Kalıcı inkontinans nedenleri Fonksiyonel İnkontinans, Stres İnkontinans, Sıkışma Tipi İnkontinans, Taşma İnkontinansı ve Miks İnkontinansını kapsayan beş alt başlıkta toplanabilmektedir.  Bununla birlikte Stres İnkontinans pelvik taban kaslarının gevşemesi sonucu abdominal basıncın üretral sfinkter kapanma basıncını aştığı; öksürme, gülme ve hapşırma gibi aktivitelerden sonra küçük hacimli idrar kaçışı olmasıdır. Dolayısıyla doğru cevap D'dir. 

Böbreklerin kütlesi ve fonksiyonel glomerül sayısı azalır.
Renal korteksteki kan damarlarındaki atrofiye baglı olarak böbreklere olan kan akımı azalır.
Glomeruler bazal membranında kalınlaşmaya bağlı olarak nefronlara olan kan akımı, böbreklerin idrarı konsantre etme ve ph dengesini sürdürme yeteneği azalır.

Glomerüler filtrasyon hızı düser ve 80 yaşında %50 oranında azalmıs olur.
Detrusor kasının daha az kontraktil olması ve kısmen düzensiz kasılması nedeniyle yaşlı bireylerde mesanenin tamamen boşalmaması, istemsiz mesane kasılmaları gibi sorunlar gelişir.

Mesane kapasitesi azalır ve mesanede postmiksiyonel rezidü artar.
İdrar yapmayı kontrol eden pelvik kaslar zayflar.
Mesanedeki afferent reseptörlerin yaşla birlikte duyarlılıgı azalır.

I. Gebelik sayısı,

II.Histerektomi (uterusun cerrahi operasyon ile alınması)

III.Menopoz

Üçü de Üriner İnkontinans risk faktörleri arasındadır.

Yaşla birlikte düşme riski de artmaktadır. 75 yaş ve üzeri yaşlılarda düş­me sıklığı 65-74 yaş arasındakilerden 4-5 kat daha fazladır. Hastane ve huzurevinde kalan yaşlılarda­ düşme sıklığı diğer yaşlılardan iki kat daha fazladır.

"Organizmaya herhangi bir yoldan alınan ilacın etkisini gösterebilmesi için, bulunduğu yerden absorbe olmasına emilim denir. 

Son 12 ay içinde istem dışı idrar kaçırmanın olması ya da ayda birden fazla idrar kaçırmanın olması üriner inkontinans şeklinde ifade edilir. Buna karşın, B, C, D ve E şıklarında verilen ifadeler geçiçi üriner inkontinans nedenleri arasında gösterilir. E şıkkında verilen farmakodinami ise, organizmaya alınan bir ilacın belli bir zaman içinde; ilacın etkisinin veya etkinliğinin şekli, gücü ve süresini inceleyen bilim dalının adıdır.

Dolayısıyla, doğru cevap A şıkkıdır.  

Mümkün olduğunca ağır kaldırma, tırmanma, eğilme, koşma ve atlama gibi hareketlerden kaçınılmalıdır. Pozisyon değiştirilirken yavaş ve dikkatli hareket edilmesi gerekir. Özellikle ortostatik hipotansiyonu olan yaşlılar pozisyon değiştirirken ve yataktan kalkarken dikkatli davranması, önce yatak içinde ya da bulunduğu yerde biraz oturup sonra kalkması gerekir.

İnkontinans tedavisinde günde 2 lt’ye kadar sıvı alımı sağlanması ve aşırı sıvı alımından kaçınılması önerilir. Yani 3 litre sıvı alımı oldukça fazla görülmektedir. 

Yaşlılarda çoklu ilaç kullanımı nedenleri arasında;
• Yaşlı bireyin birden fazla kronik hastalığının olması
• Yaşlı bireyin reçetesiz ilaç kullanımları (yarıdan fazla ağrı kesici,
barsak düzenleyici ve vitaminler),
• Yaşlı bireyin farklı hekimlerden farklı reçeteler alması,
• Reçetelere çok sayıda ilaç yazılması,
• Yaşlıların fazla ilaç beklentileri,
• Yaşlılarda tanıdan daha çok semptoma yönelik olarak ilaç kullanılması,
• Eski ilacın yeterince kullanılmadan yeni ilaca başlanması,
• Reçetesiz ilaç satılmasının yaygınlığı sayılabilir. Doğru cevap D'dir.

