Stratejik yönetim süreci 5 adımdan oluşmaktadır: (1) mevcut durumun değerlendirilmesi, (2) stratejik analiz ve durum belirleme, (3) stratejik yön belirleme, (4) strateji geliştirme, (5) strateji uygulamadır.

İşletmenin sahip olduğu varlıkları müşteriler için mal ya da hizmet geliştirme, üretme, dağıtım ve satışta kullanılır. Yetenekler ise, işlerin yapılmasında kullanılan beceriler ve yetkinlik dayanaklarıdır. Yetenekler, işletmenin nasıl çalıştığını belirler. İşletmenin asıl değer yaratma yeteneği temel yetenekler olarak adlandırılır. Hem kaynaklar, hem temel yetenekler işletmenin rekabetçi dayanaklarıdır.

Fonksiyonel yapı, Örgüt içerisindeki benzer veya ilişkili işlerin bir araya getirildiği bölümlerden oluşan bir yapılanma tipidir.

Denetim alanı bir üste doğrudan bağlı olan ast sayısını ifade eder. Denetim alanını belirlerken üstü atıl bırakacak sayıda ast bağlanmasına izin verilmemelidir.

İki veya daha fazla kişinin belirli bir amaç doğrultusunda birlikte ve beraber çalışmaların sağlayan yapı örgüttür. Danışmanlık yapma, görüş bildirme ve önerilerde bulunma işlevini ifade eden kurmay yetkidir. Belirli bir grup faaliyet veya bir faaliyetin bazı yönlerine ilişkin olarak bir yöneticinin başka bölümlerdeki personel üzerinde emir verme hakkını ifade eden fonksiyonel yetkidir. Yöneticilerin görev alanlarında karar alma, emir verme ve kaynakları dağıtmaya ilişkin resmî ve meşru hakları yetkidir. İş bölümü, amaçlara ulaşmak için yerine getirilmesi gereken işlerin alt işlere bölünme derecesini gösterir.

Agresif kültüre sahip işletmeler rekabetçiliğe değer verirler; Bu nedenle sosyal sorumluluk açısından iyi bir karneye sahip değildirler.

İyi bir yönetimin başarısı büyük oranda stratejilerine bağlıdır.

Sınırlı akılcılık karmaşık problemler oluşturma, bu problemleri çözmek için gerekli olan bilginin toplanması ve işlenmesi, dolayısıyla bu problemleri rasyonel bir şekilde çözmek yeteneklerimizdeki sınırları (kısıtları) ifade etmektedir. Bu kısıtlar nedeniyle yöneticiler ellerindeki bilginin ancak bir kısmını yeterli düzeyde işleyerek etkili uygulamaya dönüştürebilirler.

Sosyal sorumluluk yaklaşımları reaktif, savunma, uyum, proaktif olarak gruplanabilir.

Herzberg, katılımcıların dile getirdikleri unsurları iki grup hâlinde toplamıştır. İlk grup Motivasyon Faktörleri adını almıştır. Başarı, tanınma gibi unsurları içeren bu faktörlerin varlığı, bireye kişisel başarı duygusu verdiği ve tatmin yarattığı için, kişiyi motive etmektedir. İkinci gruptaki ücret, çalışma koşulları gibi faktörler Hijyen Faktörler adını almıştır. Bu faktörlerin varlığının kişiyi motive etme özelliği yoktur. Bunlar, kişinin motive olabilmesi için gerekli asgari koşulları ifade etmektedir ve bunların beklentileri karşılamaması durumunda tatminsizlik ortaya çıkmaktadır.

Yönetici “işleri doğru yapan”, “lider ise doğru işleri yapan kişidir.

Örgütleri ve farklı dönemlerdeki yönetim uygulamalarını etkileyen faktörler; sosyal, politik, ekonomik ve teknolojik olarak sınıflandırılabilmektedir. Sosyal faktörler ile makro faktörler ifade edilmektedir. Bunlar arasında öncelikli olarak toplumsal, kültürel ve tarihî bağlamdaki faktörler sayılabilir. Örgütün faaliyet göstermekte olduğu toplumun içerisinde bireylerin sahip olduğu değerler, tutumlar, inançlar ve tüm gereksinimler sosyal faktörler kapsamında değerlendirilebilir. Sosyal faktörler denildiğinde akla gelen en önemli konulardan biri toplumsal algılardır. Toplumsal algılar, bireylerin tüketim alışkanlıklarını ve örgütlere ilişkin bakış açılarını doğrudan şekillendirme potansiyeline sahip oldukları için önemlidir. Örneğin, son yıllarda artan obezite sorunları nedeniyle beslenme alışkanlıklarına ilişkin olarak değişen toplumsal algılar bazı işletmeler için yeni fırsatlar sunarken bazı işletmelerin ise ortadan kalkmasına kadar gidebilecek sonuçlar üretmektedir.