Dış ticarete uygulanan tarife dışı on iki engel içinde amortismanlar yoktur.

Ödemeler bilançosu dengesinin sağlanmasının amacı; ülkeye giren döviz miktarı ile ülkeden çıkan döviz miktarının eşitleyerek dış ekonomik dengenin sağlanmasıdır. İç ekonomik denge ekonominin tam istihdam düzeyine ulaşılması ve enflasyonun kabul edilebilir bir düzeyde tutulması ile sağlanır. İç ekonomik denge ile dış ekonomik dengenin aynı anda sağlanması ile genel ekonomik dengeye ulaşılmaktadır.

Aşırı değerlenmiş kur, ithalatı özendirerek ticaret açığına ve ithalat kontrolüne neden olacaktır. Az değerlenmiş döviz kuru politikası ihracatçının lehine olacaktır.

Gümrük vergileri, tarife dışı kısıtlamalar arasında yer almaz.

A, B, ve C seçeneklerindeki uygulamalar yerli piyasaya daha fazla X malı ithal edilmesine neden alır ve yerli üreticilerin rekabet gücünü azaltır. E seçeneği ise üreticilerin karlarını düşüreceği için X malı üretimin azalmasına neden olur. D seçeneği ise X malı üreticilerinin yatırımlarının artmasına ve maliyetlerinin düşmesine sebep olacağından ithal ikamesine dayalı sanayileşme politikası ile uyumludur.

Malın ihraç fiyatı ile iç fiyatı arasındaki farka karşılık gelen miktara Anti-damping vergisi denir.

Optimum tarife: Büyük ülkede toplumsal refahı maksimize eden tarife düzeyidir.

İthal bir televizyonun fiyatı üzerinden % 20 oranında vergi alınıyorsa bu advalorem bir vergidir. Advalorem vergiler ithal edilen malın değeri üzerinden alınır.

Gümrük tarifeleri, geniş anlamda “dış ekonomi politikasının” dar anlamda ise “dış ticaret politikasının” en çok kullanılan araçlarından birisidir. Gümrük tarifesi iki temel kavrama dayanır. Bunlar; vergi ve tarifedir. Sırasıyla;

• “Gümrük vergileri” dış ticaret yapan iki veya daha fazla ülke arasında mal ve hizmetlerin ülkeye girişlerinde alınan vergi ve harçlardır.
• “Gümrük tarifeleri” ise dış ticarete konu olan mal ve hizmetlere uygulanan vergileri belirleyen listelerdir.