Sosyal faktörler ile makro faktörler ifade edilmektedir. Bunlar arasında öncelikli olarak toplumsal, kültürel ve tarihî bağlamdaki faktörler sayılabilir.

Davranışsal yönetim yaklaşımı temel olarak yöneticilerin çalışanlarının motivasyonunu arttırmak için ne şekilde davranmaları gerektiğini, çalışanların yüksek performans sergilemeleri için nasıl cesaretlendirilmeleri gerektiğini ve örgütsel hedeflerin gerçekleştirilmesine yönelik olarak çalışanların bağlılıklarının nasıl arttırılabileceğini inceleyen yönetim yaklaşımıdır. Bu yaklaşımın en önemli isimlerinden biri ise Mary Parker Follett (1868-1933)’tir. Follet çalışmalarının büyük bir bölümünde yöneticilerin çalışanlara ne şekilde davranmaları gerektiğinden bahsetmiştir.

Fayol’un yönetim fonksiyonları günümüzde planlama, örgütleme, liderlik/yöneltme ve denetim olarak sıralanmaktadır.

Klasik yönetim yaklaşımı aslında birden fazla temel yaklaşımdan oluşan bir bütünü temsil etmektedir. Klasik yönetim anlayışını temsil eden yaklaşımları sistematik yönetim yaklaşımı, bilimsel yönetim yaklaşımı, bürokrasi yaklaşımı, yönetim süreci yaklaşımı olarak isimlendirebiliriz.

Fonksiyonel yöneticiler, bir tek fonksiyonel işlevi yerine getiren bölümlerin ve bu bölümlerde görev yapan benzer eğitim ve niteliklere sahip bireylerin yönetilmesinden sorumlu yöneticilerdir. Pazarlama, finans, insan kaynakları, Ar-Ge gibi bölümler fonksiyonel bölümler olarak düşünülebilir. Bu bölümleri yöneten yöneticiler ise fonksiyonel yöneticilerdir. Yatay sınıflandırma içerisinde kendisine yer bulan bir diğer yönetici grubu ise genel yöneticilerdir. Genel yöneticiler, farklı işlevleri yerine getiren birden fazla bölümden aynı anda sorumlu olan yöneticilerdir. Örneğin; departmanlı mağaza yöneticileri, tüm işlevleri birlikte yönetmek durumunda oldukları için genel yöneticiler olarak düşünülebilirler.

Fayol endüstriyel bir girişimin yerine getirmesi gereken tüm
faaliyetlerin altı sınıa incelenebileceğini ifade etmiştir. Bu faaliyetler şöyle sıralanabilir:
1. Teknik: Üretim ile ilgili faaliyetler
2. Ticari: Alım, satım ve değişim ile ilgili faaliyetler
3. Finansal: Sermaye bulunması ve en optimum kullanımı ile ilgili faaliyetler
4. Güvenlik: Mülkiyetin ve bireylerin korunması ile ilgili faaliyetler
5. Muhasebe: Parasal konulara ilişkin sayısal ve istatistiksel analiz ile ilgili faaliyetler
6. Yönetsel: Planlama, örgütleme, yöneltme, koordinasyon ve denetim ile ilgili faaliyetler

Liderlik, temel olarak çalışanların ortak örgütsel hedeflere doğru yönlendirilmesi ve harekete geçirilmesidir

Beceri, belli bir davranışsal görevi yerine getirebilme ya da bir görev ile fonksiyonel anlamda ilişki içerisinde olan belirli bilişsel süreçleri yerine getirebilme yetisidir. Örneğin; bilgisayar kullanabilmek, satış ile ilgili bir sunum yapabilmek veya işletme içerisindeki bir makinenin nasıl kullanıldığını gösterebilmek belirli fiziksel yetileri gerektiren davranışsal görevlerdir. Diğer taraftan sorunları tanımlayabilmek, çözüm üretebilmek ve uygulayabilmek ya da performans değerlendirme yapabilmek belirli bilişsel yetileri gerektiren bilişsel süreçlerdir. Katz üç farklı yönetsel beceri ortaya koymuştur. Bu becerileri teknik beceriler, beşeri beceriler ve kavramsal beceriler olarak sınıflandırmak mümkündür. Kavramsal beceriler, bütünü görebilme, plan yapabilme, karmaşık bilgileri kullanabilme, sorunları nedenleri ile birlikte tanımlayabilme ve bu sorunlara stratejik ve operasyonel çözümler geliştirebilme becerilerini ifade eder. Beşerî beceriler ise yöneticilerin diğer bireylerle iletişim kurabilme, ilişki geliştirebilme, ekip kurabilme, çalışanların gelişimini destekleyebilme, çatışmaları yönetebilme ve örgüt içerisindeki bireylerin motivasyonunu arttırabilme becerilerini ifade etmektedir.

Yöneticiler dikey olarak üst yönetim, orta kademe yönetim ve alt kademe yönetim olarak sınıflandırılabilirler.

Eğitsel Faktörler dışındaki faktörler etkilemiştir