Basilikalar mahkeme ve borsa yapıları olarak kullanılmışlardır. Kalabalık insan kitlelerini içerisine alabilen bu yapı tipinin mimari formu Geç Roma Döneminden itibaren ilk Hıristiyan kiliseleri için de model olarak kullanılmıştır.

Yongalamak/Yontmak: Bir taş kütlesine, güç uygulayarak (kemik, taş veya ahşapla vurarak) istenilen yerden istenilen parçaları kopararak biçim verme. Kopan bu parçalara yonga denir. 

Kaya Fasadları, üçgen alınlıklı, beşik çatılı Phryg megaronlarının kayaların dik yüzlerine oyulmuş ön cephesini yansıtmaktadır. Anıtsal fasadların en görkemli ve en ünlüsünü Yazılıkaya - Midas Şehri’nde, Midas Anıtı ya da Yazılıkayadır. Diğer önemli fasadlar; Delikli Taş Anıtı, Büyük Kapıkaya Anıtı, Küçük Kapıkaya Anıtı, Maltaş Anıtı, Bahşayiş Anıtı, Bitmemiş Anıt, Areyastis Anıtı, Aslankaya Anıtıdır.  

Amphora: Yunan seramik endüstrisinde üretilen büyük boyutlu, geniş karınlı çift tutamaklı kap formu.  Bu form Antik çağda ?arap ve zeytinyağı gibi malzemelerin depolanması, saklanması ve nakledilmesi amaçlarıyla kullanılmıştır.

Anadolu’da Klasik Dönem Yunan seramiklerinin farklı bölgelerde çok sayıda örneği bulunmuştur. Bölgeye ticaret ve başka yollarla gelmiş olan Kırmızı figür tekniğindeki seramiklerin ele geçtiği en önemli merkezler arasında Smyrna (Bayraklı), Xanthos, Gordion (Yassıhöyük), Pitane (Çandarlı) sayılabilir.

Yukarıdaki bilgiler İonlar ile ilgilidir. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Roma imparatorluk çağında Anadolu şehirlerine eklenen önemli bir yapı formu Nymphaion’lardı. Roma imparatorluk çağında bu yapı tipi anıtsal bir forma bürünmüş ve pek çok kentte Roma imparatorlarının gücünü sembolize eden bir hâle gelmiştir. Bu yapılar çok sayıda heykelle bezenmiştir.

Arkeolojik ve epigrafik buluntular, Phrygler’in Klasik Phrygia Bölgesi’nden çok daha geniş bir alana yayıldıklarını göstermektedir. Bu alanın sınırları kesin olarak saptanamamakla birlikte Phrygler’in Halys’in (Kızılırmak) doğusunda Çorum, Tokat ve Kırşehir; kuzeyde Samsun; güneyde Niğde ve Konya; güneybatıda Burdur ve Elmalı Ovası; batıda Eskişehir, Afyonkarahisar ve Kütahya; kuzeybatıda Bandırma yörelerine kadar etki alanlarını genişlettikleri anlaşılmaktadır. Ancak en etkili oldukları bölge, günümüzde Yukarı Sakarya Vadisi’nde Eskişehir, Afyonkarahisar ve Kütahya illeri arasında kalan ve klasik dönemde Küçük Phrygia (Phrygia Epiktetos) olarak adlandırılan bölgedir.

Kimmer istilaları ile karşı karşıya kalan Phrygler Kimmerlerin karşısında yenilgiye uğradılar. Antik kaynaklar bu yenilgi karşısında Kral Midas’ın boğa kanı içerek intihar ettiğini belirtirken, Phryg krallığı siyasi anlamda gücünü yitirse de tarih sahnesinden silinmemiştir. Gordion’da istilanın ve yıkımların ardından kısa bir süre sonra yeniden yerleşmeler kurulmuştur. Kral ailesinden geriye kalan soylu kesim ise Yukarı Sakarya vadisine ve Kızılırmak’ın doğusundaki Hattuşaş (Boğazköy) ve Pazarlı gibi merkezlere yerleşmiştir. Bu merkezlerde MÖ 547/546 yıllarında Pers istilasına kadar bağımsız bir şekilde yaşamlarını sürdürmüşlerdir.

