırlı korumacı önlemlere yönelmesidir. ikinci dönem 1890-1945 arasıdır ve artık devlet çalışma ilişkilerini düzenlemek için devrededir. Üçüncü dönem ise 1945-1973 dönemi, sosyal politikanın yaygın olarak uygulama alanı bulduğu, konusu ve kapsamını genişlettiği bir dönemdir.

Yanıt Açıklaması:

Toplumsal sınıf çalışmalarına damgasını vuran iki sosyal düşünce geleneği vardır; sosyolojinin de kurucu sütunlarını oluşturan bu gelenekten ilki Karl Marx’ın diğeri de Max Weber’in düşünsel mirasını taşır.

Yanıt Açıklaması: Vatandaşlığın üç kurucu unsuru göze çarpmaktadır: yasal statü ve haklar, topluma siyasal veya diğer katılım biçimleri ve ait olma duygusu.

Yanıt Açıklaması:

19. Yy. da Almanya’da ortaya çıkmıştır.

Yanıt Açıklaması:

Sınıf, bir sosyolojik analiz birimi olarak ortak özellikleri ekonomik ve sosyal eşitsizlik ve ezilmişlik olan toplumsal bir grup iken, vatandaşlık kavramı ise sosyolojik analiz birimi olarak eşitlik ve ezilmişlik sorgulamalarını yaparken bireysel hakları ve bireyi merkeze almaktadır.

Yanıt Açıklaması:

Katznelson’a göre, sınıf oluşumu dört analiz düzeyde kavranması gerekir: Sınıf oluşumunun ilk düzeyinde makro ekonomik koşullar vardır. İkinci düzeyde işçilerin ev ve işyerini sarmalayan, yaşam dünyasındaki deneyimleri yer alır. Üçüncüsü kültürel düzeydir ve işçilerin paylaştıkları eğilimleri, davranışları ve normları kapsar. Dördüncü düzeyde ise sınıfların geliştirdikleri örgütleri ve kolektif eylemlilikleri içeren politik düzey söz konusudur.

Yanıt Açıklaması: Offe, korporatizm yoluyla işçi ve işveren sendikalarının adeta birer çıkar örgütü olmaktan çıkarıldığını, hükümet politikalarının oluşumuna ve uygulanışına ortak edilerek sınıflararası çatışma potansiyelinin önüne geçildiğini, böylece çıkarların uzlaştırılması olanağının yaratıldığını belirtmektedir (Offe, 1981, s.123-146). Üst düzeyde gerçekleşen işbirlikleri nedeniyle korporatist politikalara dâhil edilen işçi örgütlerinin sınıf konumları değişmektedir. Örgütler sistemle bütünleşmekte, sınıfsal taleplerini “makul”, kabul edilebilir sınırlara çekmekte, böylece çıkarların uzlaştırılmasına olanak yaratmaktadır (Offe, 1981, s.148-150).

Yanıt Açıklaması:

Modern vatandaşlığın ortaya çıkışındaki esas itici güç Fransız Devrimi’dir. Zira, Fransız Devrimi’nde sivil toplumun daha geniş kesimleri siyasal ve medeni haklardan yararlanmaya başlamıştır.

Yanıt Açıklaması: İkinci dönem 1890-1945 arasıdır ve artık devlet çalışma ilişkilerini düzenlemek için devrededir ve bu alana yönelik düzenlemeler yapar.

Yanıt Açıklaması:

Young’a göre, maddi ve kültürel farklılık ve yeteneklerle donanmış kültürel, sosyal, etnik ya da cinsiyet gruplarını aynı yasalara tabi tutmak, kaçınılmaz bir biçimde, bu gruplar arasındaki eşitsizlikleri pekiştirmektedir. Dolayısıyla, siyasi topluluğun bütün mensupları için aynı formel durum olarak vatandaşlığın evrenselliği, bir yandan türdeşleştirirken, beri yandan da eşisizlikleri pekiştirmektedir. Ayrıca, modern vatandaşlığın her zaman maskulin bir içeriği gizlemiş olması ve hep belirli bir etno-kültürel kimliğe gönderme yapması da, vatandaşlığın üzerine yükseldiği evrensellik iddiasının da aslında hep “sahte bir evrensellik” olduğunu göstermektedir.

Yanıt Açıklaması:

Genel olarak, vatandaşlık siyasi ve hatta sadece hukuki bir terimmiş gibi ele alınmaktadır. Çoğu zaman modern vatandaşlığın dar anlamıyla bir devlete ait olmakla ilgili hak ve yükümlülükler bütünü olarak tanımlandığını görmekteyiz. Vatandaşlığın kavram ve kurum olarak ortaya çıkışının, Antik Yunan’da siyasal\kamusal alanın ortaya çıkışıyla eş zamanlı olduğu kabul edilmektedir.

Yanıt Açıklaması:

Bireylere hukuki ve siyasal hakların verilmesi ve bu kavramların vatandaşlık tanımına içerilmeleri ancak 19. Yüzyıl sonundan itibaren gerçekleşmiştir.

Yanıt Açıklaması:

Bireysel özgürlüklerin yasal düzenlemelerle verilmesi söz konusu olamaz; özgürlükler zaten bireyde verilidir; liberal ilkeye göre yasalar, özgürlükleri temel haklar olarak güvence altına almak durumundadır.

Yanıt Açıklaması:

20. yüzyılda sosyal hakların devreye girmesiyle, siyasal haklar da kolektivist bir içerik kazanarak derinleşmiş ve nihayet yurttaşlık kurumu en olgun seviyesine ulaşmıştır.