Klasik liberalizm esas olarak bireyin özgürlüğünü temel alan bir yaklaşımdır. Bireyin doğuştan özgür olduğunu ve bir takım temel haklara sahip olduğunu varsayan liberalizme göre, hangi koşullarda olursa olsun bireyin özgürlüğü esastır, haklarına dokunulamaz, hiçbir koşulda sınırlanamaz ve ortadan kaldırılamaz. Bireyin kendi iradesiyle geleceğine karar verebileceğini varsayan liberalizme göre, insan özgür bırakılırsa kendi için en iyi olana karar verebilir. Liberalizmin temel varsayımlarından biri de mülkiyet hakkının kutsallığıdır. Yaşam hakkı ve mutlu olma hakkı gibi, bireyin mülkiyet hakkı da dokunulmaz haklardandır.

Jeopolitiğin, Rudolf Kjellen’e göre tanımı, “coğrafi oluşum ya da mekan içinde, devletin bilimsel olarak tetkik edilmesidir”.

İdealizmi ütopya olarak niteleyerek ağır şekilde eleştiren Carr’ın açtığı yoldan giderek kendini bir realist teori geliştirmeye adamış olmasından dolayı 20. yüzyıl realizminin asıl babası Hans J. Morgenthau’dur.

Liberallere göre, uluslararası ilişkilerde kurumsallaşma hem belirsizlik ve korkuyu azalttığından, hem de uluslararası eğitim ve etkileşim, yanlış bilgilenme ve yanlış algılamadan kaynaklanan korku ve düşmanlığı en aza indirdiğinden, pozitif toplamlı ilişkiler (işbirliği olanakları) artmıştır.

Kenneth Waltz gücü devletin varlığını sürdürmesinin ve güvenliğinin sağlanmasının aracı olarak görmektedir. Waltz’a göre devletin nihai amacı güç değil, güvenliktir. Buna göre güç, devletin daha fazla güvenliğe sahip olmasının bir aracıdır.

Niccolo Machiavelli ve Thomas Hobbes, klasik realizmin düşünsel temelinde önemli yere sahip olan felsefecilerdendir. XX. yüzyılda Hans Morgenthau ve Edward Car klasik realizminin gelişmesine öncülük etmişlerdir. Kenneth Waltz ise neorealizm düşüncesinin kurucusudur.

Liberalizm, belli amaç ve idealleri olan bir siyasal düşünce geleneğini temsil etmektedir. Liberalizm, bir ideoloji olarak özellikle İngiltere ve Amerika Birleşik Devletlerinde XVIII. ve XIX. yüzyıl siyasal ve ekonomik düşünce tarihinde etkili olmuştur. Klasik liberal düşünce, eşitlik, rasyonellik, özgürlük ve mülkiyet kavramları üzerine inşa edilmiştir. Aslında liberalizm aydınlanma çağının filozoflarının temel felsefelerini oluşturmuştur.

Locke’un Toplumsal Sözleşme ya da diğer adıyla “kontrast yasası”na göre, insanlar bir doğa durumunda özgür olsalar bile bu herkesin birbirlerinin haklarına saygı göstereceği anlamına gelmediğinden, hak ve özgürlüklerinin daha etkili ve iyi korunması için örgütlü bir toplum oluşturulur çünkü bireyin kendini doğal özgürlüğünden sıyırıp yurttaş toplumunun bağlarını üstlenmesinin biricik yolu başka insanlarla anlaşarak rahat, güven ve barış içinde yaşamak için uygun ortamı hazırlamaktır.