Osmanlı Devleti’nin diplomasi alanında sonraki en önemli adımları II. Mahmud zamanında atılmıştır. Bu padişah dönemindeki bir gelişme, 1821’de Bâbıâli’de Reisülküttaplığa bağlı bir Tercüme Odası kurulmasıdır. Yabancı büyükelçilerle teması sağlamakla görevli Divan-ı Hümayun tercümanlarının Fener Rumlarından seçilmesi uygulamasına son verilmiş ve İslâmiyet’i kabul etmiş kişiler ile güven duyulan Ermeniler kullanılmaya başlanmıştır. Sonuçta dış ilişkilerde büyük eksikliği çekilen yabancı dil bilen Müslüman memur sayısı artmıştır.

Batılı devletlerin Fatih Sultan Mehmet’ten beri İstanbul’da daimi elçi bulundurmalarına karşı, padişahlar dış ülkelere geçici “fevkalade” elçiler göndermekle yetinmişlerdir.Bu tutumun nedenleri üzerinde çeşitli fikirler ileri sürülmüştür. Bunlardan biri, Osmanlı Devleti’nin kendine güveninin dorukta olduğu yükseliş döneminde kendine yeterlilik ilkesini benimsemiş olduğu, bu nedenle başka ülkelerle ilişkileri önemsemediğidir. 17. ve 18. yüzyılda da bu eski infiratçı gelenek sürdürülmüştür. Osmanlı Devleti’nin söz konusu içe dönüklüğü 19. yüzyıl Batılılaşma hareketlerine rağmen imparatorluğun çöküşüne kadar sürmüş, bu anlayış cumhuriyet dönemi diplomasisi üzerinde de etkin olmuştur. Diğer bir görüşe göre, İslâm dininin temelleri üzerine oturtulan Osmanlı Devleti’nin, daha önce değindiğimiz Dar’ül İslâm, Dar’ül Harb ayırımı dolayısıyla diğer dinleri kabul etmiş toplumlarla barışçı yollarla ve eşit şartlarda ilişki kurması sözkonusu olamazdı. Doğru cevap D'dir. 

Hugo Grotius Fransa’ya sığındığı sırada diplomatik hukuk hakkındaki fikirlerinin de yer aldığı De Jure Belli ac Pacis Libri Tres (Savaş ve Barış Hukuku Hakkında Üç Kitap) adlı önemli eserini yazdı.

Yirmi Sekiz Çelebi Mehmet Fransa'ya elçi olarak gönderilmiştir.

Avrupa Birliği ülkeleri arasında oluşturulan "sürekli müzakere" yaklaşımı, uluslararası ilişkilerde örnek olarak gösterilebilecek bir uygulamadır.

"Bir büyükelçi ülkesinin çıkarları için yalan söylemek üzere yabancı ülkelere gönderilen namuslu bir adamdır" tanımı Sir Henry Wotton'a atfedilmiştir. Doğru cevap E'dir.

O çağlardaki yazarların üzerinde durduğu ikinci konu, elçinin yabancı bir saraydaki hukuki statüsünün niteliğidir. Özellikle, diplomatın görevini yerine getirirken ne ölçüde ayrıcalık ve bağışıklıklardan yararlanması gerektiği konusu başta Grotius olmak üzere çeşitli düşünürler tarafından geliştirilen bir alandır. Bu konu esasen yüzyıllar boyu diplomasinin ana tartışma konularından birini oluşturmuş, bu tartışmalar ayrıcalık ve bağışıklıkların ancak 20. yüzyılda, Diplomatik İlişkiler Hakkındaki 1961 Viyana Sözleşmesiyle kodifiye edilmesiyle bir sonuca bağlanmıştır. Buna rağmen, ileride görüleceği gibi bugün dahi ayrıcalık ve bağışıklıkların değişen dünya koşullarına nasıl uydurulacağı konusu gündemden çıkmamıştır.

Birinci Dünya Savaşı’nı resmen sona erdiren Versailles Antlaşması, muzaffer ülkelerin esas hedefi olan Almanya ile ilgili hükümleri içerdiği için genellikle Paris Konferansı’nın tek sonuç belgesi olarak anılır. Osmanlı İmparatorluğu ile Sevr, Avusturya ile Saint Germain, Macaristan ile Trianon, Bulgaristan’la Neuilly antlaşmaları imzalanmıştır. Bükreş Antlaşması ise1806'da başlayan Osmanlı-Rus Savaşı'nı sona erdiren barış antlaşmasıdır (28 Mayıs 1812).

Eski Yunan’da diplomasi çeşitli şekillerde uygulanmıştır. İlk diplomatlar diyebileceğimiz habercilerin mitoloji tanrıları ve özellikle tanrıların habercisi Hermes tarafından korunduğu varsayılırdı. Doğru cevap B'dir. 

Bu sistem genellikle yabancı ülke vatandaşı gayrımüslimlere uygulanmakla beraber -özellikle farklı mezheplerden olan- ülkeler arasında da geçerliydi. Osmanlı Devleti’nde ‘aman’ın kullanıldığı diğer bir alan ise Avrupa Devletlerinin Osmanlı İmparatorluğu’ndaki elçi ve konsoloslukları ile tüccarlarının statüleri ve faaliyetleridir. Doğru cevap E'dir. 

Batı üniversitelerine benzer bir bilim kurumu olarak ilk Osmanlı Darülfünun’u 1863 yılında  kurulmuştur. Doğru cevap C'dir. 

Bu ağ ilk olarak İtaya yarımadasında 15. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış ve Münster ve Osnabrück Kongrelerini (1644-8) izleyen iki buçuk asır içinde belirli bir olgunluğa ulaşmıştır. Bu kapsamda doğru seçenek C seçeneğidir.

Bir müzik terimi olan ve İtalyanca concerto kelimesinden gelen “konser” diplomaside 16. yüzyıldan itibaren ahenk veya uyum anlamında kullanılmaktaydı.

1875’de Bosna- Hersek’te başlayan ayaklanmalar Sırplara, Karadağlılara,
Bulgarlara yayılmış, Ruslar bunlara arka çıkarak Osmanlılara savaş ilan etmiştir.
Osmanlı devleti savaşı kaybetmiş ve 1878’de Ayastefanos Anlaşması yapılmıştır. Doğru cevap D'dir. 

Gerçekte güçler dengesi kendi içinde istikrarsızlık tohumları taşıyan bir düzeni ifade ediyordu. Savaş her zaman kapıdaydı. Sistemin çöküşüne ise çeşitli unsurların bir araya gelmesi neden oldu. Bunlardan biri, 1871’de Alman Birliğinin gerçekleşmesiydi. Bu şekilde ilk defa geleneksel Avrupa sistemi içinde sınırlanıp gem vurulamayacak kadar büyük ve dinamik bir devlet ortaya çıkıyordu.

Wicquefort, tarihte
ilk kez mukim
diplomasi konusunu
ele alan ve büyükelçi
tanımını yapan bir
diplomattı. Doğru cevap A'dır.

Milletler Cemiyeti'nin temel amacı ihtilaf ve çatışmaların barışçı yollarla çözümlenmesi olarak ilan edilmiş ve kolektif güvenlik ilkesine dayandırılmıştır.