Stratejik planlar üst düzey yöneticiler tarafından, taktik planlar orta düzey yöneticiler tarafından yapılır. Alt düzey yöneticiler tarafından geliştirilen eylemsel planlar ve amaçlardır.

Koçluk, Gezinerek yönetim

Bölümlere ayırmada en çok başvurulan ve uygulanan sistemlerden biri coğrafik temele dayanan örgütleme biçimidir. Bölgesel çalışmanın daha yararlı olduğu durumlarda bu bölümlere ayırma biçimi tercih edilir. Yanıtınız yanlış ise, " Örgütlerde Kullanılan Bölümleme Sistemleri" konusunu gözden geçiriniz.     

Planlar gelecekle ilgili kapsadıkları zamana göre kısa, orta ve uzun vadeli olarak sınıflandırılır. Bu sınıflandırmaya göre uzun vadeli planlar 5 yıllık bir süreyi kapsar.

Ekonomik davranma, bölümlere ayırmaya giderken yeni giderler getirecek ve işletmenin gelir gider dengesini olumsuz etkileyecek durumlardan kaçınmayı esas alan bölümlere ayırma ilkesidir.  

Örgütleme sürecinde personelin belirlenmesi ve atanması işleminde yapılması gereken öncelikli çalışma iş tanımlarının yapılmasıdır. 

Bölgelerarası koordinasyon kurmak zordur.

İnsan ve örgütün karşılıklı bağımlılıkları : Örgütün insana ihtiyacı olduğu kadar insanın  da örgüte ihtiyacı vardır. Örgütler insan amaçlı kuruluşlardır. Gerçekten insanlar kendi başlarına gerçekleştiremedikleri amaçları örgütlerin yardımıyla gerçekleştirilebilirler.

Her yöneticinin verimli ve etkili bir şekilde denetleyebileceği ast sayısı sınırlıdır. Üstlere optimum düzeyde denetim sağlayabilecekleri sayıda ast bağlanmalıdır. Bu sayı verilen emirlerin yerine getirilip getirilmediğinin denetimi açısından oldukça önemlidir. Bu durum örgütlemede kontrol alanı ilkesiyle ilgilidir. Doğru yanıt C'dir.

Yönetim alanı bir üstün doğrudan denetleyebileceği ve yöneteceği ast sayısıdır. Burada temel düşünce bir yöneticinin çok kişiyi etkin ve verimli yönetemeyeceğidir. Burada yöneticinin zamanının ve gücünün sınırlı olması yönetim alanının dar olmasını gerektirir.

Amaç, belirli bir konu içermelidir. Bundan başka, ulaşılabilir olmalı, bitiş zamanı içermeli ve ölçülebilir olmalıdır.

Planlamanın iki temel özelliği vardır, ilki geleceğe dönük bir düşünme, değerleme, araştırma ve inceleme işi olması; ikincisi ise, risk, amaç ve varsayımlar arasındaki ilişkilerdir.

Örgütlerin oluşmasının temel nedeni insan ihtiyaçlarını karşılamaktır.

Örgütleme sürecinin ilk aşaması yapılacak işlerin belirlenmesi ve gruplandırılmasıdır. 

“Takipçilerinize karşı olumlu tavırlar takının. Övgü işini ciddiye alın. Gerektiğinde kişileri savunmaktan kaçınmayın. Beklenmedik iyilikler yapmaya hazır olun.” önerileri benzeşim gücününü etkili kullanım önerileri arasında yer almaktadır. “Teklifinizin başarılı olacağına ilişkin kanıtlar sunun.” önerisi uzmanlık gücünün etkili kullanım önerileri arasında yer alır.

Örgüt tarafından yapılan işlerden bazıları aşağıdadır.
Stratejilerin belirlenmesi
Misyonun belirlenmesi
CEO’nun gelecek 5-10 yılda yapacağı işleri planlaması
Büyümenin nasıl ve hangi şekillerde sağlanacağı (içerden veya dışardan satın alma yoluna veya stratejik işbirliğine gitmek)
Ana bölümlerin planlarının rasyonel bir biçimde belirlenmesi ve bölüm hedeflerinin bir bireyle (pazarlama planı, finansman planı vb.) uyum içinde olması çok önemlidir.
Dolayısıyla  I-II-V seçeneğinde yer alan maddeler örgüt tarafından yapılan işler kapsamındadır.

Yazılı emirler aşağıda belirtilen şu durumlarda tercih edilir: • Emir, birden fazla kişiyi ilgilendiriyorsa, • Emrin uygulanması, uzun bir süreyi kapsıyorsa, • Emir akılda tutulmayacak ve hatırlanamayacak kadar uzunsa, • Emri alanın itiraz etme ihtimali varsa, • Emrin yanlış anlamalara neden olmaması gerekiyorsa, • Emir çok önemliyse, • Emir yönetmelik, yönerge gibi önem arz eden kuralları içeriyorsa, • Emirde belirtilen işlem sırasına aynen uyulması gerekiyorsa.

Modern yönetim teorisi yeni iki teoriden oluşmaktadır. Önce sistem teorisi geliştirilmiştir. Arkasından durumsallık teorisi üzerinde çalışmalar başlamıştır. Sistem Yaklaşımı ve durumsallık yaklaşımı  modern yönetim teorisinin önemli yaklaşımlarıdır.

İşletme bünyesinde yürütülen tüm faaliyetlerin kalite düzeylerinin arttırılması felsefesine dayanan toplam kalite yönetimi, oldukça geniş kitleler tarafından kabul gören bir kalite denetim felsefesidir. Toplam kalite yönetimi (TKY), kalite düzeyinin geliştirilmesinde tüm işletme çalışanlarını belli düzeyde sorumluluk altına sokmaktadır.

Örgütlerde yöneticiler bireylerarası, haberleşme ve karar verici roller üstlenmektedirler. Bunlardan seçeneğinde I-V-VI yer alan temsil, lider ve irtibat sağlayıcı roller bireylerarası rolleri kapsamaktadır. Yöneticinin oynadığı bu roller işletmeyi düzgün ve başarılı bir şekilde yönetmesi için gerekli işlerdir. Bu görevler bireylerarası ilişkileri gerektirir. Görevler bu rollerle ilgili olmasına karşın bu roller genellikle rutin olup yöneticinin vazgeçmeyeceği işlerdendir. Yöneticinin bu üç rolü dolaysız olarak biçimsel yetkiden gelmektedir ve temel bireylerarası ilişkileri gerekmektedir.