Bilim insanının genel özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz: Bilim insanı; • Meraklı • Sorgulayıcı • Açık fikirli • Gözlemci • Yaratıcı ve hayal gücüne sahip • İletişimci (diğer bilim insanları ve toplumla iletişim içindedir) • Problem çözebilen • Eleştirel düşünen • Keşfetmeye ve öğrenmeye isteklidir. Bilim insanı başka fikirlere kapalı olmayıp açık fikirlidir.

Doğadan korkan ve onu tanımaya çalışan toplumdan (eldeki verilere göre) bilimsel
gelişmelerin basamakları dört safhada toplanmaktadır 
1. Mısır ve Mezopotamya’daki ampirik bilgi toplama dönemi
2. Eski Yunan’daki evreni akıl kullanarak tanıma dönemi
3. Yunan felsefesi ile dinsel dogmaların örtüştürülmesi çabası sırasında İslam uygarlığınınzirve yaptığı dönem
4. Rönesans ve sonrası modern bilim dönemi

Öğretim programlarında yer verilen öğretim yöntemleri ve teknikleri ile öğrencilerin kavramsal öğrenmelerinin sağlanması ve kavram yanılgılarının giderilmesi sağlanmalıdır. Son yıllarda birçok öğretim programının temelini oluşturan ve geniş bir kullanım alanı olan yapılandırmacı yaklaşım, 2004 yılı itibariyle Türkiye’de de öğretim programlarının bel kemiğini oluşturmuştur. Öğrencilerin yeni bilgiyi geçmiş deneyimleri ve bilgilerine dayalı olarak yapılandırması gerektiğini savunan bu yaklaşım öğrencilerin konuya ilişkin var olan bilgilerini ortaya çıkaran, onların ilgilerini çeken, öğrenmeye istekli kılan ve bilişsel karmaşa yaşamalarını sağlayarak onları tartışmaya yönlendiren öğretim yöntemlerinin ve tekniklerinin öğrenme sürecinde kullanılmasını öngörmektedir. Bu bağlamda; kavram karikatürleri, kavram ağları, kavram ve zihin haritaları, kavramsal değişim metinleri ve analojiler öğrencilerin kavram öğrenmelerini destekleyen öğretim araçları olarak ifade edilebilir. 

Veri, doğrudan gözleme veya araştırmaya dayalı elde edilen sayı, istatistik veya sözel ögeler veya donelere verilen addır. 

Kavram; benzer özelliklere sahip olan fikirler, objeler ve olaylar grubuna ortak olarak verilen isim (Erden ve Akman, 1998) olup bireyin düşünmesini sağlayan zihinsel araçlardır (Senemoğlu, 2001). 

Hipotez kurma, bir olayın sonucuna dair gözlem ve deneye açık öngörülerde bulunabilmektir. Doğru cevap C'dir.

Bilim okuryazarlığı uluslararası bağlamda olduğu kadar ülkemizde de fen eğitiminin birincil hedefleri arasında gösterilmektedir. 2005 yılında yürürlüğe giren MEB İlköğretim Fen ve Teknoloji dersi öğretim programında bireysel farklılıkları ne olursa olsun bütün öğrencilerin fen ve Teknoloji okuryazarı olarak yetişmesi programın genel vizyonu olarak belirtilmiştir. Bu programda Fen ve Teknoloji okuryazarlığının tanımında ‘’ bireylerin araştırma- sorgulama, eleştirel düşünme, problem çözme ve karar verme becerileri geliştirmeleri, yaşam boyu öğrenen bireyler olmaları, çevreleri ve dünya hakkındaki merak duygusunu sürdürmeleri için gerekli olan fenle ilgili beceri, tutum, değer, anlayış ve bilgilerin bir bileşimidir’’ der. Bu kapsamda Fen ve Teknoloji okuryazarlığı; fen bilimleri ve teknolojinin doğası, anahtar fen kavramları, bilimsel süreç becerileri, fen-teknoloji-toplum-çevre ilişkileri, bilimsel ve teknik psikomotor beceriler, bilimin özünü oluşturan değerler, fene ilişkin tutum ve değerler olarak belirlenmiştir.

