Etkili bir liderlik süreci ortaya çıkaran özellikler şunlardır; güdülenme (Liderler yüksek derecede çaba gösterirler; başarı için diğer insanlara nazaran daha fazla arzuludurlar; tutkulu olup çok fazla enerjileri vardır. Faaliyetler konusunda yorulmak nedir bilmeden ısrarlı bir tutum sergilerler. İnisiyatif almaya isteklidirler.),  önderlik etme arzusu, doğruluk ve dürüstlük, öz güven, zekâ, işle ilgili bilgi ve dışa dönüklüktür.

Performans kriterlerinin belirlenmesi ve ölçümü konusunda son yıllarda yaygın kullanılan bir yaklaşım Dengeli Performans Göstergesidir.

Bireyler arası roller, yöneticinin örgütü başarılı bir şekilde yönetebilmesi için gerekli olan bireyler arası ilişkileri ve davranışları temsil etmektedir. Mintzberg’e göre üç farklı bireyler arası rolden bahsedilebilir. Bu roller doğrudan doğruya yöneticinin örgüt içerisindeki biçimsel yetkisinden doğmaktadır. Bu yetki ise yöneticiye örgüt tarafından verilmektedir. Söz konusu üç rol, temsil rolü, lider rolü ve irtibat sağlayıcı rolü olarak sıralanabilir. Lider rolü, çalışanların örgütsel hedeflere doğru yönlendirilmesi ile ilgili bir roldür. Örgüt, yöneticiye çalışanların yapmış olduğu işler üzerinde bir yetki tanımlar. Yönetici, çalışanları örgütsel amaçlara doğru harekete geçirmek üzere bu yetkiyi kullanabildiği sürece liderlikten bahsedilebilir.

Operasyonel ve yönetsel süreçler, örgüt kültürü, finansal güç ve örgüt yapısı işletme ve işletme faaliyetleri üzerinde etkili olan iç çevre faktörlerdir. Politik faktörler ise işletme ve işletme faaliyetlerini dolaylı yoldan etkileyen bir dış çevre faktörüdür.

Formelleşme derecesi bir örgütte, işler görülürken önceden tanımlanmış belirgin ilke ve yöntemlerin izlenmesi konusuna verilen ağırlığı ifade eder. Neyin ne zaman, nerede nasıl, kim tarafından yapılacağı önceden ayrıntılı olarak belirlenmiş ve bunlara uyulması zorunlu hâle getirilmiş ise formelleşme derecesi yüksek bir örgütten bahsediyordur.

Süreç kuramları başlığı altında en yaygın ele alınan motivasyon kuramları arasında Davranış Şartlandırma yaklaşımı, Bekleyiş kuramı, Eşitlik kuramı ve Amaç kuramı vardır.

Formelleşme derecesi bir örgütte, işler görülürken önceden tanımlanmış belirgin ilke ve yöntemlerin izlenmesi konusuna verilen ağırlığı ifade eder. Neyin ne zaman, nerede nasıl, kim tarafından yapılacağı önceden ayrıntılı olarak belirlenmiş ve bunlara uyulması zorunlu hâle getirilmiş ise formelleşme derecesi yüksek bir örgütten bahsediyordur.

Planlama sürecinin örgütsel yapı içerisinde değişik seviyeleri vardır. Bunlar;

*Vizyon, Misyon, Hedefler, Değerler

*Taktik amaç/planlar

*Operasyonel amaç/planlar

*Stratejik amaç/planlar

Planlama, yöneticilerin örgütü daha iyi kontrol edebilmesine olanak sağlar.

Küresel ölçekte faaliyette bulunan pek çok şirket, küresel faaliyetleri için ayrı bir strateji arayışındadır. Şirketlerin tepe yöneticileri ortak amaçlarını gerçekleştirmek niyetiyle dünya çapında yayılmış faaliyetleri arasında sinerji elde etmek için çaba harcamaktadır. Yerel özelliklere uyum stratejisi, ülkeler arasında tüketici ve müşteri ihtiyaçlarının benzer olmadığı ve her bir ülkenin pazarının çeşitlilik gösterdiği durumlarda uygulanan bir stratejidir. Bu stratejiyi uygulayan çok uluslu şirketler, yerel tüketicilerin onları sanki yerel bir şirketmiş gibi algılayacaklarını ümit ederek, yerele en uygun çözümleri sunmaya teşebbüs ederler. Bu strateji yerelin kendine özgü ihtiyaçlarına duyarlılık konusunda yüksek baskı, maliyetleri düşürme konusunda ise düşük baskının bileşiminden ortaya çıkar.

