Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası, 1997 yılında imzalanan ve 1999 yılında yürürlüğe giren Amsterdam Antlaşması ile oluşturulmuştur.

İkinci Dünya Savaşı’nın ardından Batı Avru­palı devletler açısından bir siyasi birlik fikri uzak bulunsa da, ekonomik toplulukların kurulması fikrine sıcak bakılıyordu. Aslında bir anlamda eko­nomik bütünleşme, ulusal çıkarların korunması için ortak zemin hazırlıyordu. Nihayet Schuman Deklarasyonu’nun açıklanmasından bir yıl sonra 18 Nisan 1951 tarihinde, Avrupa Kömür ve Çe­lik Topluluğunu (AKÇT) kuran Paris Antlaşması Fransa, Almanya, İtalya, Belçika, Hollanda ve Lük­semburg arasında imzalandı. Antlaşmanın yasama organlarınca onaylanmasının ardından, 25 Eylül 1952 tarihinde AKÇT fiilen kuruldu. Ulus-üstü karar verme yetkisine sahip Yüksek Otorite’nin başkanlığına Jean Monnet atandı.

AB Dış İlişkiler Eylem Servisi’nin en önemli başarılarından biri Batı Balkanlar’da AB üyesi devletler arasındaki ayrılıklara rağmen, Sırbistan ve Kosova arasındaki ilişkilerin normalleştirilmesi yolunda attığı adımlar olmuştur. AB Dış İlişkiler Eylem Servisi’nin AB dış politikasına katma değer sağladığı diğer alanlar ise üçüncü ülkelerdeki delegasyonların koordinasyonundaki kriz müdahale çalışmaları ve Afrika Boynuzu ile Sahel gibi coğrafi bölgelerde güvenlik ve kalkınma alanındaki zorluklara cevap vermek üzere geliştirdiği kapsamlı ve çok yönlü yaklaşımlardır. Ancak sürdürülebilir kalkınma AB Dış İlişkiler Eylem Servisi’nin görev alanına girmemektedir.

Dış basın

Nato hariç, diğer tüm gruplar İkinci Dünya Savaşı öncesi kurulmuşlardır.

Batı Avrupa’da savunma amaçlı örgütlenmenin temelini Birleşik Krallık, Fransa, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg’un üyesi olduğu Brüksel Antlaşması Örgütü (1948) oluşturmuştur. Brüksel Antlaşması, kolektif bir meşru müdafaa çabasını öngörmüş ve İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Almanya’ya karşı bir savunma sistemi olarak düşünülmüştür.

Avrupa Yatırım Bankası, AB’nin gelişimine katkıda bulunmak üzere kamu sektörü ve özel sektör projelerinin finansmanı ile ilgilenir.

Maastricht kriterleri ile Kopenhag kriterlerinibirbiriyle karıştırmayınız. Maastricht  kriterleri ekonomik ve parasal birlik kriterleri iken, Kopenhag AB’ye üyelik için karşılanması gereken kriterleri belirtmektedir.

Maastricht Antlaşması, bir yönüyle kurucu antlaşma, diğer yönüyle tadil ya da değişiklik antlaşmasıdır.

Devletlerin tüm dış politika kararlarının altında yatan temel itici güç olan ulusal çıkarı, “bir ulusun kendi refahı ve güvenliği için gerekli olan hususlar olarak tanımlayabiliriz.

BAB’ın AB’nin savunma unsuru olarak geliştirilmesi yönündeki kararların alındığı bildirge 1992’de kabul edilmiştir.

AB Zirvesi, esas olarak yürütme, anayasal ve kurumsal işlevler, politika belirleme olmak üzere üç türlü yetkiye sahip olup yasama yapamaz. Doğru cevap C'dir. 

Dış politika oluşumunun en önemli kısmı olan karar alma mekanizması dış politika kararlarının yapıldığı sürecin özünü oluşturmaktadır. Bu sürece kararın alınmasına ilişkin aşamaların ve kararların alınmasına katılan kişilerin, kurumların ve kuruluşların incelenmesi dahildir. Doğru yanıt E'dir.

1 Aralık 2009 tarihinde Lizbon Antlaşması’nın yürürlüğe girmesiyle BAB’ın tüm görevleri AB’ye devredilmiş ve örgüt 30 Haziran 2011 tarihinde kapatılmıştır. OGSP, Lizbon Antlaşması ile hukuki bağlayıcılık kazanmıştır.

Almanya, İspanya ve Yunanistan daha sonra üye olmuşlardır.

Türkiye EFB alanına katılmamıştı.

Sivil güç; amaçlara ulaşmak için askeri yollardan ziyade, askeri olmayan yolların kullanılmasını belirtmektedir.

Aralık 2003 Brüksel AB Zirvesinde ODGP Yüksek Temsilcisi’nin yönetiminde hazırlanan “Daha İyi Bir Dünyada Güvenli Bir Avrupa” başlıklı Avrupa Güvenlik Stratejisi benimsenmiştir. Stratejide AB’nin kaçınılmaz bir şekilde küresel oyuncu olduğu ilan edilmekte ve küresel güvenliğin sağlanması sorumluluğunu paylaşmaya hazır olması gerektiği belirtilmektedir. Stratejide, çatışmanın önlenmesi ve kriz yönetimine odaklanılmış ve etkili çok-taraflılık vurgusu dikkat çekmiştir. Bu bağlamda BM ve bölgesel örgütler aracılığıyla hareket edilmesi, NATO ile yakın ilişkilerin sürdürülmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanında bazı durumlarda otonom AB operasyonlarının yapılabilmesi gerektiğine değinilmiştir. AB’ye yönelen en önemli tehditler olarak şunlar sıralanmıştır:

Terörizm,

Kitle imha silahlarının yayılması,

Bölgesel çatışmalar,

Başarısız devletler,

Organize suçlar.