Avrupa Birliği üyeleri arasındaki müzakereler, daha önce de değinildiği gibi kural olarak Brüksel’de sürdürülmekte, bazı Bakanlar toplantıları ise istisnaen Lüksemburg’da yapılmaktadır. AB Devlet ve Hükûmet Başkanları Zirveleri 2002 yılına kadar dönem başkanlığını üstlenen ülkenin başkenti veya seçtiği başka bir şehrinde toplanırken Nice Anlaşması gereği artık sadece Brüksel’de akdedilmektedir.

Diplomatik süreçteki en önemli değişiklik iç ve dış politikaların birbiriyle kaynaşmasının artmasıdır.

Küresel ekonominin bütünleşmesi ve teknoloji alanındaki büyük sıçrayışlar ülkelerin karşılıklı bağımlılığını önemli ölçüde arttırmıştır. Bu karşılıklı bağımlılığın diğer bir nedeni ne kadar güçlü olursa olsun hiçbir ülkenin salt kendi olanaklarıyla baş edemeyeceği sorunların giderek çoğalmasıdır. Ülkelerin güvenliklerini sağlama ve istikrar içinde ekonomik refahı arttırma amaçları ancak uluslararası bir çerçevede ele alınabilmektedir.Dünyada herhangi bir yerdeki ekonomik kriz ekonomisi en gelişmiş ülkeleri dahi tehdit edebilmektedir. Çevre sorunları, terörizm, uyuşturucu kaçakçılığı, göç ve mülteci hareketleri, salgın hastalıklar gibi pek çok sorun ile ülkelerin ortak hareketi olmadan mücadele etmek olanaksız hâle gelmiştir. Klasik dış politika ve strateji yöntemleri bugünkü medya ve kamuoyunun hâkimiyetindeki karmaşık ve ‘düzensiz’ bir dış ilişkiler dünyası karşısında yetersiz kalmaktadır. Bu durum çağımız diplomasisinde önemli değişikliklere yol açmıştır. Savaş ise en eski tarihlerden beri diplomasinin içerisinde yer alan bir unsurdur. Doğru cevap E'dir.

İngiliz diplomatı Sir Victor Wellesley diplomasi ve dış politika kavramları arasındaki ayrımı şu şekilde özetlemiştir: ‘Diplomasi politika değil politikayı uygulayan araçtır. Bu iki unsur birbirini tamamlar zira biri diğerinin işbirliği olmadan harekete geçemez. Diplomasi dış politikadan bağımsız bir mevcudiyete sahip değildir,
fakat her ikisi birlikte tek bir icra politikası oluşturur - politika stratejiyi saptar, diplomasi ise taktikleri’. Bu kapsamda doğru seçenek A seçeneğidir.

Machiavelli siyaset teorisini etik ve ahlaktan tamamen ayırır. Söylemler ve Prens adlı eserlerinde bu açıkça görülmektedir. 

Diplomasinin yetersiz kaldığı, savaş bulutlarının Avrupa’nın üstüne çöktüğü bu dönemde, 1914 yılında İngiliz hariciyesinden istifa eden parlak bir genç İngiliz diplomatı olan Charles Lister “diplomasi öldü” demişti. Lister Çanakkale Savaşı’nda aldığı yaralardan öldü, ancak diplomasi değişikliğe uğrasa da yaşamaya devam etti.

Meslekten yetişen ilk sefir ise 1872’de Atina’ya atanan Mahmut Esat Bey olmuştur. Mahmut Esat Bey’in kariyeri Bâbıâli Tercüme Odası’nda başlamıştır. Dört yıl Paris’te devlet adına eğitim gördükten sonra hariciye hizmetine geri dönen Mahmud Esat Bey mesleği boyunca Saint Petersburg, Paris, Peşte gibi dış merkezlerde Katiplik kademelerini geçtikten ve merkezde Tercüme Odası’nda çalışmış, ardından otuz beş yaşında Atina’ya atanmıştır.

