Selimiye Camii'nin kıble tarafında yer alan iki medrese vardır. Kuzeydeki Darül Hadis, güneyde, arasta yanında yer alan ise Darül Kurra medreseleridir.

Erken Bizans Dönemi mimarisinde bazilikalar kendi içinde farklı çeşitlemelerle karşımıza çıkarlar ve bunlar ahşap örtülü (Helenistik) bazilika,  tonoz örtülü bazilika, kubbeli bazilika, transeptli bazilikadır. Tek Nefli Bazilika diye bir tür yoktur. 

Kemah

Kapalı avlulu, üç eyvanlı medrese şemasına göre inşa edilen şifahane yapısı kısmen iki katlıdır. Doğru seçenek B'dir.

Kepenkler için kullanılan bir terimdir. 

Dünyanın Yedi Harikası’ndan biri olan eserin bütünüyle tahrip edilmesi 1523’de olmuştur. Kaleyi onarma emri alan kale komutanı de la Tourette, mezar odasının bulunuşunu ve tahribatını notlarında ayrıntılı bir şekilde yazmıştır. 18. yüzyıldan itibaren, Antik Dönem edebiyatçılarından Büyük Plinius’un mozole ile ilgili yazdıklarından yola çıkılarak anıtın yeniden tasarımı (rekonstürüksiyonu) yapılmaya çalışılmıştır. Söz konusu bu tür çabalar pek çok farklı ve fantezi dolu mozole resimlerinin yapılmasına neden olmuştur.

Ailelerin kent dışında geniş tarlaları vardır. Ancak kendileri ekip biçmez ortakçılara verirler.

Sultanahmet Camii Sedefkar Mehmet Ağa tarafından bina edilmiştir.

Doğru cevap D seçeneğidir.

A seçeneğinde yer alan Cerrahhane-i Amire: Osmanlı Devletinde, orduda vazîfelendirilmek üzere, cerrah yetiştiren müesseseyi,

B seçeneğinde yer alan Duyun-u Umumiye: Osmanlı dış borçlarını idâre eden birimi,

D seçeneğinde yer alan Sadaret Kethüdası: Sadrazamın yardımcısını,

E seçeneğinde yer alan Voynuk Teşkilatı: Osmanlı Devletinde, seferdeyken ordunun ve devlet adamlarının atlarına; sulh zamânında ise has ahır ve çayır hizmetlerine bakmakla vazifeli sınıfı temsil etmektedir.

Doğru cevap C seçeneğidir.

1927 yılında yabancı uzmanlara Türkiye’de çalışma olanağı tanınınca, mimarlık alanında dönemin Avrupa mimarlık akımları ile 1930’lu yılların başından itibaren kaynağını geleneksel sivil mimariden alan II. Ulusal Mimarlık üslubu belirmeye başlar. 1950’li yılların başından itibaren çağdaş mimarlığa geçiş hızlanmıştır. 1942 yılında yapılan Anıtkabir proje yarışmasını kazanan II. Ulusal Mimarlık Dönemi mimarlarından Emin Onat ve Orhan Arda Anıtkabir’i (1942-1953), Feridun Kip, İsmail Utkular ve Doğan Erginbaş Çanakkale Zafer ve Meçhul Asker Anıtı’nı (1944) inşa etmişlerdir. Erkut Şahinbaş ise daha sonraki dönemlerde eserleri olan bir mimardır.

Strüktür tasarımında taşıyıcılar kemerler, sütunlar, ayaklar, duvarlar ve payandalardır. Kubbe bir örtü unsurudur. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Doğru yanıt "A" şıkkı, "İstanbul ve Göreme"dir.

Kapının açıldığı alan hayat adını alır. Zemini toprak, ender olarak da taş kaplı olabilmektedir. Toprak zemin saman ve suyla sertleştirilmiştir. Hayat sadece bir çalışma alanıdır, bu katta oturulmaz. Hayattan bir merdivenle üst kata çıkılır. Merdivenin başladığı yer pabuçluk’tur. Burada ayakkabılar çıkarılır. Hayatın bir ya da iki yanı bahçeye bakar. Burada üst katı taşıyan dikmeler yerden 60-80 cm yükselmiş bir taş duvarın üstüne otururlar. İki direk arasına kor denir ve bahna adı verilen duvar üstüne kışlık odunlar dizilir. Bahnadan tavana kadar olan boşluğun dış yüzünde düşey veya çapraz giliste denilen kafesler bulunur. Yazın alınan odunlar bahna üzerinde kafeslerden geçen havayla kururlar. Hatta bu hava akımını kolaylaştırmak için odunlar iki açıda kesilerek sivri ucu dışa doğru dizilirler