Kullanılan ilaç sayısı tespit edilmeli ve dörtten fazla ilaç kullanımının düşme riskini artırdığı unutulmamalıdır. Dörtten daha fazla ilaç kullanımı söz konusu ise ilaç sayısı ve dozları tekrar değerlendirilip mümkünse azaltılmalıdır.

Düşmeye Neden Olan Hastalıklar: Serebrovasküler olay, parkinson, kol ve bacak sinirlerini tutan nöropatiler, demans, deliryum ve nöbetler yaslılarda sık görülen ve düşmeye neden olan sinir sistemi hastalıklarıdır. Çoğunlukla düşme; senkop , serebrovaskülerhastalık veya bir nöbet sonrası ortaya çıkmaktadır. Kalpkrizi, postural hipotansiyon ve ritimbozukluğu yaşlılarda düsmeye neden olankalp ve damar hastalıklardandır.
I

DASH (Dietary Approaches to Stop Hypertension) diyeti içinde; tuz tüketimini azaltma, sebze ve meyve tüketimini artırma, sakıncası yoksa potasyumdan zengin beslenme, sakıncası yoksa kalsiyumdan zengin beslenme, balık tüketimini artırma ve diyette lifi artırma yer almaktadır. Doğru yanıt A’dır.

Yaşlı düşmelerinin %31’inin çevresel nedenlerle, %17’sinin yürüme-denge bozuklukları, zayıflık ve %13’ünün baş dönmesi nedeniyle meydana geldiği belirtilmektedir. 

 Çevresel faktörler: Hastaneye ulaşım, yaşanılan çevre koşulları gibi faktörler önem taşımaktadır. Doğru cevap C'dir.

Lif diyette artırılması önerilmektedir. Doğru seçenek A'dır.

"Yaşlının tedaviye uyumunu artırmak için hazırlanan ilaç kullanım takvimi yaşlıyı fazla bir endişe durumuna sokabileceği için yaşlının ilacı almaya istekli olması beklenmelidir" ilkesi Yaşlılarda Polifarmasi (çoklu ilaç kullanımı) ve uyum kapsamında özellikle ev ortamı, bakım evi gibi ortamlarda alınacak önlemler ve bakım ilkeleri arasında yer almaz.

Düşmeye Neden Olan Fizyolojik Değisiklikler: Görme keskinliğinde azalma, karanlığa uyumda azalma, göz kamaşması ve kontrast duyarlılıgında azalma gibi görme sorunları yaşlıların düşmesine zemin hazırlar. Görmede, özellikle kontrast
duyarlılığındaki bozulma önemlidir. Bu durumda kişi içinde bulunduğu ortamdaki kenarları, örneğin basamak, ağaç kökü, su oluğu ve kaldırımdaki çatlak gibi eşitsizlikleri fark edememektedir.

Düşük riskli hastalar - A düzeyi

Bu gruptaki hastaların kan basıncına bakılmak­sızın klinik olarak saptanmış kardiyovasküler bir hastalığı, hedef organ hasarı ve diğer risk faktörleri bulunmamaktadır.

Orta riskli hastalar - B düzeyi

Bu gruptaki hastaların diyabet dışında iki majör ve iki minör risk faktörü bulunur.

Yüksek riskli hastalar - C düzeyi

Bu gruptaki hastalarda hedef organ hasarı, diya­bet ve kalp hastalığı bulunmaktadır.

A seçeneği yaşlıların düşmesini önlemeye yönelik yatak odasında yapılacak düzenlemeler içerisinde yer almaktadır.

I.  Böbreklerin kütlesi ve fonksiyonel glomerül sayısı azalır.

II. Renal korteksteki kan damarlarındaki atrofiye bağlı olarak böbreklere olan kan akımı azalır.

III. İdrar yapmayı kontrol eden pelvik kaslar zayıflar.

Üç madde de yaşlanma ile birlikte üriner sistemde gerçekleşen değişikliklerdir.