Sıkıştırılmış iş saatleri, iş günü başına eşit veya değişik olabilmektedir (Tınar, 1996: 143). Böylece haftalık çalışma süresi sabit kalırken, çalışılan iş günü sayısını azalmakta ve günlük çalışma süresi uzamaktadır. Birey, çalışma gününe biraz erken başlayarak veya biraz geç paydos ederek çalışma süresi biriktirmektedir. 

20. Yüzyıl’ın ikinci yarısı boyunca çalışma ilişkilerini belirleyen birçok faktör, 1990’lardan bu yana önemli değişmelere uğramıştır. 1990’larda yeni çalışma biçimlerinin yaygınlaşması ile işçilerle işverenler arasındaki 20. yüzyılın sosyal sözleşmesi de değişmeye başlamıştır. İşçinin çok çalışması, yüksek performansı ve işletmeye bağlılığı karşılığında; iş güvencesi, adil işlem ve yüksek bir statü ile ödüllendirilmesi şeklinde karşılık bulan iş sözleşmeleri esnemeye başlamıştır. Bu değişimin ortaya çıkmasında, 1980’lerde işsizliğin artmaya başlaması ile işçi kesiminin güç kaybederken işverenlerin güçlenmesinin payı büyüktür. 

Kadınların yoğun çalıştığı ofis hizmetlerinden isteğe bağlı, problem çözme becerisi ve teknik bilgi gerektiren işler arasında şunlar sıralanabilir;

1. Veri sınıflama, doküman tarama

2. e-posta listesi yönetimi

3. Uzaktan sekreterlik hizmetleri

4. Tüketici çağrı merkezleri (hesap, satış sonrası destek)

Doğru yanıt "C" seçeneğidir.

Sanayi ötesi toplumlarda, sanayi toplumlarındaki fiziki mal üretiminin yerini alan bilgi sektörü, “elle tutulmaz ekonomiler” olarak tanımlanmaktadır (Erdem, 2004: 12).

 Petrol krizi işsizliği etkilemiştir.

Açıklanan kolektif eylem bileşeni mobilizasyondur. 

Tam istihdam toplumu, kısmi istihdamın bir parçası oldu. Endüstri geriliyor ve hizmetler büyüyor. İş yerindeki ve evdeki roller artık fazla rijid  değil. İş hem ülke içinde hem de ülke dışında güneye kayıyor. İşin geleceği adlı çalışmasında belirttiği maddelerdendir. 

Esnek uzmanlaşma yaklaşımı emek ile sermaye arasındaki ilişkilerin doğasında iyimser bir değişime de işaret etmektedir. Esnek uzmanlaşma modeli emeğin, artık mümkün olduğunca makineyle ikame edilecek, kısıtlanacak ve sıkı bir biçimde kontrol edilecek bir üretim faktörü olmadığını öne sürmektedir. Bu nedenle fordist dönemin vasıfsızlaştırma ve doğrudan kontrol stratejileri artık ileri teknoloji ve zanaata dayalı, daha insani, daha esnek ve daha etkin çalışma şekilleriyle değişmektedir. 

Hepsi 1999-2013 yılları arasında Türkiye’nin bilgi toplumuna yönelik temel politika metinlerindendir.

Luddizmin bazı nitelikleri arasında bu hareketin siyasi içeriği vurgulanmalıdır. İlerleyen teknolojinin ve sanayileşmenin karşısında durulamayacağı ileri sürülür. Luddizmin de böyle yaklaşıma sahip olduğu ve gerici bir ayaklanma olduğu üzerine değerlendirmeler yaygındır. Ancak hareketin siyasal taleplerine daha yakından baktığımızda durumun tam da böyle olmadığı, dönemine göre oldukça ilerici talepleri içeren bir yapısı olduğu görülebilir. Talepleri arasında yasal asgari ücret, tahkim, kadın ve küçükleri ‘çok az ücretle çok fazla çalıştırılmasının kontrolü, makinenin açığa çıkardığı vasıflı işçilere işverenlerin iş bulma yükümlülüğü, kalitesiz ürünlerin yasaklanması ve sendikal birleşme hakkı gibi şeyler vardı.

Hobsbawm’ın yıkıcılık üzerine yaptığı üç gözlem bulunmaktadır. Bunlar: Tahmin edildiği gibi bu düşmanlık ne gelişigüzel ne de doğrudan belliydi, Bölgesel ve sektörel bazı istisnalar dışında pratik etkileri azdı, Yalnızca işçilerle sınırlanmış değildi, imalatçıları da kapsayan halk tarafından ortak paylaşılan düşüncelerdi. Bu gözlemler, doğrudan makinelerden gelen tehditler; işsiz kalma ve yaşam standardını sürdürememe, özgürlüklerin ve saygınlıkların yitirilmesiyle ilişkilendirilebilir. Makinelerin seçici bir şekilde -yalnızca fabrika sistemine yönelik, işsizliği arttıran, ücretleri düşüren makineler- tahrip edildiği görülmektedir.

Üretimde teknolojik gelişmeler birtakım değişikleri de beraberinde getirmektedir. Bu değişikliklerden ilki küçük firmaların artışı ve üretim birimlerinin kendi içinde parçalanmasıyla gerçekleşen üretim ölçeğinin küçülmesidir. Küçük ölçekli üretimin sonucu ise istihdamın azalmasıdır.

Petrol krizi işsizliği etkilemiştir.

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 2018 Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım araştırması verilerine göre; İnternet kullanan bireylerin oranı %72,9’dur. Doğru yanıt "A" seçeneğidir.