Reklam, temelde bir mal veya hizmetin satın alınması, kiralanması ya da sürümünün arttırılması amacını gütmektedir. Reklam sayesinde çeşitli mal veya hizmetler tüketicilere tanıtılmakta, bu sayede satışların ve sunumların arttırılması hedeflenmektedir. Üretici ya da hizmet sunan reklam sayesinde mal veya hizmetlerini tüketiciye tanıtmakta, bu mal veya hizmetlerin tüketiciler tarafından satın alınmasını ve edinilmesini sağlamaktadır. Bu özelliği ele alındığında, reklam satın alınacak mal veya hizmeti öne çıkarmakta, tüketici tarafından satın alma veya edinme fikrinin doğmasına neden olmakta ve nihayetinde mal veya hizmetin tüketiciye geçmesine sebep olmaktadır.
Ticari reklam vasıtasıyla reklam veren ile reklamda yer alan mal veya hizmetle ilgilenen tüketici arasında hukuki bir işlem doğmakta, bir sözleşme hayata geçmektedir. Hukukumuzda sözleşmeler her iki tarafın birbirlerine karşılıklı uygun irade açıklamaları ile kurulmaktadır. Karşılıklı açıklanan bu irade beyanlarından önce ifade edilene “öneri”, sonra açıklanana ise “kabul” adı verilmektedir. Reklam veren, iradesini önce açıkladığından dolayı, yapmış olduğu beyanın “öneri” niteliği taşıdığı düşünülebilir. Ancak öneri niteliği taşıması için yapılması hedeflenen sözleşmenin esaslı unsurlarını taşıması zorunludur. Burada açıklanan irade beyanının, sözleşmenin esaslı unsurlarını içermemesi durumunda “öneriye davet” olarak nitelendirilmesi gerekir. Reklamın her iki taraf arasında akdedilen sözleşmeden kaynaklanan bir hukuki niteliğinin bulunduğu, öneri ya da öneriye davetin söz konusu olduğu ifade edilmektedir. Reklam özü itibariyle karşı taraf olarak adlandırabileceğimiz tüketiciyi sözleşmeyi yapmaya davet etmek amacını taşıdığı için hukuki anlamda öneri ya da öneriye davet olarak nitelendirilebilir. 

Sözleşmelere aykırılık subjektif ayıp kapsamındadır. 

Cayma hakkı

1986 tarihli Avrupa Birliği Direktifi tüketici kredisi sözleşmesini, bir kredi verenin, bir tüketiciye ödemenin geriye bırakılması, ödünç verilmesi veya başka benzeri mali destek verilmesini taahhüt ettiği ya da taahhüt etmeyi vaad ettiği bir anlaşma olarak tanımlamıştır.

B şıkkı doğrudur. Ticari Reklam ve Haksız Ticari Uygulamalar Yönetmeliği’nde 6. madde ile reklamların ayırt edilmesi konusu düzenlenmiştir. Buna yönelik temel ilkelerden biri şudur: Çok kısa sürelerle imaj veren elektronik aygıt ya da başka bir araç kullanılarak veya yapılarını izleyenlerin fark edemeyecekleri ya da bilemeyecekleri bir biçime sokarak bilinçaltıyla algılanmasını sağlayan reklamlar yapılamaz.

Ayıp türleri; objektif ayıp, subjektif ayıp, maddi ayıp, hukuki ayıp ve ekonomik ayıptır. Manevi ayıp şeklinde bir ayıp türü bulunmamaktadır.

Mecra kuruluşu, reklamın yayınlandığı ve hedef kitleye ulaştırıldığı her türlü mecranın sahibi olan veya bunları işleten ya da kiraya veren gerçek veya tüzel kişidir.

Mal ve hizmetlerle gereksinimlerini giderenlerin korunmasına yönelik modern anlamda ilk yasal düzenlemeler, Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılmıştır.

Ayıplı mal ve hizmetlerde genel olarak iki yıllık zamanaşımı süresi vardır. 

İndirim talep etme, temel tüketici haklarından birisi değildir. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un, kanunun amacını ortaya konan 1. maddesinde temel haklar sayılmakla birlikte, böyle bir hakka yer verilmemiştir.

Ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden, tüketici işlemi ya da tüketiciye yönelik uygulamaların her aşamasında makul düzeyde bilgiye sahip olan gerçek veya tüzel kişiye ortalama tüketici denir.

Tüketicinin ayıplı mala karşı hakları dört tanedir: Sözleşmeden dönme, satış bedelinden indirim isteme, satılanın ücretsiz onarılmasını isteme, satılanın ayıpsız bir misli ile değiştirilmesini isteme 

B şıkkı doğrudur. Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun kabul ediliş nedenlerini şu şekilde sıralayabiliriz: • 1 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe giren 2011 tarihli 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu ve 11 Ocak 2011 tarihli Türk Borçlar Kanunu ile uyumun sağlanması • Uygulamada karşılaşılan sorunların giderilmesi • Avrupa Birliği Yönergeleri ile uyum sağlanması • Satış yöntemlerinin değişmesi ve yeni satış yöntemlerinin ortaya çıkışı • Mevcut cezalarda değişikliğin gerekli olması

Genel olarak kullanılmak üzere hazırlanmış tüketici sözleşmelerinde haksız şartların yer alması durumunda, bu şartların sözleşme metninden çıkarılması için sözleşmeyi düzenleyene Bakanlıkça otuz gün süre verilir.

Reklam bünyesinde hem objektif hem de subjektif hususları barındırmaktadır. Objektif hususlar, reklamı yapılan mal veya hizmetin ticari değerini belirleyen, bu mal veya hizmetin arkasında duran işletmenin gücünü ve kapasitesini ortaya koyan, bilim ve teknoloji ile standartları belirlenmiş, mesleki anlamda kamu kurumları ve kamuoyu tarafından kabul gören kriterlerdir.

Sübjektif ayıp, mal veya hizmetin sözleşmeyle belirlenmiş ya da bildirilmiş olan nitelikleri taşımaması halinde ortaya çıkmaktadır.

Dava Etme Hakkı