Sosyo-psikolojik bir açıklama getirmeye çalışan David McClelland geleneksel toplumlarda “başarı arzusunun” zayıflığına vurgu yapar. Mc Clelland, Başaran Toplumlar (The Achieving Society) isimli çalışmasıyla geleneksel toplumların değerlerinin ve bu değerlerle bağlantılı karakteristiklerin geleneksel toplumların modernliğe ulaşmasında en büyük engel olduğunun altını çizmektedir. McClelland’a göre, eğitim başarı odaklı bir toplumun ortaya çıkışında önemli bir faktördür.

G-20, D-8, MIST, İİT de Türkiye yer almaktadır. Ancak OPEC te Türkiye yer almamaktadır.

Sorunun doğru yanıtı B şıkkıdır. MIST (Meksika, Endonezya, Güney Kore, Türkiye) kısaltmasının mucidi ekonomist Jim O’Neill’dir.

Üçüncü dünya. Yanıt D'dir.

Uluslararası Örgütler: Hükûmetler arası uluslararası örgütler, üç veya fazla ülke hükûmetinin anlaşma ile kurdukları ve daimi bir sekreteryaya sahip örgütlerdir. Hükûmet dışı uluslararası örgütler ise devletler arasında yapılan bir anlaşmayla kurulmamışlardır. Fakat en az üç farklı ülkeden yönetimde söz sahibi üyeleri, uluslararası amaçları, daimi bir genel merkezleri ve sekreteryaları bulunur. Örneğin Birleşmiş Milletler, Avrupa Birliği veya Arap Birliği hükûmetler arası uluslararası örgütlere, Kızılhaç ve Uluslararası Af Örgütü ise hükûmet dışı uluslararası örgütlere örnektir.

Sorunun doğru yanıtı E şıkkıdır. İtalya, Asya Pasifik Ekonomik İş Birliği (APEC) üyesi bir ülke değildir. 

Bağlantısızlar hareketinin başlangıç noktası, 1955 yılında Endonezya’nın Bandung şehrinde toplanan Asya-Afrika Konferansı’dır. Genelde Bandung Konferansı olarak anılır.

Gelişmekte olan ülkelere özgü ekonomik yapının önemli unsurları, kişi başına gelirin düşük olması, yatırımların ve tasarrufların yetersizliği, yüksek işsizlik ve enflasyon oranları, tarımda verim düşüklüğü, üretimde ve ihracatta tarımsal ve emek yoğun malların payının yüksek olması, hızlı nüfus artışı ve beşeri sermayenin yetersizliği, gelir dağılımının bozukluğu, bebek ölüm oranlarının yüksekliği ve eğitim seviyesinin düşüklüğü şeklinde sıralanabilir.

1980’li yıllarda ulusların gerçek zenginliğinin insan kaynakları olduğu anlayışına dayanan ve bu kaynağın geliştirilmesinin önemini vurgulayan insani kalkınma yaklaşımı popüler olmaya başlamıştır. İnsanı merkez alan bu yaklaşımın temel parametreleri ise, ekonomik kalkınmanın yanında, yaşam kalitesinin iyileştirilmesi, iyi bir eğitimden geçmesi, sağlık hizmetlerine erişimin sağlanması ve uzun bir yaşam süresine sahip olunmasıdır. Dolayısıyla, ülkeler için önemli olan iktisadi büyüme değil, bu büyümenin kendi insanına nasıl yansıdığıdır.

Bir yazar ve gazeteci olan Solomon T. Plaatje’nin Genel Sekreterliğine seçildiği Güney Afrika Yerli Ulusal Kongresi, 1923 yılında adını Afrika Ulusal Kongresi olarak değiştirdi.

Ekonomik korumacılığa dayalı merkantilist bir ekonomik sistemin hâkim olduğu bu dönemde imparatorluklar, büyük ticari şirketlere destek vermiş, ihracatın arttırılması ve ithalatın azaltılması yoluyla ana ülkede altın ve gümüş stoklarının genişletilmesini temel bir amaç olarak saptamıştır.  

Üçüncü Dünya Ülkelerinin bazılarında kalıcı demokrasiler kurulamamasının nedenleri; Darbeler, İç Savaşlar, Siyasi Krizler, Siyasal Meşrutiyettir.

Bunların başında muhalefet partilerini destekleyen halkın ANC’nin her ha- lükarda seçimi kazanacağını düşünerek sandık başına gitmemesi; bir çok beyazın Güney Afrika’dan göç etmesi; ve HIV/AIDS’in özellikle siyah seçmen arasında hızla yayılması ve bunların birçoğunun yaşamını yitirmesi sayılabilir (Southall, Daniel, 2005:37).   

G-20  

Kavramdan da anlaşılacağı gibi, bir ülkedeki nüfusun ekonomik büyüklüğe sokulması ölçütü daha hassas kılmaktadır. Ancak, kişi başına GSMH’ın ortalama bir büyüklük olduğu gözlerden kaçmamalıdır. Bu nedenle söz konusu ölçüt ülkedeki gelir dağılımı hakkında herhangi bir bilgi vermemektedir.

1948-1994 arası dönemi temsil eden Apartheid döneminde Güney Afrika’nın dış politikası tek kelimeyle ‘güvenlik arayışı’ olarak ifade edilebilir.  

BRICS ülkeleri Çin, Rusya, Brezilya, Hindistan ve Güney Afrika'dan oluşmaktadır. Türkiye BRICS üyesi değildir.

Apartheid’e karşı mücadele eden gruplar açısından ise 1960’lar silahlı mücadelenin başladığı yıllardı. 1961 yılında ANC, Umkhonto we Sizwe adı altında silahlı örgütlenmeyi başlattı.

Nüfus artış hızının düşük olması az gelişmiş ülkelerin ekonomik özelliklerinden biri değildir.