Heckscher-Ohlin teorisinden çıkarılan iki teoriden biri uluslararası faktör fiyatları eşitliği teoremi diğeri ise Stolper-Samuelson gelir dağılımı teoremidir. Karşılaştırmalı üstünlükler teorisi ise Heckscher-Ohlin teorisinin öne sürülmesinden önceki bir tarihte ortaya çıkmıştır.

Leontief, araştırmasında yalnız sermaye ve emek faktörlerini hesaba katmış, doğal kaynakları ise gözardı etmiştir. Oysa bazı mallar doğal kaynak yoğun nitelikte olup bunları ne emek, ne de sermaye yoğun diye nitelendirmek uygun düşer. Ayrıca doğal kaynak kullanan çoğu üretim süreci (örneğin petrol üretimi, madencilik ürünleri, tarımsal üretim, vs. gibi) aynı zamanda büyük ölçülerde fiziki sermaye gerektirir. Dolayısıyla Amerikan ithalatının ağırlıklı olarak doğal kaynaklara bağlı olması, Amerika’nın ithalata rakip endüstrilerindeki yüksek sermaye yoğunluğunun nedenini oluşturacaktır.

Arz edilmek istenen toplam miktar talep edilmek istenen toplam miktardan büyük olursa söz konusu malın göreceli fiyatı (dış ticaret hadleri) düşer.

Meksika gelişmekte olan olmak üzere diğer şıklardaki ülkeler gelişmiş ülkeler olarak kategorize edilmektedir.

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra çoğu ülke için dış ticaretin gelire oranla daha yüksek hızla arttığı görülüyor. Bu da ulusal ekonomilerdeki genel eğilimin ticareti artırıcı yönlü büyüme doğrultusunda olduğunu ortaya koyar.

Sınırlı kaynak stoku ve veri teknoloji koşulları altında ülkenin iki maldan üretebileceği çeşitli mal bileşimlerini gösteren eğriye üretim olanakları eğrisi denir.

Karşılaştırmalı Üstünlük Teorisi’ne göre ülkeler arasında karlı dış ticaret için zorunlu koşul,  yurtiçi fiyatların birbirinden farklı olmasıdır.

Bir malın üretim fonksiyonu bütün ülkelerde aynıdır. Yani bir mal bir ülkede sermaye veya emek yoğun yöntemlerle üretiliyorsa diğer ülkelerde de aynı yöntemlerle
üretilir. Bu özellik bir malın üretim teknolojisinin bütün ülkelerde aynı olması anlamına gelir.

Merkantilist felsefeye göre, dış ticaret politikasının temel amacı, hazinenin altın stokunu artırmaktır. Bu nedenle de ödemeler bilançosunun fazla vermesi gerekir.  Merkantilistler altın ve değerli madenleri servetin kaynağı olarak görmüşlerdir. Bu nedenlede hazinelerindeki altın stoku aynı zamanda ekonomik ve siyasal güçün de temelini oluşturmaktadır.

Büyüme, bir yandan üretim artışlarına yol açarken diğer yandan da büyük ülke varsayımı altında, ticaret hadlerini bozucu sonuçlar doğurabilmektedir.

Heckscher-Ohlin Teorisi’nin dayandığı iki ana varsayım şunlardır: (a) Ülkeler faktör donatımları bakımından birbirinden farklıdırlar. (b) Mallar faktör yoğunlukları ya da nisbi fak­tör kullanım oranları bakımından da farklılık gösterirler.

Azalan marjinal fayda Kanunu: Bir maldan tüketilen
miktarlar arttıkça, her yeni tüketilen miktarın tüketiciye daha az fayda sağlaması olarak adlandırılır.

Faktör arzındaki büyüme, artan faktörü göreceli ucuzlatarak onu yoğun biçimde kullanan endüstrilerde maliyet düşüşüne ve üretim genişlemesine yol açar.

"görünmez el"  Adam Smith’in fiyat mekanizmasını ifade etmek için kullandığı benzetmedir.

Nitelikli işgücü teoremi: Belirli türde mesleki beceriye zengin biçimde sahip ülkeler üretimi büyük ölçüde bu faktörü yoğun biçimde kullanan mallarda uzmanlaşırlar.

 Ürün dönemleri hipotezi: Sanayileşmiş ülkeler tarafından bir mal icat edildiğinde standart değildir. Zamanla standartlaşır ve az gelişmiş ülkeler tarafından ihraç edilmeye başlanır.

Tercihlerde benzerlik hipotezi: Sanayi malları ticareti kişi başına düşen gelir düzeyi yüksek ülkeler arasında yoğunlaşmıştır.

Dış ticaret kazançlarının uzmanlaşmadan kaynaklandığı sanılmaktadır. Ancak dış ticaret kazançları iki bölüme ayrılır; tüketim kazançları ve üretim kazançları. bazen tüketim kazançlarına değişim, üretim kazançlarına da uzmanlaşma yararları denilmektedir. Bazen ülke uzmanlaşmaya gitmeden, ürettiğinin bir kısmını yüksek uluslararası fiyattan sattığında, ve bu gelirle tüketimin bir bölümünü düşük dünya fiyatlarından sağlayabilir. bu kapalı ekonomiye göre ülke refahını artırır. Buna değişim yada tüketim kazançları adı verilir.

Artan maliyet varsayımının sonucu genellikle eksik uzmanlaşmadır (incomplete specialization). Üretimdeki uzmanlaşmanın eksik kalmasının nedeni üretimdeki artış dolayısıyla içerdeki üretim maliyetlerinin (iç fiyatların) giderek artması ve bir noktada dünya fiyatlarına eşitlenmesidir. Doğru cevap C seçeneğidir.

Emek ve sermayenin aynı oranda büyümesi ve ekonominin genel sermaye/emek oranının başlangıçtaki ile aynı kalması durumunda üretim olanakları eğrisi ilk şekline paralel biçimde dışa doğru genişler.

Amerikalı iktisatçı Paul Samuelson İkinci Dünya Savaşı yıllarında özellikle gelir dağılımı ile ilgili olarak Hecksher-Ohlin teorisine katkılar getirmiştir.

Gerçekte gelirleri azalan kişilerin gelirlerindeki düşüşün karşılandığına bakılmamakta ve bazı kişilerin gelirlerindeki artışın diğerlerinin gelirlerindeki düşüşten büyük olduğu sürece, refahın arttığı öngörüsünde bulunulmaktadır. Çünkü teorik olarak, zararı karşılama ilkesine göre, hiç değilse artan gelirle zararın karşılanabileceği varsayılmaktadır.