Doğru cevap A'dır. Çünkü yalnızca III. bilgi cümlesi yanlıştır.Geniştir sözcüğü yerine kısıtlıdır sözcüğü gelmeliydi.

Gelişmelerin anında yayılması ve arbitraj olanaklarının varlığı, çapraz kurlarda ortaya çıkabilecek bir sapmanın hızla düzeltilmesine yol açar. O bakımdan aralarındaki coğrafi uzaklığa karşın, tüm ulusal piyasalardaki kurlar uyum içinde bulunurlar. Bu özellikleri dolaayısıyla, döviz piyasalarının evrenselleşmiş piyasalar oldukları  söylenebilir.

Geleneksel tanımlamaya göre sabit kur rejimlerinde hükümet kararı ile resmi döviz kurunun yükseltilmesine (veya ulusal paranın dış değerinin düşürülmesine) devalüasyon adı verilir.

Turizm gelirleri ilk dört şıkta verilen değişkenler gibi temel bir değişken değildir.Ayrıca turizm gelirlerinin döviz stoku üstünde olumlu bir etkisi olması beklenebileceği için söz konusu gelirlerin dış ödemeler bilançosu üzerinde bir etkisi olması olasıdır.

Döviz piyasalarının diğer piyasalar kıyasla önemli farkları vardır. Bunlar; küresel olması, kıtalar arası saat farkları nedeniyle  günün 24 saati  çalışır durumda olması, alıcı ve satıcıların işlemleri bankalar aracılığıyla yapması ve örgütsel bir yapıya sahip olmadığı için alınıp satılan dövizler, para cinsi ve vadesi gibi konuların müşterin inisteğine bağlı olmasıdır. 

Derecelerine göre iktisadi birleşme türleri şöyle sıralanabilir: Tercihli Ticaret Anlaşmaları, Serbest Ticaret Bölgesi, Gümrük Birliği, Ortak Pazar, İktisadi Birlik.

Spekülâsyon, yalnızca dövizle ilgili bir faaliyet değildir. Alım satım konusu olan ve fiyatlarında iniş çıkışlar görülen mali varlıklar üzerinde spekülasyon yapılabilir. Herhangi bir yabancı paranın değer kazanacağını tahmin eden spekülatör, ilerde satmak amacıyla o parayı bugünden satın alır ve bu işlem sonucunda kar ya da zarar edebilir. Spekülasyonun ayırıcı özelliği ilerdeki fiyat değişmelerinin bugünden tam olarak bilinmemesi, yani geleceğe ait bir belirsizliğin bulunmasıdır. Profesyonel spekülatörler, ellerindeki nakit fonu kullanmak yerine geleceğe yönelik piyasalarda “oynamayı” tercih ederler. Çünkü bu yol daha pratik ve masrafsız olmaktadır.

Dış ödemeler bilançosundaki bir açık veya fazla ülke ekonomisi üzerinde oldukça geniş kapsamlı etkiler doğurur. Örneğin ülkedeki milli gelir ve çalışma düzeyi, kalkınma hızı, döviz kurları, enflasyon oranı, ücret artışları, gelir dağılımı ve dış borçlar gibi temel ekonomik değişkenler dış ödemeler dengesinden doğrudan etkilenir.

Bir az gelişmiş ülkenin gelişmiş ülkelerin oluşturdukları bir gümrük birliğine girmeleri durumunda az gelişmiş ülke daha da yoksullaşır, buna kutuplaşma teorisi denilmektedir.

Döviz piyasasında işlemler üç türlü olabilir: anında teslim işlemleri, vadeli teslim işlemleri ve swap işlemleri.

Faktör yoğunluğu malların üretiminde kullanılan göreceli sermaye/emek oranlarını ifade eder. Faktör fiyatları değiştikçe normal olarak, teknolojinin elverdiği ölçüde ucuzlayan faktör pahalılaşan faktörün yerine kullanılır (ikame edilir).

Resmi rezervler hesabı merkez bankasının piyasaya müdahalede bulunarak yaptığı döviz alım ve satımları sonucu ülkenin resmi uluslararası rezervlerindeki net değişmeyi gösterir.

Bir büyük ülke gümrük tarifesi koyarak dış ticaret hadlerini lehine değiştirebiliyorsa, bu tarife artışlarının bir sınırı olacaktır. Bu da optimum tarife oranı olarak adlandırılır. Optimum tarife ticaret hadlerindeki iyileşme ile dış ticaret hacmindeki daralma karşısında ülke refahını maksimum yapan tarife oranıdır. Tarifler, genel olarak hazineye gelir, üreticiye rant sağlar.

Ödemeler bilânçosu genellikle, bir ülkede yerleşik kişilerin (gerçek kişi veya firma) belirli bir donem boyunca yabancı ülkede yerleşik kişilerle yaptıkları tüm ekonomik işlemlerin sonucunu gösteren sistematik bir kayıt biçiminde tanımlanır. Ödemeler bilançosu kayıtları genellikle bir yıllıktır. Ancak bu tabloları daha kısa süreler için hazırlayan ülkeler de vardır. Örneğin, ABD’de ve diğer bazı ülkelerde ödemeler bilançosu üç aylık (mevsimlik) olarak da yayımlanmaktadır.

Miktar kısıtlamalarından en önemlisi kotalardır. Kota, belirli bir süre içinde ithaline izin verilen mal miktarının hükümet tarafından fiziki miktar veya değer olarak belirlenmesidir. Kotaların etkisi gümrük tarifelerine benzer biçimde incelenebilir. Ancak, kotalarda hükümetin gelir sağlama etkisi yoktur. Bunun yerini şimdi kıtlık rantı veya kota kârları alır. Kota kârları normal koşullar altında ithalâtçılara gider.