Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET) 1958 yılında Roma Antlaşması’yla kurulmuştur.

Milletler Cemiyeti-MC (The League of Nations) ve Uluslararası Çalışma Örgütü barışı koruma görevini başaramayarak İkinci Dünya Savaşı’nın çıkmasını önleyememiş ve 1946’da kendini feshederek tüm yetki ve varlığını 1945’te kurulan Birleşmiş Milletler’e (BM) devretmiştir.

 ILO International Labor Organizasyon ( Uluslar Arası Çalışma Örgütü) kısaltmasıdır. 

Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) Milletler Cemiyeti ile ikiz örgüt olarak 1919 Versay Antlaşması ile doğmuştur ve Endüstri Devrimi’nin sonucu olarak ortaya çıkan çalışma hayatı sorunları temel kuruluş gerekçesidir. Ancak, her yıl toplanan Genel Kurul, Genel Kurul tarafından seçilen ILO Yönetim Kurulu ve örgütün sekretaryası niteliğinde olan Uluslararası Çalışma Ofisi veya Bürosu olmak üzere üç ana organı bulunmaktadır. 

Çin ve Rusya IMF’ye üye olduktan sonra kendi temsilcilerini doğrudan atamaktadırlar. 

Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), Uluslararası Para Fonu (IMF), Dünya Bankası (IBRD) ve Dünya Ticaret Örgütü (WTO) Birleşmiş Milletlere bağlı uzmanlık kuruluşlarıdır. Bunlar, özel görev alanı olan bağımsız uluslararası örgütlerdir. 1946’da kurulan Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF) ise Birleşmiş Milletler örgütsel yapısı içindeki iktisadi kurumlardandır. 

Konferans’ın sonucunda kabul edilen Bretton Woods Anlaşması ile 22 Temmuz 1944 tarihinde kapitalizmin yaşadığı krizi aşmak ve yeni bir uluslararası ekonomik düzeni kurmak amacıyla iki küresel ekonomik kuruluş yaratılmıştır. Bretton Woods ikizleri olarak anılan bu uluslararası kuruluşlar Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Dünya Bankası olarak da tanınan Uluslararası Yeniden Yapılanma ve Kalkınma Bankası (IBRD)’dır. 

Bir ülkenin IDA üyesi olabilmesi IBRD üyesi olması koşuluna bağlıdır ve bu nedenle IDA’nın üye ve hissedar ülke sayısı Ağustos 2012 itibarıyla 172’dir. 

Ocak 1952’de 502 sayılı BM Genel Kurul Kararı’yla “BM Silahsızlanma Komisyonu-(UNDC)”nun kurulması, Ekim 1956’da “Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı”(IAEA) kurulması, 1959 Antarktika Anlaşması, Ağustos 1963 “Nükleer Test Yasağı Anlaşması”, 1968 “Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Anlaşması” (Non-Proliferation Treaty-NPT), 1971 “Denizyatağı Anlaşması”, 1972 “Biyolojik Silahlar Sözleşmesi”, 1993 “Kimyasal Silahların Yasaklanması Anlaşması”, 1997 “Kara Mayınlarının Yasaklanmasına Dair Ottawa Sözleşmesi”, bu yolda BM çerçevesinde ulaşılmış başarıların en önemlileridir. Ticaret Anlaşması bunların dışındadır. 

Bağlantısızlar hareketi ilkelerini belirlerken temelde iki bloka eşit uzaklıkta bulunmayı ve askeri örgütlenmelere katılmamayı kendilerine amaç edinmiştir. Bağlantısızlık bu koşullar içerisinde doğup gelişmesini tamamlarken öte yan- dan kendi içlerinde “Bağlantısızlar-arası” savaşlar da yaşan- maktaydı. Bunlardan İran-Irak Savaşı, Hindistan-Pakistan, Vietnam-Kamboçya, Etiyopya-Somali, Uganda-Tanzanya çatışması önde gelenler arasındaydı.

Orta gelir grubu ülkelerde sürdürülebilir büyüme,  üye ülkeler arasında yakın işbirliğini destekleme,  az gelişmiş ülkelerde yoksulluğu azaltma ve kırılgan ülkelere teknik yardım Dünya Bankası’nın gelişen ve değişen küresel ekonomik koşullara bağlı olarak değişiklik gösteren amaçlarıdır. Diğer kanallardan sağlanan kredileri düzenleme ise ana sözleşmesinin 1. maddesinde de sıralanan kuruluş amaçlarındandır. 

Ekonomik bütünleşmeye taraf olan ülkeler, aralarında mal hizmet ticaretine serbestlik sağlayarak ortak bir pazar yaratmayı amaçlarlar. Genişleyen pazar sayesinde ülkeler üretim kapasitelerini, verimliliklerini ve refah düzeylerini artırmayı amaçlarlar. Ekonomik bütünleşmelerin hız kazandığı dönemlerde gelişmiş ülkeler sahip oldukları üretim artışlarına geniş pazarlar yaratırken gelişmekte olan ülkeler de iç pazarını birleştirerek sanayileşmeyi amaçlamışlardır. Ancak Bela Balassa’ya göre ekonomik bütünleşme karşılıklı ekonomilerin bağımlılıklarını artırdıkları bir süreçtir. Bu nedenle ekonomik bütünleşme taraflar arasında ticaretin serbestleştirilmesinden başlayarak tam ekonomik bütünleşmeye kadar uzanabilir. 

Ticaretin tüm yönleriyle serbestleştirilmesi, azgelişmiş ülke ekonomilerinin kalkınması için tedbirler alınması, rekabet koşullarının adilane bir şekilde düzenlenmesi ve ayrımcılık yasağı uygulanması yani tüm üyelerin kendi iç hukuk düzenlemelerini birbirlerine karşı aynı hüküm ve sonuç doğuracak şekilde uygulamaları WTO’nun ilke ve amaç yönünden GATT ile benzeştiği noktalardır. WTO’nun, anlaşma ve mevzuatın üyelerce ihlali durumunda etkili yaptırım mekanizmalarına sahip olması ise GATT ile temel farkıdır.