Jean Monnet ve Robert Schuman Avrupa Birliği’nin kurucularındandır.

Haas’ın 1958 yılında yaptığı siyasi entegrasyon tanımı: "Siyasi, entegrasyon, ulusal siyasi aktörlerin bağlılık, beklenti ve siyasi aktivitelerini yeni bir merkeze yönlendirmeye/kaydırmaya ikna oldukları bir süreçtir. Bu yeni merkezin kurumlarının ulusüstü yetkiye sahip olmaları veya bunu talep etmeleri gerekir. Siyasi entegrasyon sürecinin sonucunda, ulusüstü yeni bir siyasi topluluk oluşur."

Stephen Walt tarafından öne sürülen Tehdit Dengesi Teorisi, Kenneth Waltz’ın Güç Dengesi teorisine ve dolayısıyla neorealizme savunmacı anlamda bir alternatif oluşturmaktadır. Walt, devletlerin ittifaka girişmelerinde güç yerine “tehdit” olgusunun temel etken olduğunu ileri sürmektedir.

Transaction costs; sözleşme maliyetleri (transaction costs) anlaşmaların müzakere edilmesi, izlenmesi ve uygulanmasından doğan maliyetlerdir. Hegemonic stability; Hegemonik istikrar anlamına gelir. Epistemic communities, bilgi toplulukları anlamına gelirken kognitivizm bilişssel yaklaşım demektir. Pareto optimum ise ekonomi teorisinde kullanılan pareto verimliliği (pareto efficient) veya pareto optimumu kavramı, bireysel değil kollektif (topluluk) için optimum refah noktasını belirtir.

Saldırgan realizmi öne süren isimler arasında Fareed Zakaria yer almaktadır.

Neoliberal Kurumsalcılık, Realist kuramın uluslararası sistemin anarşik yapıya sahip olması ve ana aktörlerin devletler olması gibi bazı temel varsayımlarını paylaşsa da bu kuramdan rejimlerin uluslararası politikada oynadığı rol ve öneme dair görüşleriyle ayrılır. Neoliberallere göre uluslararası rejim ve örgütler devletlerin ortak çıkarlarını gerçekleştirmede önemli bir rol oynarlar.

Saldırgan realizmin uluslararası ilişkilerdeki duruşu ve savunmacı realizm gibi diğer perspektiflerden farkı, güce yüklediği anlam, güç arayışı ve yayılmacılığa yönelik bakışıyla ilişkilidir. Saldırgan realizm daha ziyade sistemdeki büyük güçler üzerinde yoğunlaşarak uluslararası ilişkilere açıklamalar getirmektedir.

Neofonksiyonalizmin temel kavramları: (i) Spill-over etkisi, (ii) Elit sosyalizasyonu ve (iii) Supranasyonel çıkar gruplarıdır.

Literatürde daha çok sosyal inşacılar olarak bilinen ve kendi içinde oldukça farklı eğilimleri barındıran kuvvetli kognitivistler, uluslararası rejimlere yaklaşımı, realist ve neoliberallerin bireyselci rasyonel varsayımlarını temelden eleştiren niteliktedir.

Kognitivistler kendi aralarında, neoliberal ve realist kuramların rasyonel varsayımlarına yakın veya uzak duruşları ile zayıf ve kuvvetli diye iki gruba ayrılmışlardır.

Rasyonalite ve savunma-saldırı dengesi gibi iki önemli yapısal değişken dikkate alındığında savunmacı realizm, devletlerin statükoyu desteklemesi gerektiğini öngörmektedir.

Stephen Walt tarafından öne sürülen Tehdit Dengesi Teorisidir.

Konstrüktivistlerin hiç kimseye özgü olmadığını iddia ettikleri ve koordine edilemeyen çok sayıdaki faaliyetin bir sonucu olarak ortaya çıktığını söyledikleri kural durumu olarak tanımladıkları kavram anarşidir.

Yukarıda verilen seçeneklerden I, II ve IV. seçenekler savunmacı realizmin gereklerindendir. Ancak III. ve V. seçenekler saldırgan realizm ile ilgilidir.

Realist yaklaşımla ilgili yukarıda verilen A, B, C ve E seçenekleri doğru bilgiler verirken D seçeneği yanlış olup doğrusu, realizm kuramına göre uluslararası sistemdeki belirsizlik hâli işbirliğini zorlaştırmaktadır ve bu zorluğu aşmada uluslararası rejimlerin oynayabileceği önemli bir rol yoktur.

Kimlik ve çikar ilişkisiyle ilgili III., IV., ve V. seçenkelerde verilen bilgiler doğru iken I. ve II. seçenekler yanlıştır. I. seçeneğin doğrusu, konstrüktivizmin temel varsayımı kimliklerin, çıkarların temelini oluşturduğu yönündedir olacaktır. Yani çıkarlar, kimliklere dayanmaktadır. II. seçeneğin doğru ise konstrüktivizmde kimlikler analitik açıdan çıkarlara göre öncelikli görülmektedirler olacaktır.

Onuf yapı kavramı yerine aslında aynı noktaya işaret ettiğini söyleyebileceğimiz Sosyal Düzenlemeler kavramının kullanılmasını önermektedir.

Güvenliğe ilişkin bir diğer realist yaklaşım da saldırgan realizmdir. Neorealizmin temel varsayımlarından hareket eden saldırgan realizm, bu varsayımlara yaptığı bazı katkılar ve öngördüğü bazı farklı yaklaşımlar nedeniyle farklı bir sınıflandırmada ele alınmaktadır.

Şöhret faktörü, bir devletin uluslararası hukukun norm ve kurallarına uyup uymadığını ve dolayısıyla uluslararası toplumun saygıdeğer bir üyesi olup olmadığı konusuyla ilişkilidir.

John Mearsheimer, özellikle yayınladığı Büyük Güç Politikalarının Trajedisi (The Tragedy of Great Power Politics) adlı eserle gündeme gelen ancak ipuçlarını önceki yayınlarında da veren saldırgan realizmi, realizmin minimal ve hayati bir versiyonu olarak nitelendirmektedir.