Klasik oyun kuramları Evrim Teorisi’nden etkilenmiştir. Bu kuramlar Fazla Enerji Tüketimi Kuramı, Rahatlama ve Eğlenme Kuramı, Yetişkinlik Hayatına Hazırlık Kuramı ve Tekrarlama Kuramı’dır.

Piaget’nin (1962) oyun kuramına dayanarak söyleyebiliriz ki, çocuklar yaklaşık 2 yaşına kadar yoğun olarak kendi vücutlarını ve dış dünyayı keşfetme dönemindedirler.

Sembolik oyun Hurlock’a göre ait bir oyun gelişim evrelerinden biri değildir.

Bu dönemde oynanan oyunlar dokunma, el sallama, el çırpma, ses çıkarma, ayaklarını sallama, dönme, salınma gibi temel fiziksel hareketlerin ritmik sayılabilecek bir şekilde tekrarlanması üzerine kuruludur.

Oyuna başlayamama ya da devam etmekte olan oyuna ilginin azalması gibi bir durum söz konusu ise “lider” rolünü üstlenmesi gerekmektedir.

Kolaylaştırıcı roller çocukların oyunlarını desteklemekte önemli bir yere sahiptir. Bu roller: izleyici, ortam yöneticisi, oyun arkadaşı ve oyun lideridir.

A, B, C, D şıklarının hepsi  Hastanelerde oyun odası bulunmasnın çocuklar açısından önemli etkilerinden biridir.

Yeni yürüyen çocuklar çok küçük miktardaki suda bile boğulabilirler ve sonucunu düşünmeden su havuzuna atlayabilirler. 20 cm’den yüksek olmayan leğen ya da havuzlar yeni yürüyen çocuklar için güvenli bir su kaynağı sağlar.

İyi düzenlenmiş bir eğitim ortamı öğretmenlere disiplin sorunlarını ortaya çıkmadan engelleme ve daha kolay sınıf yönetimi imkânı sağlar. Ayrıca, öğrenme merkezlerinin alçak raflarla ayrıldığı sınıflarda öğretmene tüm çocukları gözleyebilmesi açısından kolaylık sağlar.

Yapı-İnşa Oyunlarını Destekleme
Yapı-inşa oyunları çocukların materyalleri ve nesneleri kullanarak bir şeyler oluşturdukları ve inşa ettikleri amaçlı oyunlardır (Johnson, Christie ve Wardle, 2005). Bu oyunlarda
çocuklar materyalleri ve nesneleri kullanarak başka şeyler yaratırlar. Çocukların kum masasında kumdan şato yapmaları, oyun hamurlarından meyveler yapmaları ya da çubukları, blokları kullanarak kale yapmaları bu tür yaratıcılığa örnek olarak verilebilir (Wardle,
2003). Yapı-inşa oyunları, çocuklar bloklarla bir bina inşa ettikleri ya da kil ile bir heykel
yaptıkları örneklerde olduğu gibi çocukların ne yaptığını tanımladığı için betimleyicidir
(Warner ve Sower, 2005).
Bu tür oyunların en yaygın olanı bloklarla oynanan oyunlardır. İki yaş altı çocuklarda
gözlemlenen blokları taşıma ve düzenlenme fakat bir şey inşa etmek için kullanmama
aşamasıyla başlayan bloklarla inşa etme, dört yaş ve üstü çocuklarda gözlemlenen belirgin
yapılar oluşturma ve sosyo-dramatik oyunu bu sürece dâhil etme aşamasıyla devam etmektedir (Hirsch, 1993). Örneğin, bloklarla oyunun en yüksek aşamasında olan çocuklar
ev, uzay aracı, market gibi yapıları inşa edip sonrasında da bu yapılarla ilgili senaryolar
geliştirmekte ve bu senaryoları canlandırmaktadırlar. Diğer bir ifadeyle, çocuklar inşa etkileri yapıları sosyo-dramatik oyunlarının bağlamı olarak kullanmaktadırlar.
Üst düzey bir bloklarla oyuna örnek şu şekildedir: Dört yaşında olan birkaç çocuk
bloklarla bir ev yapmışlardır. Blokların bir kısmını kullanarak yatak yapmışlardır ve çocuğunu yatağa yatırmaya çalışan bir yetişkini canlandırmaya başlamışlardır. Daha sonra
bu oyun evdeki hayvanlara bakma, yemek yapma ve evin önüne bir köprü inşa etme ile
genişletilmiştir (Fromberg, 2002).
Materyal sağlama. Öğretmenlerin seçecekleri blok çeşitlerini, miktarını ve bunların sınıfta nasıl düzenleneceğini belirlemeleri gerekmektedir. Blok çeşitleriyle ilgili olarak ünite
blokları, büyük boy ahşap bloklar, küçük boy ve boyanmış olan masa üstünde oynanabilecek olan bloklar ve iç içe geçmeli bloklara yer verilebilir (Jackman, 2005). Ayrıca, karton, plastik ve köpükten yapılmış bloklara ve farklı eğimlerdeki rampalara yer verilebilir
(MEB, 2013). Blok çeşitlerine ek olarak belirli temalarla ilgili materyallerin sağlanması
gerekmektedir. Örneğin, hastane ile ilgili plastik eldivenler, maskeler, dil çubuğu, derece,
sargı bezleri, telefon, randevu defteri gibi materyaller bulundurulabilir (Jackman, 2005).