Bugünkü Türkiye Cumhuriyeti dışişlerinin dünya ülkeleri dışişleri servisleri arasında ön sıralarda yer aldığı rahatlıkla söylenebilir. Böyle bir hükme varılmasına imkân veren ilk unsur kadrolarının niteliğidir. Mesleğin sürekli yarış ortamının ve eliminasyon sisteminin başından beri dış etkenlerle sulandırılmamış olması bu “kalite”yi sürdürmektedir. Dışişlerinin en çok karşılaştırıldığımız Avrupa Birliği standartlarına göre dahi üstün performansında rol oynayan ikinci faktör bakanlığın gelenekleri ve buna dayanan tecrübe birikimidir. Dışişlerinin oturmuş gelenekleri ve çalışma sisteminin sağladığı tecrübe birikimi meslek memurunun başlıca kozlarından birisidir.

Diplomatik anlaşmalar, iç siyaset veya iş yaşamında yapılan anlaşmalardan farklılık gösterir. İç siyasette anlaşmalar genellikle gayrıresmî ve sözlüdür. Hükümleri her zaman bağlayıcı değildir ve zaten, tarafların kontrolünde olmayan, seçimler gibi olaylara ve gelişmelere bağımlıdır. Bu esneklik, devletlerin resmen müzakere ettikleri, her kelimesini ince ince tartıştıkları sözleşmeler için söz konusu değildir.

1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinde Bakanlığın görevlerini yerine getirirken aşağıdaki ilkelere uyması öngörülmektedir:
a) Bölgesinde ve dünyada barışçıl, adil ve kalkınmaya imkan tanıyan bir ortamın kalıcı şekilde tesisi ve güçlendirilmesi.
b) Ulusal hak ve çıkarların savunulması ve korunması.
c) Her türlü toplumsal yaşamın temelini oluşturan insan haklarının ve demokratik değerlerin savunulması ve ileriye götürülmesi, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle yapılan her türlü ayrımcılık ile mücadele edilmesi.
d) Uluslararası hukukun ve ona olan saygının geliştirilmesi ve güçlendirilmesi.

Müzakerelere bafşanma kararının verilmesinde iç ve dış siyasi etkenlerin büyük rolü vardır.

2019 yılında, Dışişleri Bakanlığının başetmeye çalıştığı ve birçoğu kriz niteliğinde veya yaratma potansiyeline sahip sorun ve konuların listesi gerçekten uzundur. Bunlar arasında, AB’ye katılma süreci, Kıbrıs sorunu, Ege sorunları, Ortadoğu sorunu, Suriye krizi, İran, Irak, Kuzey Irak, ABD ile ilişkiler, terörizm, insan hakları, Ermeni soykırım iddiaları, yasa dışı göç, uyuşturucu kaçakçılığı, enerji politikaları, sınır aşan sular, çevre sorunları ilk akla gelenlerdir.

Müzakere, geniş anlamda, diplomatik iletişimin her yönünü içerir. Bir diplomat resmî temas ve faaliyetlerinin her anında ülkesi adına müzakere hâlindedir: Ülkesinin çıkarlarını ve görüşlerini savunur, ülkesini tanıtır, propagandasını yapar.  Doğru cevap D'dir. 

Anavatan Partisi iktidarıyla dışişleri yepyeni bir döneme girmiştir. Turgut Özal’ın
dış politikadaki farklı yaklaşımı bakanlık diplomatlarını önce bir bakıma şaşırtmış
ve dirence sevketmiştir. Aslında başlangıçta Özal da dışişlerine kuşkuyla yaklaşmış, dış politika projelerini engelleyebilecekleri endişesini taşımıştır. Bununla beraber, çok geçmeden karşılıklı bir çalışma “modus vivendi”si ve güven ortamı oluşmuştur. Özal iktidarı Türk diplomasisinin nisbeten en etkin olduğu dönemlerdendir. 1987’de Avrupa Birliği’ne tam üyelik başvurusu, Yunanistan’la ilişkileri düzeltme girişimleri, Sovyetler Birliği’nin dağılması ardından Kafkasya ve Orta Asya’ya açılım, Türkiye’nin Soğuk Savaş sonrası dünyasında yerini bulma arayışları Dışişleri Bakanlığı’nın her zaman yoğun olan çalışma temposunu daha da yükseltmiştir.