Yukarıda verilen tanım olgu kavramına aittir.

Bir kişinin önermeyi bilmesi için, bu kişinin “gerekçelendirilmiş doğru inanç” sahibi olmasına ek olarak, dördüncü koşulun da bilgi için gerekeceğini iddia edenler Lehrer ve Paxson’dur.

Temelciliğe göre, temel bir inancın gerekçelendirilmiş inanç veya bilgi olması için fiziksel dünyanın o inanca neden olması yeterlidir. Açıkça görüleceği gibi, bu süreçte haklılaştırmanın veya gerekçelendirmenin nasıl gerçekleştiği, inanca sahip olan öznenin tamamen dışında gerçekleşmektedir. O yüzden, “Fiziksel Olgulara Dayanan Temelcilik” için temelciliğin son derece dışsalcı ve doğalcı bir türü olduğunu ifade etmemiz yanlış olmaz.

Gerçeklik ya da temsil gibi başlıkların algı epistemolojisi bağlamında keskin ve kesin yönler oluşturduğu söylenemez. Oysaki algının epistemolojisine dair tartışmalarda bildiğimiz şey bu alanın bilgi ve varlık konularında önemli ve kritik zemin oluşturduğudur.

Temsilciliğin en bilinen savunucularından bazıları John Locke ve Bertrand Russell’dır.

Bir bağdaşıma Berkeley’in meşhur düşüncesini tekrarlayacaktır: Bir inanç yalnızca bir inanca benzeyebilir; bir inancı yalnızca bir inanç haklılaştırabilir. Bu düşünce yolunu izlersek bağdaşımcılığm esas tezine ulaşabiliriz.

Tahmin edilebileceği gibi felsefecileri en fazla düşünmeye sevkeden algısal durumlardan biri göz yanılsamaları veya ilüzyonlardır.  

Teori sözcüğünün Türkçe karşılığı "kuram"dır. Doğru cevap, D'dir.

Şıklar arasında etik bilgi olabilecek iyilik yapmak sevaptır, adil olduğumu hissediyorum, insanlara merhamet göstermek doğrudur. şıklarından "İyilik yapmak sevaptır" şıkkı din aracılığıyla "Adil olduğumu hissediyorum" şıkkı sezgi aracılığıyla ulaşılan bir bilgi türüne örnektir. Oysa "İnsanlara merhamet göstermek doğrudur" şıkkına akıl aracılığıyla ulaşılmıştır.

Soruda verilen açıklama filozof Sören Kierkegaard'a aittir Doğru cevap A şıkkıdır.

Ludwig Wittgenstein’ın dil ve anlam konularında geleneksel felsefeye yönelttiği eleştiriler pek çok felsefeciyi derinden etkilemiştir.

Soru kökünde verilen nesnel olgu imasından da hareketle, karşılık kuramını olgulara bağlayan ve bu anlamda tutarlılık arayan, en iyi bilinen kuram olguculuktur.

Quine ile “ılımlı doğalcı”ları ayrıştıran kritik bir nokta norm ve normatiflik konusudur. Pek çok yorumcuya göre, Quine epistemolojiyi normatif güçten yoksun bırakma çabasına girmiştir.

Pek çok felsefeci, örneğin, “etik” kavramını “bireylerin ve toplumların sahip olduğu ahlak (moralité) üzerine düşünme veya irdeleme” olarak tanımlar.

Searle dünyada algıladığımız şeylerin yalın olarak nesneler değil de olgular veya durumlar olduğunu savlar.

Deneyimsel boyutta inanç sahibi olmak önermesel bilginin oluşması için yeterli değildir.

Doğru cevap C'dir.

Doğruluk var olan şeylerle zihnin uygun olmasıdır tanımı Thomas Aquinas'a aittir.