1955’de yapılan Londra Konferansı’nın ardından ortaya bir çözümün çıkmayışı Kıbrıs’ta işleri biraz daha karışıtırmış, gerilimin giderek artmasına neden olmuştur. Türkiye bu konferansta şu tezi savunmuştur: “Türkiye’nin adanın geleceğiyle ilgilenmesinin temelinde tarihsel, coğrafi, etnik ve stratejik faktörler yatıyordu. Kıbrıs Adası yaklaşık 400 yıl Osmanlı ‹mparatorluğu’nun (1571-1923) egemenliği altında bulunuyordu ve tarihte hiçbir zaman tam olarak Yunan egemenliği altına girmemişti. Adanın Türkiye’nin doğu kıyılarına uzaklığı 70 kilometre iken Yunanistan’a olan uzaklığı 1000 kilometreyi buluyordu. Birinci Dünya Savaşı’na kadar Türkler Adadaki nüfusun çoğunluğunu teşkil ediyorlardı. Kıbrıs her şeyden önce stratejik nedenlerden Türkiye için vazgeçilmez bir konuma sahipti. [...] Eğer İngiltere Adanın hükümranlığından vazgeçme niyetinde ise, Kıbrıs Adasının ‘asıl sahibine’ devredilmesi gerekiyordu. [...] Adayı bir üçüncü ülkeye (Yunanistan’a) devredemezdi. Bundan dolayı da, Yunanistan Kıbrıs Sorunu davasında Türkiye’nin müzakere ortağı olamazdı.” (Bağcı, 2007:111-112). Doğru cevap B'dir.

Kıta Sahanlığı (Continental Shelf; Festlandsockel): Kıyı devletinin kara ülkesinin denizin altında süren doğal uzantısına verilen addır.  Başka bir anlatımla jeolojik olarak ülkeyi oluşturan kara parçasının deniz altındaki uzantısıdır. Kavram BM
Deniz Hukuku Sözleşmesi çerçevesinde hukuki bir anlam kazanmıştır.

1980-1990 döneminin Irak ve Suriye temelinde yaşanan önemli sorunlarından biri “su sorunu” olmuştur. Türkiye’de doğmakta olan Fırat ve Dicle nehirleri, Irak ve Suriye üzerinden Orta Doğu’ya ulaşmaktadır. Su sorununun ağırlıklı olarak gündeme geldiği süreç bu nehirler üzerinde büyük baraj projeleri gerçekleştirilmesiyle başlamış, bu durum GAP ile zirveye ulaşmıştır. Bu iki ülkenin endişesi, geliştirilen baraj ve sulama projeleriyle kendilerine ulaşan su miktarında azalma olacağına, daha da önemlisi Türkiye’nin kontrol imka^nına sahip olacağına ilişkindir.

ABD'nin yaklaşımı ile ilgili ikinci önemli örnek 1974 yılındaki Kıbrıs Barış Harekâtı sonrası ABD’nin Türkiye'ye karşı tutumudur. 1974 yılındaki bu harekât, ABD’nin silah ambargosu uygulamasına neden olmuştur. Doğru cevap C'dir.

ABD'nin "Yeşil Kuşak" stratejisi sonucunda İran'daki devrim sonrasında yükselen radikal İslam'a karşılık Türkiye'de ılımlı bir İslam anlayışının geliştirilmesi amaçlanmıştır.

1975 yılında uygulamaya konan ambargo kararı Türkiye üzerinde istenilen etkiyi göstermemiş, Kıbrıs konusunda da istenilen sonuçları doğurmamış, aksine Türkiye’nin ABD’ye karşı güvensiz ve mesafeli bir duruş sergilemesine neden olmuştur. Bu yüzden dönemin ABD Başkanı Jimmy Carter’ın çabalarıyla 1978 yılında ambargo kaldırılmıştır. Doğru cevap A'dır.

Vietnam Savaşı genel olarak ABD'nin Sovyetler Birliği karşısında güç kaybetmesinin nedenlerinden biridir. Güney Vietnamı desteklemesinin ayrı bir etkisi olmamıştır.

ABD’nin Batı Avrupa’yı koruma amaçlı Truman Doktrini ve onu takip eden Marshall Planı ile ortaya koyduğu strateji, 1949’da NATO’nun kurulması ile çok daha farklı bir boyuta ulaşmıştır. Doğru cevap C'dir.

20 Temmuz 1974’te adaya müdahalede bulunulduktan sonra, 22 Temmuz 1974 günü Birleşmiş Milletler taraflara ateşkes çağrısında bulunmuştur. Adada, Sampson’un Makarios’un kaçması sonrasında kurduğu hükümet düşmüş ve yerine Glafkos Klerides hükümeti kurulmuştur. Doğru yanıt E seçeneğidir.

1980-1990 arası dönemde Türkiye ile Sovyetler Birliği arasındaki ticari anlamdaki en önemli gelişme 1989 yılında imzalanan Sınır ve Kıyı Ticareti Anlaşması sonrasında gelişen "Bavul Ticareti"dir. Bunun doğrultusunda 1990 yılına gelindiğinde iki ülke arasındaki ticaret hacmi 2 milyar dolara ulaşmıştır.  

Temmuz 1968’de ABD, SSCB ile Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Antlaşması’nı imzalamıştır.

Bulgaristan yaşayan Türklerin Türkiye'ye göç etmelerine 1989 yılında Bulgar hükumeti tarafından izin verilmiştir.