Vakıf sistemi Anadolu Selçuklu Beylikler daha sonra da Osmanlı Dönemi’nde bütün yapıların oluşumunda rol oynamıştır. Vakıf dışında devletin yaptığı askeri tesisler, yollar, köprüler ve saraylar bulunur. Kanuni Sultan Süleyman Dönemi’nde devletin genişleyen sınırları, üst düzey yöneticilere çok sayıda mülk ve para kazandırmıştır. Bu sayede sultan ve saray mensupları yanında devlet adamları, vakıf eserleri yaptırmışlardır. Saray kadınlarının kurduğu vakıf sayısı bütün vakıfların üçte biri kadardır. Vakıflar hem ihtiyaca göre gelişen bir yapı çeşitliliği sağlıyor, hem çalışanlarına iş veriyor, hem vakıf eserleriyle hem de vakfedilen işletmelerle sosyal yapıların sayısını arttıyor ve böylelikle herkese hizmetten yararlanma eşitliği sunuyor, eğitim, sağlık hizmeti veriyor, hanlar ve kervansaraylarla ticareti geliştiriyor, yeni mahallelerin kurulmasında rol oynuyordu.

Günümüzden yaklaşık 2500 yıl önce tarihçi Herodot  Dünyanın Yedi Harikası Listesini dile getirmiştir. Doğru cevap D'dir. 

Hierapolis’in günümüze ulaşabilen en önemli kalıntılarını mezarlık alanı (nekropol), kent surları, hamam, bazilika, sütunlu cadde, pazar alanı (agora), Apollon Tapınağı, tiyatro, su kanalları ve kiliseler oluşturur. Doğru cevap E'dir. 

Kayseri Sultanhanı Kervansarayı, Kayseri-Sivas karayolunun 50.km.sinde bulunmaktadır. Selçuklu Sultanı 1. Alaattin Keykubat zamanında (1232-1236) yapılmıştır.

Sinan’ın planladığı en görkemli kervansaray Hatay Payas’ta bulunan Sokollu Kervansarayı’dır. Hac yolu ve ticaret limanı üzerinde yapılan kervansaray çok büyük bir alana yayılmıştır. Cami, tekke, hamam, mektep, çok büyük bir arasta, kervansaray, misafirhane ve imareti içerir. Lüleburgaz Sokollu Kervansarayı da bugün yıkılmış olsa da çok büyük bir kervansaray, imaret ve arasta içeriyordu. Şam Süleymaniye Kervansarayı da imareti ile büyük bir yapıdır. Şam Süleymaniye Kervansarayı da büyük bir külliye içinde yer alıyordu.

Keşiş hücresi

Lidyalılar, çok tanrılı inanca sahip olmakla birlikte öteki dünyanın varlığına inandıkları için ölülerini yakmadan, mezarların içine hediyeler koyarak gömü yapıyorlardı. Mezarlar toplumsal konuma göre farklı büyüklük ve gösterişte olabiliyordu. Doğal olarak krallar için inşa edilen anıtsal mezarlar, Tümülüsler görkemli örneklerdi. Seçkin sınıf için yapılan mezarlarda ölüler, taş odalar içindeki sedirlere yatırılarak gömü yapılıyor ve tıpkı Friglerin yaptıkları gibi toprak yığılarak yapay bir tepe (tümülüs) meydana getiriyorlardı. Mezar sahibinin makamına paralel olarak tepe yüksekliği belirleniyordu. Lidya Tümülüsleri arasında en ihtişamlısı kral Alyattes'e aittir.

Mezar mimarisinin kalelerin kayalık yamaçlarında oyularak biçimlendirilmiş, genellikle kral ve soylulara ait anıtsal oda mezarlarla uygulandığı görülür. Kremasyon gömülerde ceset yakılmaktadır. İnhumasyon gömülerde ise, çoğunlukla ölü, pithos denilen büyük bir kabın içine ya da taşlardan örülen sandık tipindeki mezarlara yerleştirilerek toprağa gömülüyordu. Doğru yanıt: A'dır.