Bloklar sınıfta alçak açık raflara çeşitleri dikkate alınarak düzenlenmelidir. Çocukların
oynadıktan sonra blokları düzenlemelerini kolaylaştırmak için blok çeşidinin resmi çekilebilir ve uygun olduğu düşünülen rafa yapıştırılabilir. Buradaki amaç blokların kolay bir
şekilde bulunması, ulaşılması ve kullanıldıktan sonra yerine konulmasıdır (Fox ve Schirrmacher, 2014).
Sınıfta blok merkezinin düzenlenmesi yapı-inşa oyunlarını desteklemekte önemli bir
yer tutmaktadır. Blok merkezinden en yüksek düzeyde faydalanılması için şu unsurlar
dikkate alınmalıdır:
• Blok merkezinin kullanılması ile ilgili birkaç temel kural belirlenmelidir. Örneğin,
merkezde aynı anda kaç çocuğun oynayabileceği; blokların fırlatılmaması gerektiği; başkalarının yapılarının yıkılmaması gerektiği; blokları ve diğer materyalleri
paylaşmamız gerektiği gibi kurallar bu merkezin hem etkin kullanılmasını hem de
güvenli oynamalarını sağlamaktadır.
• Çocukların bloklarla inşa etmeyle ilgili gelişimsel seviyeleri gözlemlenmelidir. Bu
bilgi blok merkezine ne tür blokların ya da ek materyallerin dâhil edilmesi gerektiği konusunda karar verilmesine yardımcı olmaktadır.
• Çocukların bloklarla inşa etme çabalarını desteklerken bloklarla inşa etmeyle ilgili
gelişimsel seviyeleri dikkate alınmalıdır.
• Çocukların iş birliği içinde ne inşa edecekleri ile ilgili plan yapmalarına yardımcı
olunmalıdır.
• İnşa edilen yapı için daha fazla alan gerekiyorsa mümkün olduğu durumlarda alan
genişletilmelidir.
• Çocukların bloklarla inşa ettiklerinin fotoğraflarının çekilmesi sınıf alanının yeterli olmadığı durumlarda inşa edilenlerin uzun süre sergilenmesi için bir alternatif
olarak görülebilir. Bu ayrıca, öğretmenlerin blok inşa oyunlarına değer verdiğini
göstereceği gibi sonrasında da bu fotoğraflar kullanılarak çocuklar hikâye oluşturabilirler.
• Ebeveynler blok oyunlarıyla çocukların neler yapabildiği konusunda bilgilendirilmelidir (Jackman, 2005).

Doğru cevap E şıkkıdır.

Öğretmenlerin seçecekleri blok çeşitlerini, miktarını ve bunların sınıfta nasıl düzenleneceğini belirlemeleri gerekmektedir. Blok çeşitlerine ek olarak belirli temalarla ilgili materyallerin sağlanması gerekmektedir.