Kral Midas ilk olarak doğuda Kargamış, Urartu ve Tabal krallıklarıyla birlikte Asur’a karşı bir siyaset izlerken MÖ 709 yılında ise doğudan gelen Kimmer tehditine karşı Asur’dan yardım istemiştir.

İç savaşlara engel olmak için devlet yönetimine en uygun kişinin, akrabalık ilişkileri olmasa da bir önceki imparator tarafından veliaht ilan edilmesi yoluyla belirlenmesi adeti ilk olarak Antoninuslar Döneminde başlamıştır. Flaviuslar hanedanının son üyesi İmparator Domitianus’un öldürülmesinden sonra, Senatör Nerva tahta geçiş ve kendisine veliaht olarak o sıralar Roma İmparatorluğu’nun en güçlü kişilerinden birisi olan General Traianus’u göstermiştir.

Anadolu ile Mezopotamya ve Kuzey Suriye arasında Neolitik Dönemden beri var olan ve obsidyen ticaretine dayanan sistem Tunç Çağı’nda maden ticaretinin artmasıyla ters yönde işlemeye başlamıştır.

Bakırın ergitilerek kalıplara dökülmesiyle yapılan aletler, ancak Kalkolitik Çağ’da gerçekleşmiştir. Neolitik Çağ’da Çayönü, Nevali Çöri, Aşıklı Höyük’te (toplam 49 parça) bulunan çeşitli bakır boncuklar ve kakmaların bazılarının sıcakken çekiçlendiği (tavlandığı), bazılarının da soğukken çekiçlenerek işlendiği anlaşılmıştır. Tunç yapımında ihtiyaç duyulan kalay Anadolu’da az bulunduğu için Mezopotamya kalayına ihtiyaç duyulmuş ve bu kalayı Anadolu pazarına getirme işini de Asurlu tüccarlar üstlenmişti. Büyük kervanlarla Anadolu’ya gelen tüccarlar, kalayın yanı sıra parfüm, kumaş gibi malları da getirmişlerdir.

Antik çağda gelecekten haber almak isteyen veya fikir danışmak isteyenlerin ziyaret ettiği merkezin adı Delphoi Apollon Tapınağı'dır. Doğru cevap A'dır. 

Anadolu’daki kentleşme modelinin Mezopotamya örneğine göre kırsal görünümlü olmasının yanı sıra kendine özgü dinamikleri sahiptir. Bunun başlıca nedenleri, özellikle Holosen sonrası (MÖ 10.000 sonrası) büyük bir kısmının ormanlarla ve dağlar ve dağlar arası ovalarla kaplı olmasıdır. Özellikle Çanak Çömleksiz Neolitik Dönem Doğu Anadolu ve hatta Orta Anadolu topluluklarının geçimlik sistemlerinin avcılık ve hayvancılığa dayanması, tarımın belli bir süre ikinci planda kalmasıdır. Bir diğer yandan bu toplulukların Anadolu’daki bakır ve obsidyen gibi zengin kaynaklara dayanan uzmanlık ve Önasya ile takaslarının önemli ölçüde gelişmiş olmasıdır. Bir diğer etken, Anadolu’nun özellikle iklim koşullarına duyarlı kuru tarıma dayanmasıdır.

Madenciliğin gelişmesi Kalkolotik dönemin sonlarında ortaya çıkmıştır. Buna göre doğru cevap C'dir.

İç Anadolu’ya yerleşen Galat kabilelerinden Tektosaglar Ankyra’ya (Ankara), Tolistoboglar Pessinus’a (Ballıhisar - Eskişehir) ve Trokmeler Tavium’a (Büyüknefes Köy Yozgat) ve çevresine yerleştiler.

Bazı yerleşmelerde ise, “Kafatası Kültü” olarak adlandırılan, kimi bireylerin kafataslarının alındığı bir uygulama söz konusudur. Bu gömülerin genelde, birçok yerleşmede taş kaplar,kişisel süs eşyaları (boncuklar, kemik aletler), yontmataş aletler, çeşitli hayvan kemikleri v.b. birçok ölü hediyesi ile gömüldüğü görülmektedir.

Ephesos Artemis Tapınağı: Eski çağın bütün yapıları içerisinde en önemlisi ve en tanınmış Ephesos’taki Artemis Tapınağıdır.