Jomini’nin Strateji Anlayışı
Antoine-Henri de Jomini uzun yıllar Napoléon Bonaparte’ın ordusunda görev yapmış bir subaydır. Özellikle Fransız ordusundan ayrılıp Rus ordusuna katılmasıyla beraber aldığı sorumluluk onun kendi fikirlerini uygulamasına izin vermiştir. Onun stratejik bilgisini önemli kılan kendi ordusunu çağdaşı olan ordulardan birkaç adım öne
çıkartacak hamleler yapmış olmasıdır. 18. yüzyılın son döneminde ordular dolaysız bir biçimde savaş alanında karşı karşıya gelmekteydiler ve bu yüzden yapılan manevralar oldukça kritik bir öneme sahipti. Jomini bu türdeki savaşların hem asker hem de kaynak kaybına yol açtığını fark ederek sadece manevra yapmanın yetersiz olduğunu ortaya koymuş ve manevraların hızlı gerçekleştirilmesinin daha önemli olduğunu savunmuştur. Süratli hamleler yapabilmek için ordunun küçük parçalar halinde -bir bütünün organik parçaları olmak kaydıyla- yeniden örgütlenmesi gerektiğini savunmuştur. Ayrıca, modern Avrupa orduları için lojistik ve harita bilgisinin önemini fark ederek, o döneme kadar savaş alanlarında asıl hedef olarak gösterilen toprak işgali yerine düşmanı hızlı bir biçimde bertaraf ederek dolaylı yoldan alan kazanmanın gerekliliğini savunmuştur. Napoléon’un strateji anlayışı ile özellikle saldırgan ve kesin zafere hızlı yollardan ulaşmayı hedef­leyen yöntemler benimsemesi nedeniyle benzer yönlere sahiptir. Bu taktiği 20. yüzyılın ortalarına doğru Adolf Hitler yönetimindeki Nazi ordusu, “Blietzkrieg” stratejisinin bir parçası olarak kendi hava kuvvetlerinde uygulamıştır. Anlaşılacağı üzere Jomini da tıpkı Napoléon gibi, savaşın yürütülmesi ile meşgul olmuş; bir başka deyişle savaş taktikleri ve askeri strateji kavramları Jomini’nin düşüncelerini yönlendirmiştir.