Meclis her toplantı dönemi sonunda alınan kararların icrasını denetlemek amacıyla bir komisyon tayin ederdi ki buna “vilayet encümeni” denirdi. Encümen üyeleri toplam dört kişiydi ve özellikle ayrı sancak ve kazalardan olmasına dikkat edilirdi. Encümen, vilayet bütçesini inceler ve düşüncelerini mazbatayla valiye bildirirdi.

Divân’da padişah, veziriazam ve diğer vezirlerden başka kazasker, defterdar ve nişancı bulunmaktaydı.

Nişancı; arazi işleri, has-zeamet-tımar tevcihlerini deftere kaydetmekle yükümlü idi. Yazılan fermanların ve beratların üzerindeki tuğralar da nişancının kaleminden çıkmaktaydı.

İlk Jön Türk Kongresi 1902 yılında yapılmıştır.

Belediyeyle ilgili ilk yasal düzenlemeler, Tanzimat Dönemi’nde başlamıştır. 25 Temmuz 1867 tarihli Taşra Belediyesi Talimatı, 1871 İdare-i Umûmiye-i Vilayat Nizamnamesi’nin “şehir ve kasabalar beledi meclisi” isimli son bölümüyle daha da genişletilmiştir.

Osmanlı Devleti’nde bir yerel yönetim birimi olarak kurulan ilk modern belediye İstanbul Şehremanetidir.

31 Mart İsyanı sonrası Kanun-i Esasi’nin 24 maddesi yeniden düzenlenmiştir. Mehmed Reşat’ın daha cülûs hattında müjdesini verdiği düzenlemelerle rejimin ağırlık merkezi yasamaya kaydırılmıştır. Kanun teklif ve onay sürecini de takvime bağlayan bir diğer maddeyle hem Ayan hem Saray vetosunun önü kapatılmıştır.

18. yüzyıldan itibaren devlet teşkilatındaki bozulmadan etkilenen Divân-ı Hümayûn, yönetim işlevini yerine getirememeye başlamıştır. Divân-ı Hümayûn’un yetkileri giderek sadrazama geçmiş ve onun taraf›ndan kullanılır olmuştu. Sadrazam, kendisine bağlı Divân-ı Hümayûn bürokrasisi ile devletin iç ve dış işlerini yürütmekteydi. Zamanla bu bürokrasinin amiri konumuna gelen reisülküttap, daha çok dış işlere dair görevleri üstlenmişti. Bu doğrultuda devlet işlerinin yürütülmesinde yeni anlayışın gerektirdiği kurumlar, 1836 yılında kurulmaya başlamıştır.

Jön Türkler'in seçkinci düşüncelerini şekillendiren kişi Fransız sosyolog Gustave Le Bon'dur.

1918 yılında yapılan düzenlemeyle Meşrutiyet, fiilen bitmiştir.

Osmanlı Devleti’nin ilk veziri ulema sınıfından ve Orhan Gazi'nin kardeşi Alâeddin Paşa idi.

Komisyonların teşkili Abdülhamid saltanatının ilk günlerine, Osmanlı-Rus Savaşı’na dayanmaktadır. Savaş mağduru göçmenlerin sıkıntılarını gidermek ve iskânlarını sağlamak amacıyla kurulan Muhacirin-i İslamiye Komisyon-u Âlisi ile açılan kapının sonrasında bir dizi komisyon gelmiştir.

Divan-ı Muhasebat doğrudan saraya bağlı bir kurum olarak 1862 yılında kurulmuştu. Bir diğer adı Sayıştay’dır.

Kitle psikolojisi üzerine ilk çalışmaları yapan Gustave Le Bon, Jön Türk hareketinin seçkinci düşüncelerini şekillendiren Fransız sosyologtur.

Kaymakamın başkanlığında toplanan “ilçe idare kurulu” ise; yazı işleri müdürü, sağlık ocağı hekimi, ilçe milli eğitim müdürü ve tarım ve köyişleri müdüründen oluşmaktadır. İlçe idare kurulunun görevleri, il idare kurulu gibi yönetim, danışma ve sınırlı ölçüde yargı kararından oluşur. Jandarma komutanı ise ilçe idare kurulunda yer almaz. Jandarma komutanı yazı işleri müdürü, mal müdürü, milli eğitim müdürü, tarım ve köy işleri müdürü, emniyet amiri gibi ilçe idare şube başkanlarından biridir.

Osmanlı devletindeki ilk modern belediye olan İstanbul Şehremaneti mali sıkıntılar ve nitelikli personel eksikliği sebebiyle başarısız olmuştur. 

1864 nizamnamesine göre vilayet idare Meclislerinde valinin dışında Kadı, mektupçu, defterdar ve hariciye memurları bulunacaktı.

24 Ocak 1840 tarihli talimatla görev ve sorumlulukları belirlenen muhassılların temel görevi, verginin adil bir şekilde toplanmasıydı. 1840 tarihli talimat, muhassıllara vergi toplama görevi dışında Osmanlı ülke yönetiminde bir ilki gerçekleştirme sorumluluğu da yüklüyordu.

31 Mart Olayları sırasında Hareket Ordusu umum kumandan› ve meşrutiyet hükûmetlerinde harbiye nazırı olarak görevler alan Şevket Paşa, 24 Ocak 1913 tarihinde ilk ittihatçı kabinenin sadrazamı olmuştur.

Enderun’daki odalardan biri olan seferli odasında berber, terzi, müzisyen gibi görevliler bulunurdu. Doğru cevap D'dir.