/nk/ ünsüz çifti de bir ünlü öncesinde, asli biçimi olan /ng/’ye döner: “renk>reng-i”.

Başka dillerle ilişki sonucu Türkçenin ses bilgisinde ortaya çıkan bir başka durum da uzun ünlü ve kısa ünlülerin karışmasıdır. Yanlış kullanılması veya kullanılmaması durumunda yazım yanlışı olabilir. Aciz sözcüğündeki a’nın uzun yazılmamış olması güçsüzlük anlamına gelmektedir. D şıkkında ise güçsüz olma durumu vardır. Bu nedenle yanıt D’dir.

Konuşma d­ili­nde /ç/>/s/ değişmektedir. Bu nedenle, “geçti” eylemi, “geşdi” şeklinde söylenebilmektedir. Ötümlü, /-z/ ünsüzünün ötümsüzleşmesi “yapıyoruz” eyleminin “yapıyos” şeklinde söylenebilmesine yol açmıştır. Ötümsüz /s-/ ünsüzü, ötümlü sızıcı /z-/ ünsüzüne dönüşmesine “sopa-zopa” örneği uygundur. Konuşma dilinde “r” sesinin düşmesine en uygun kullanım “yapıyorsun” eyleminde karşımıza çıkmaktadır. Fakat “değil mi?” örneğinde geniş ünlü daralmakta, bu durum konuşma diline “di mi?”şeklinde yansımaktadır. Bu nedenle yanıt D’dir. 

I ve II. maddelerde verilen bilgiler doğrudur. Doğru cevap A şıkkıdır. Çünkü yazımda yan yana gelen iki ünlü, söyleyişte ya uzun ünlüye dönüşür ya da ikinci hecenin başında gırtlak ünsüzünün yer aldığı iki farklı hece söz konusu olur. Çok heceli sözcüklerde ünlüyle biten hecelerden sonra yazımda kesme işareti kullanılmadığı için ikiz ünlü ortaya çıkar. Ayın ve hemze söz başındaysa iz bırakmadan kaybolur. Gırtlak sesinin söylenmesi durumunda önceki ünsüzün sonraki ünlüyle değil, önceki ünlüyle hece kurmasına neden olduklarından Türkçenin heceleme kuralına aykırı bir kullanım ortaya çıkmış olur.

II. maddede verilen bilgi doğru değildir. Çünkü değişkenliğin olmadığı, tek biçimli bir doğal dil yoktur. Doğru cevap D şıkkıdır.

Doğru seçenek D şıkkında verilmiştir. Tir polis değil, doğrusu Tri polistir.

Yönelme eki Eski Türkçede -KA şeklindedir. Eklendiği adların -n ile sonlanması durumunda iki ünsüz birleşerek /geniz n/’sine dönüşür. /Geniz n/’sinin ise artdamaksıllaştırıcı bir etkisi vardır. Gelişme şöyle kurgulanabilir: ben-ke> ben-ge> beñe>baña>bana

Son olarak, ünsüzler ağız ya da genizde oluşmalarına göre ağız ve geniz ünsüzleri olmak üzere ikiye ayrılırlar. Ağız ünsüzlerinde küçük dil, burun yolunu kapatarak burundan hava çıkışını engeller. Geniz ünsüzlerinde ise burun yolu açıktır. Ses oluşurken akciğerlerden gelen hava burundan da çıkar. Standart Türkçede /m/ ve /n/ olmak üzere sadece iki geniz ünsüzü vardır. Doğru cevap E'dir.

Sorudaki eylemde söz sonundaki ötümlü, /-z/ ünsüzünde ötümsüzleşme görülmektedir. Bu nedenle doğru cevap C’dir.

Eski Türkçedeki “bars” sözcüğünün ilk sesi olan /b/ sesi ötümlü bir sestir. /p/ sesi ise ötümsüz bir sestir. /b/ sesi /p/ sesine dönüşerek ötümsüzleşmiştir. Doğru cevap C’dir.

Alıntı sözcükler, dilin ses varlığında değişiklikler yaratabilir. Her doğal dilde bulunur. “Jandarma” sözcüğünün söyleyişte bazen “candarma” şeklinde olması, "jeep" sözcüğünün ise "cip" olması bu duruma örnektir.

Sözcüklerin sırasıyla doğru yazımı; kampüs, gram, kral, pound ve filolog şeklindedir. Dolayısıyla doğru cevap D’dir.

III, IV ve V. maddelerde verilen örnekler doğrudur. Doğru cevap C şıkkıdır. 

/fatih/ söyleyişinin /fâtih/, /lise/ söyleşinin /lise/, /katip/ söyleşinin /kâtip/, /sahil/ söyleyişinin /sâhil/ biçiminde olması gerekir. /laik/ sözcüğünde ise herhangi bir uzun okunma söz konusu değildir ve seçenekte standart söyleyişe uygun biçimi gösterilmiştir. Doğru cevap C’dir.