Tırmanma yapıları, denge tahtası, çeşitli büyüklükteki toplar, ip,
çemberler, bowling seti, bisikletler, su masası, kum havuzu gibi materyaller çocukların kaba motor oyunlarını destekleyicidir. İnce motor becerilerinin ve el-göz koordinasyonun gelişimini desteklemek için boncuklar, yapbozlar, legolar gibi materyaller sağlanabilir

Hurlock’a göre Oyunun ahlaki değeri vardır. Çocuk oyunda doğruyu ve yanlışı öğrenir, grupla oynayabilmek için adil ve dürüst olmayı, kazanma ve kaybetmeyi kabullenmeyi öğrenir. A ve E seçenekleri oyunun fiziksel değeri, B seçeneği terapik değeri, D seçeneği oyunun sosyal değeridir.

Sembolik oyun

İki ve yedi yaşları arasında baskındır, okul öncesi yıllarının en temel oyun şeklidir. Bu oyunda düşünce, imge, ses ve semboller, çevredeki nesne ve olayları anlamak için kullanılır. Çocuk bu oyunda yaratıcılığını sergiler, kendini başkalarının yerine koyar ve çevresindeki kişileri, hayvanları, nesneleri ve olayları özgürce taklit eder. Böylelikle olayları anlayışı, algılayışı ve uygulayışı değişir ve gelişir. Yaşadığı ya da tanık olduğu bazı oyunları, oyun sırasında canlandırır. Bunu yaparken gerçeğe uyma zorunluluğu olmadığı için, senaryoda değişiklikler yapabilir.

Çocuk, nesnelere farklı anlamlar yükler. Örneğin; tencere kapağını direksiyon simidi olarak kullanabilir, süpürge sapını at yapabilir. Bu dönemde sıklıkla hayalî bir arkadaş edinme yaşanır. Çocuğun dil becerileri geliştikçe oyunu da gelişir ve gerçeğe daha uygun hâle gelir. Ayrıca çocuğun sembolleştirme becerisi geliştikçe, çeşitli malzemelerle yeni şeyler üretmeye başlar. Örneğin, oyununda legolarla yaptığı bir telefonu, gerçek bir telefon şeklinde kullanabilir.

Sembolik materyaller oyun materyal türleri arasında yer almamaktadır. Doğru cevap E'dir. 

Bebeklerin oyun alanları ile ilgili yapılması gerekenler; bebeğin oyun alanını bakım alanından ayırın, hem ince motor hem de kaba motor etkinlikler bulunsun, bırakın çocuklar oyuncak ve materyalleri bir araya getirmek için kendine özgü yollar bulsunlar, doğru sayıda oyuncak sağlayın, doğru seçme dengesi sağlayın.  Bakım alanı oyun alanından ayrı olması sağlıklı bir yaklaşımdır.

Koşma, kovalama ve atlama büyük kasların kullanıldığı oyunlardır.

Bruner oyunun bazı temel fonksiyonlarından bahseder: Oyun ciddi bir etkinliktir. Çocuğun araştırma ve buluş yapmasına olanak tanır. Çocuğun iç hayatının yansıması olan oyun, çocukların beklenti ve isteklerini deneyimleme ve dış dünyaya uyum sağlamaları için uzlaşma yapmasını destekler. Oyun daha önce öğrenilen bilgilerin birleşmesini sağlar. Çocuğun problem çözme becerilerini destekler. Oyunda çocuk düşünceyi, dili ve hayali birleştirir.

Similansky’nin (1968) kavramsallaştırmasını takip ederek, oyunu dört farklı kategoride düşünebiliriz. Bunlar duyusal-motor oyun (top oynamak, zıplamak, koşmak gibi), sembolik oyun (-mış gibi durumu içeren sosyo-dramatik oyunlar), yapı oyunları (bloklar gibi materyaller eşliğinde oynanan oyunlar) ve kurallı oyunlardır (saklambaç, kart oyunları). Doğru cevap E'dir.