Öncelikli olarak kazandırılması gereken temel süreç becerileri, gözlem yapma, sınıflandırma, ölçme, iletişim kurma, tahmin etme ve çıkarım yapmadır

Fen ve Teknoloji okuryazarlığı 7 boyut altında açıklanmıştır. Bu boyutlar
(1) fen bilimleri ve teknolojinin doğası, (2) anahtar fen kavramları, (3) bilimsel süreç becerileri, (4) Fen-Teknoloji-Toplum-Çevre (FTTÇ) ilişkileri, (5) bilimsel ve teknik psikomotor beceriler, (6) bilimin özünü oluşturan değerler ve (7) Fen’e ilişkin tutum ve değerler olarak belirlenmiştir.

Su, içerik olarak "Dünya ve Uzay" konusuna dahildir.

Fen bilimlerinde gözlem ve araştırma sonuçlarını sözlü ve yazılı olarak ifade etme becerisine "iletişim kurma" denir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Mezopotamya uygarlığı Dicle-Fırat havzasında ortaya çıkmıştır. Su kaynaklarına yakın olma, hala günümüz uygarlıkları için son derece önemlidir. Hiç de tuhaf olmayan ise, sınıflandırma ve kayıt tutma tekniğinin Mezopotamya’da ortaya çıkmasıdır.

Öğrenilebilirlik, kullanılabilirlik, açıklık, genel- lik ve güçlülük tüm kavramların sahip olması gereken beş temel özelliktir. Kavramlar özellikleri dikkate alınarak farklı biçimlerde sınıflandırılabilirler. Kavramlar, zihinde oluşma şekillerine göre ‘somut’ ve ‘soyut’ olmak üzere iki grupta incelenebilir.

Mutlaka canlı hayvan bulundurması.

Kavram haritaları, kavramlar arasındaki ilişkileri hiyerarşik bir yapıda açıklayan ve bağlantı sözcükler ile birbirine bağlayan grafiksel araçlardır.

Bilimin doğasının öğrenilmesinin bilişsel bir öğrenme çıktısı olarak değil duyuşsal bir öğrenme çıktısı olarak algılanması ve bilimin doğasının bilimsel süreç becerileriyle fen etkinliklerinde kazanılacak bir yan ürün olarak görülmesi tarihsel değil dolaylı yaklaşım tarafından önerilmektedir. D ve E şıklarında ifade edilen bilimin fen eğitimi süresince bir yan ürün olarak kazanılmasından ziyade bilimin doğasının fen etkinliklerinde özellikle vurgulanması ve fen bilimine ilişkin herhangi bir konuyu doğrudan ele almadan sadece bilimin doğasına ilişkin özelliklerini öğretmeyi ise doğrudan yansıtıcı yaklaşım önermektedir. Tarihsel yaklaşım, bilimin doğasının bilim tarihi aracılığı ile öğretilerek,  öğrenenlerin bilimin değişebilir doğasına, bilimin öznel doğasına, bilimin sosyal ve kültürel ögelerden etkilendiğine, bilimin yaratıcılık ve hayal gücünü içerdiğine ilişkin anlayışlarının geliştirilebileceğini ifade etmektedir. 

A, B, C, D şıklarının hepsi maddenin özelliklerinden biridir. 

Analojiler, daha çok ilköğretim çağındaki öğrencilerin sahip oldukları bilgileri zihinlerinde anlamlı bir biçimde bütünleştirme amacıyla kullandıkları, ön bilgilerle yeni bilgiler arasında köprü görevi gören yararlı ve etkili araçlardır. Bir başka ifade ile öğrencilerin var olan bilgileriyle yeni edindikleri bilgileri ilişkilendirmelerine olanak tanıyan ve yeni kavramların öğrenilmesini kolaylaştıran bir kavram öğretim tekniğidir. 

Erken çocukluk dönemi çocuğun bedensel, zihinsel, duygusal ve sosyal becerilerinin en hızlı geliştiği ve ileriki dönemler için temel becerilerin kazanıldığı süreçtir.