Yönetsel denetim faaliyeti, işletmenin tamamında yürütülen faaliyetlerde ihtiyaç duyulan kaynaklar için uygulanan bir süreçtir. Diğer bir ifadeyle işletme organizasyonlarında temel olarak yönetsel denetim alanına giren işletme kaynaklarını dört temel guruba ayırmak mümkündür. Bunlar sırasıyla fiziksel kaynaklar, insan kaynakları, bilgi ve finansal kaynaklardır.

Performans kriterlerinin belirlenmesi ve ölçümü konusunda son yıllarda yaygın kullanılan bir yaklaşım Dengeli Performans Göstergesidir (Balance Scorecard). Etkili bir yönetsel denetim aracı olan Dengeli Performans Göstergesi uygulaması, klasik finansal denetim kriterlerinin yanı sıra işletmenin değişim, müşteri memnuniyeti gibi başarı unsurlarını da değerlendirmeye alır.

Maslow, her bireyin bir hiyerarşi düzeni içerisinde beş temel ihtiyaç içerisinde olduğunu söylemektedir. Bunlar: Fizyolojik ihtiyaçlar: Yeme-içme, uyku vb. Güvenlik: Fizyolojik ve duygusal zararlardan korunma; can ve iş güvenliği, tehlikelerden korunma. Sosyal: Bağlanma, kabullenilme, dostluk, gruba mensup olma. Saygınlık: Öz saygı, tanınma, başarı, statü vb. Kendini gerçekleştirme: Sahip olunan tüm yetenekleri en yaratıcı şekilde kullanma güdüsü, yaratıcılık.

Geleneksel örgüt yapıları, temel olarak fonksiyonel ve bölümlendirilmiş olmak üzere iki grupta incelenebilir.

İşletmelerinperformansı üzerinde büyük çaplı etkiye sahip iki faktörden söz edilir. Bunlar endüstri ve firma etkisidir.

İşletmelerde pek çok strateji uygulanır. Bunları birbirinden ayırt edebilmek, anlayabilmek ve karşılaştırabilmek için kullanılan iki ana kategori vardır. Birinci sınıflama temel strateji-alt strateji sınıflaması, diğeri ise yönetim düzeylerine göre yapılan strateji sınıflamasıdır. İlk sınıflamaya göre temel stratejiler büyüme, küçülme, mevcut durumu sürdürme ve karma stratejilerdir.

Yönetsel denetim, işletme hedeflerinin etkililikle gerçekleştirilmesi için kurumsal faaliyetlerin düzenlenmesidir. İşletmelerde yönetsel denetim gerçekleştirilirken kuşkusuz denetim alanının önemi vardır. Denetim alanı bir üste doğrudan bağlı olan ast sayısını ifade eder.

Bireyler arası roller, yöneticinin örgütü başarılı bir şekilde yönetebilmesi için gerekli olan bireyler arası ilişkileri ve davranışları temsil etmektedir. Mintzberg’e göre üç farklı bireyler arası rolden bahsedilebilir. Bu roller doğrudan doğruya yöneticinin örgüt içerisindeki biçimsel yetkisinden doğmaktadır. Bu yetki ise yöneticiye örgüt tarafından verilmektedir. Söz konusu üç rol, temsil rolü, lider rolü ve irtibat sağlayıcı rolü olarak sıralanabilir. Lider rolü, çalışanların örgütsel hedeflere doğru yönlendirilmesi ile ilgili bir roldür. Örgüt, yöneticiye çalışanların yapmış olduğu işler üzerinde bir yetki tanımlar. Yönetici, çalışanları örgütsel amaçlara doğru harekete geçirmek üzere bu yetkiyi kullanabildiği sürece liderlikten bahsedilebilir.

Etkili liderliğin faktörleri; Gerçekleştirilmek istenen amacın niteliği, Grup üyelerinin yetenekleri ve bekleyişleri, Liderliğin gerçekleştiği organizasyonun özellikleri, Liderin ve izleyicilerin geçmiş tecrübeleri şeklindedir. İşletmenin içinde bulunduğu çevresel koşullarının, rekabet derecesinin ve koşullarının durumsal liderlik kuramında etkili liderlik faktörleri ile alakası yoktur.